به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ جانبازان شیمیایی در آخرین نوشته اش به گفتگو با یک مسئول خنثی سازی مین پرداخته که به شرح زیر  است:

جبارستوده 57 ساله، بازنشسته نیروهای مسلح سپاه و جانبازشیمیایي 25 درصدی که هنوز حال وهوای زمان جنگ را در سر دارد به عنوان یک بسیجی به طور داوطلبانه در مناطق مرزی کشورمشغول پاکسازی مین است، به طوری که سه ماه پیش پای چپش را دراثر انفجارمین از دست داد و طبق گفته او آمادگی چنین اتفاقی را داشته است چرا که صداقت، ایثارگری، وفاداری به عهد و ولایت‌مداری شهدایی که با آنها بوده همه مشکلات و سختی‌ها را برای او حل کرده است.

او در زمان جنگ 5 بار مجروح شد و وقتی از او می‌پرسیم چرا درصد جانبازی شما با وجود چنین جراحت‌هایی 25 درصد است می‌گوید: به دنبال گرفتن درصد نیستم. برای من این موضوعات مهم نیست.او که علاوه بر پای خود قلبش را در مناطق جنگی جا گذاشته است هم اکنون مسئول عملیات پاکسازی میادین مین است؛ صحبت‌هایش را با هیجان و تعصب خاصی نسبت به جنگ و میدان‌هاي مین شروع کرد.

اودر ابتدا از تلاشهای کشورهای خارجی برای مین گذاری درایران سخن گفت: درحال حاضر با توجه به اسناد باقی مانده (گزارش‌های درج شده درجراید و روزنامه‌های فرانسه) حدود 20 میلیون مین درمناطق ایران و عراق موجود است که هرکدام از این مین‌ها با انواع مختلف و برای یکی از کشورهاست.

در واقع این تعداد مین به دنبال پول‌هایی که عربستان برای خرید مین‌های مصری به مصر داد و یا هزینه‌هایی که از سوی ایتالیا صرف شد، درزمین ایران کاشته شدند به طوری که یکسری از مین‌ها از انواعی هستند که همچنان برای پیدا کردن آنها زمان نیاز داریم و این نوع مین‌ها در جاده‌هایی است که باید برای کوبش آن هزینه کنیم تا مین‌ها کشف شود.

مسئول عملیات پاکسازی میادین مین که 7 سال قبل از اینکه چنین مسئولیتی را داشته باشد کار تفحص انجام داده است، ادامه می دهد: درزمان دولت هشتم، مسئولان براین باوربودند که به خاطر وجود حجم زیاد مین‌ها درمناطق مرزی به‌خصوص خوزستان و با توجه به شهدای تفحص در سال‌های گذشته؛

اگربخواهیم دوباره در این مناطق رفت و آمد داشته باشیم باید شهید بدهیم، براین اساس پیشنهادی مبنی بر ساخت دیواری بتنی دور تا دور این منطقه مطرح شد اما به دلیل آنکه هزینه ساخت چنین دیواری بسیار بالابود،این پیشنهاد را به یکسری از نیروهای کشورهای خارجی جهت پاکسازی مناطق دادند.

درهمین زمان بود که چندین کشور با این هدف وارد ایران شدند اما این کار را انجام نداند تا اینکه با سه کشوردیگر(انگلیس،فرانسه، هلند) قراردادی منعقد کردند که آنها هم تعدادی دستگاه دراین مناطق کاشتند اما نتوانستند پاکسازی کنند. در نهایت پاکسازی بی نتیجه ماند. بسیاری از کشور‌های خارجی با وجود آنکه خود هزینه‌های هنگفتی را برای خرید مین و کار گذاشتن آن در مرزهای ما صرف كردند. اما بر این باور بودند که ایران از نظر آلوده بودن منطقه رتبه اول را دارد.

با تمام این تفاسیر پیمانکاران خارجی 6 سال در کشور مان کار کردند و پول بسیارزیادی را بابت پاک سازی از کشورمان به تاراج بردند وهیچ کاری هم نکردند.این در حالی بود که کروکی تمام مناطق مین درمرزهای ایران را داشتند.

پس ازآغاز فعالیت دولت دهم، ایران قرارداد خود را با نیروهای خارجی فسخ کرد. از آن پس نیروهای بسیجی که درزمان جنگ فعالیت تخریب را انجام می‌دادند، نیروهای سپاه و نیروهای مهندسی ارتش برای پاکسازی میدان های مین در پنج استان یعنی خوزستان، کرمانشاه، ایلام، کردستان و آذربایجان غربی داوطلب شده‌ و کار خود را آغاز کردند.

در سال 92 هیچ میدان مینی نخواهیم داشت

کاری که نیروهای خارجی می‌خواستند در 6 ماه انجام دهند ما در دو روزانجام دادیم.اگر قرار دادمان با این کشورها فسخ نمی‌شد 30 سال دیگر هم باید زیر نظر آنها کار می کردیم وحتی ممکن بود پس از 30 سال هم پاک نشود. در صورتی که پاکسازی میدان‌های مین مناطق مرزی ما در سال 92 به پایان می‌رسد و هیچ میدان مینی نخواهیم داشت.

