این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی ، از فرد بیمار انتقال مییابد.انسان تنها مخزن ویروس آبلهمرغان است. یک بیماری شدیدا مسری است بطوری که میزان ابتلای آن در افراد حساس حداقل ۹۰ درصد میباشد. عمدتا در اواخر زمستان و اوایل بهار در نواحی معتدل بروز میکند. بیشترین گروه سنی مستعد ابتلا ۹-۵ ساله هستند بقیه موارد اغلب بچه های زیر ۱۵ سال است. در حدود ۱۰% بالای ۱۵ سال را درگیر میکند
علایم
بیماری معمولا ۱۷-۱۴ روز بعد از تماس (دوره کمون یا
نهفته) با فرد مبتلا به آبلهمرغان یا زونا شروع میشود.
این علایم که شبیه علائم آنفلوانزا هست، عبارتند از تب ، بیحالی ، بیاشتهایی ،
سردرد و گاهی اوقات درد خفیف شکم که ۲-۱
روز قبل از بروز ضایعات پوستی رخ میدهد. این علایم بیشتر در بچههای بزرگتر دیده
میشوند و تا ۵-۴ روز باقی میمانند.
ضایعات
ضایعات پوستی که علامت اصلی بیماری هستند، ابتدا روی پوست صورت و سینه ظاهر میشوند
و بعد سایر قسمتهای بدن نیز مبتلا میشوند. ضایعات اولیه شامل ماکولوپاپولهای قرمز
(شبیه جوش) شدیدا خارشدار است که در نهایت به وزیکولهای حاوی مایع روشن تبدیل میشوند
سپس این ضایعات دلمه بسته و بهبود مییابند. و در یک زمان انواع مختلف این ضایعات
روی پوست دیده میشوند. ضایعات را میتوان روی مخاط حلق یا دستگاه تناسلی نیز پیدا
کرد.
انتقال
محتملترین راه سرایت بیماری از طریق سیستم تنفسی و ترشحات تنفسی است. راه دیگر
انتقال تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیمار مبتلا به آبلهمرغان یا زونا است. دوره
سرایت آبلهمرغان از ۴۸-۲۴ ساعت قبل از ظهور ضایعات پوستی شروع
میشود
دوره نهفته بیماری بین ۲۱-۱۰ روز است اما معمولا ۱۷-۱۴ روز طول میکشد.
عوارض آبلهمرغان
شایعترین عارضه عفونی آبلهمرغان ، اضافه شدن عفونت ثانویه باکتریال بر روی ضایعات پوستی است. علت این عفونت خراشیدگی آنها بدنبال خاراندن میباشد. همچنین برخی اوقات جای تاول در صورتی که تاول عفونی شود، باقی میماند.
بیماری
بهبود خود به خودی کودکان معمولاً در عرض ۱۰-۷ روز بهبود مییابند، در بزرگسالان این مدت بیشتر است و
احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است. پس از بهبود ، فرد برای تمام عمر در
مقابل آبله مرغان ایمنی دارد.درمان
هدف درمان آبلهمرغان جلوگیری از بروز عوارض آن است. برای این منظور گرفتن ناخنها
، حمام روزانه با آب ولرم و داروهای ضد خارش توصیه میشود. درمان با آسیکلوویر نیز
در بیمارانی که کمتر از ۲۴ ساعت از بیماری آنها گذشته، توصیه میشود،
بخصوص در بیماران بالای ۱۵ سال. اگر تب وجود دارد، از
استامینوفن استفاه کنید. به هیچ عنوان از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا این
دارو ممکن است در بروز سندرم رای (یک نوع آنسفالیت) در کودکانی که دچار
عفونت ویروسی هستند، نقش داشته باشد.
پیشگیری
واکسن:
اخیرا نوعی واکسن زنده ضعیف شده واریسلا مورد تایید قرار گرفته است. این واکسن در
کودکانی که از نظر ایمنی سالم هستند، استفاده میشود.
حاوی آنتیبادی ضد ویروس
واریسلا است که در موارد زیر استفاده میشود (در صورتی که این افراد تماس با بیمار
داشته باشند.):
- بچههای با ضعف سیستم ایمنی
- افراد طبیعی در سن بلوغ که حساس هستند (از نظر ایمنی)
- خانمهای حامله
- نوزادانی که در معرض آبلهمرغان مادر قرار گرفتند.
- نوزادان با سن کمتر از ۲۸
هفتگی که در بیمارستان بستری شدهاند./س