كشف 8 ميليون مين در خوزستان

درحال حاضر 30 تا 35 درصد مین‌ها در استان خوزستان و 10 تا 15 درصد در استان‌های دیگر باقی مانده است. مين‌روبي استان کرمانشاه امسال به اتمام می رسد. تاکنون 7تا 8 میلیون مین تنها در خوزستان یافت شده است چرا که این استان تراکم بسیاربالا یی از مین‌های مختلف را نسبت به شهرهای دیگر به خود اختصاص داده است بخصوص فکه تا چزابه که منطقه ای رملي است و همچنان در آن کار می‌کنیم.

خنثي كردن روزانه 20 هزار مين

باید گفت؛ هر روز 400 تا 500 مین از یک منطقه و در کل 20 هزار مین از تمام مناطق درمی‌آوردیم و تا به حال پس از گذشت 6 سال حدود 17 میلیون مین را در این پنج استان خنثی و درآورده ایم اما نیروهای خارجی پس از 6 سال کار تنها 200 هزار مین را درآورد‌‌ه‌اند.

 این در حالی است که بدون نقشه و کروکی این کار را انجام دادیم طوری که نقشه میدان مین را از روی اولین مینی که در می‌آوریم تهیه کردیم. با توجه به نقطه‌ای که مین در آن قرار داده شده بود، اطلاعات چگونگی فاصله مین‌ها با یکدیگر را محاسبه کردیم و پس از وارد کردن این اطلاعات در رایانه به صورت تقریبی مشخص شد که چه تعدادی مین در یک نقطه وجود دارد.

 فرض کنید با توجه به محاسبات انجام شده تعدادی مین در یک منطقه کشف نشده باشد که دراین صورت با کوبش بلدوزر و تفتان ضربه‌ای به زیر خاک خورده می شود تا پیدا شود درغیر این صورت ممکن است مین های کشف نشده در همان سال‌های جنگ دراثر گلوله و یا رفتن حیوانی بر روی آن منفجر شود. این بسیجی ادامه می دهد: ما با فسخ این قرار داد انقلابی را در پاکسازی مین انجام دادیم چرا که نیروهای ما تحت نظر نیروهای خارجی در مناطق مرزی ایران کار می کردند به طوری که آنها مدیریت می‌کردند و دستور می دادند.

در واقع با توجه به معبری که از قبل می‌زدند به بچه‌ها می‌گفتند اگر پایتان از این معبر خارج شود اخراج می‌شوید و ما به شما می‌گوییم کجا را پاک کنید و کجا را پاک نکنید. زمانی که بچه‌ها حتی یک مین کشف می کردند موظف بودند 500 متر به عقب برگردند و به آنها اطلاع دهند که یک مین درآورده‌اند و دوباره باید همین راه را برمی‌گشتند. اما در حال حاضر نیروهای خودمان مشغول فعالیت به مدت 6 ساعت در روز هستند که این زمان هنگامی که تحت نظر نیروی خارجی بود تنها 2 ساعت بود.

مشكلات گروه‌هاي خنثي كننده

درآمد بچه هایی که هم اکنون کار می کنند با توجه به اینکه کارایی بسیاربهتری نسبت به گذشته داشته‌اند اما در حال حاضر حتی یک صدم گذشته را دریافت نمی‌کنند.

6سال پیش بود که همزمان با شروع کار پاکسازی، نمایندگان دولت دهم از این مناطق بازدید کردند که از آنها خواستیم امکاناتی مانند هلی کوپتر را که در اختیار نیروهای خارجی بوده است در اختیارما هم قرار دهند تا بتوانیم از تلفات مصدومین در طی رسیدن به مرکز درمانی جلوگیری کنیم.

 اما آنها با توجه به اینکه وعده سال بعد را برای انجام این کار دادند متاسفانه تا کنون هیچ اقدامی دراین باره انجام ندادند. شهدای بسیاری را بر اثرانفجار مین داشته‌ایم. برای مثال اخیرا جوانی 28 ساله در تیم ما بود که پس از انفجار مین یک تکه شیشه در قفسه سینه او فرو رفت؛ درست کنار قلبش بود؛ به خاطر دور بودن بیمارستان از آن منطقه‌ای که ما در آن مستقر بودیم و اینکه هیچ امدادگری نبود تا کارهای اولیه را برای او انجام دهد؛ قبل از اینکه به بیمارستان برسد شهید شده بود.

ثبت 4 هزار شهید مين

از او می پرسم تا به حال چند نفر بر اثر انفجار مین زخمی یا کشته شده‌اند؟ می‌گوید: تا کنون آماردقیقی از تعداد زخمی‌ها و شهدایی که بر روی مین رفته‌اند را به ما نداده‌اند اما طبق آنچه که در تمامی این استان‌های مین گذاری شده دیدیم، اين آمار بالای 3 تا 4 هزار نفراست.

همسر او در مدتی که با وی صحبت می کردم در کنار ما مشغول خواندن کتاب شهید همت بود. از او می‌پرسم شما از اینکه پای همسرتان نه در زمان جنگ بلکه حال قطع شده است ناراحت نیستید؟ می‌گوید: نه خوشحال هم هستم چون سال 80 بود که دکترها گفتند باید پایش را به خاطر دیابتی که به آن مبتلا شده بود قطع کند و من از این موضوع ناراحت بودم اما زمانی که متوجه شدم پایش را بر اثر انفجار مین از دست داده است خوشحال شدم و با خودم گفتم حداقل اجر ومزد دوندگی‌ها و کارهای بسیاری که در مناطق مرزی انجام داده است را گرفت که این اجر اجری معنوی برای اوست.