به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران بجنورد، از نظر علمی به فیزیولوژی خنده ژلوتولوژی گفته می‌شود كه شامل مطالعه حوادثی است كه در بدن طی خنده رخ می‌دهد. خنده یك رفلكس حركتی است و نیاز به هماهنگی حركت پانزده ماهیچه صورت دارد، پاسخ خنده یك عكس‌العمل فیزیولوژیك قابل پیش‌بینی مؤثر بر ماهیچه‌های صورت است كه باعث انقباض ماهیچه‌های اسكلتی، بالا رفتن ضربان قلب و فشار خون، تغییرات در تنفس و افزایش تولید كاتكولامین‌ها همراه با فعالیت سمپاتیك است.

درباره اثرات خنده تاكنون مطالعات زیادی انجام شده است. اولین مطالعه در سال 1930 توسط پاسكیند تحت عنوان تأثیر خنده بر تون عضلات و مطالعه لیود درباره اثر خنده بر سیستم تنفس انجام شده است.

محققان دیگر اثرات خنده را بر جسم، عاطفه و روان مورد بررسی و مطالعه قرار داده‌اند.

در این مطلب به تغییرات فیزیولوژیكی ایجاد شده در جریان خنده از طریق تأثیر آن بر سیستمهای عصبی مركزی، قلبی عروقی، تنفس و سیستم ایمنی اشاره شده است.

سیستم عصبی مركزی:

اثر دقیق خنده و شوخی بر سیستم عصبی مركزی هنوز كاملاً شناخته نشده است، و هنوز به صورت تئوری است. بدین ترتیب كه باعث افزایش سطح كتكولامین‌ها می‌شود. از اثرات سودمند شوخی، بالا بردن هوش و كاركرد خوب حافظه است.

سیستم قلبی عروقی:

خنده یك منبع عالی برای ورزش قلبی مخصوصاً در بیماران بی‌تحرك است. در طی خنده افزایش ضربان قلب و فشار خون رخ می‌دهد. خنده ورزشی برای ماهیچة قلبی یا میوكاردیوم است و چرخة گردش خون سیاهرگی و سرخرگی را تقویت می‌كند و باعث افزایش حركت اكسیژن و مواد غذایی به بافتها می‌شود و به بازگشت سیاهرگی كمك می‌كند. خنده با كمك به قفسه سینه به كاهش سكون خون وریدی و خطر تشكیل ترومبوز را می‌كاهد . مك‌گی معتقد است كه خنده باعث بالا رفتن ضربان قلب برای حدود پنج دقیقه است .

سیستم تنفسی :

خنده و گریه آرامش تنفسی را تسهیل می‌كنند كه اینكار توسط تنفس دیافراگمی صورت می‌گیرد كه بر خلاف تنفس سینه‌ای است كه در اثر فشار روحی بوجود می‌آید و همراه با پاسخ جنگ یا فرار است[4]. خنده با تهویه و تمیز كردن راه‌هوایی در بیمارانی كه دچار بیماری مزمن تنفسی مانند آمفیزم هستند، كمك می‌كند. خنده و شوخی به چرخه طبیعی تنفس كمك می‌كند. تهویه را می‌افزاید و تبادل هوای باقیمانده را می‌افزاید، در نتیجه اكسیژن خون بالا می‌رود.

سیستم ایمنی:

تعدادی از مطالعات نشان داده كه شوخی باعث افزایش غلظت ایمونوگلوبین‌ها در بدن، بخصوص ایمونوگلوبین A را كه بدن را بر علیه عفونتهای مجاری فوقانی تنفسی محافظت می‌كند.

سلولهای كمك كننده تی:

سال‌هاست مشخص شده كه یكی از اعمال كلیدی سلولهای تی كمك كننده همكاری با سلولهای بی در جهت تولید آنتی‌بادی علیه ردة اصلی آنتی‌ژن‌ها كه وابسته به تیموس نامیده می‌شوند، است. تحقیقات پیشین نیز نشان داده كه خنده و شوخی، تولید سلولهای تی كمك كننده را تحریك می‌كند. این سلولها توسط ویروس ایدز مورد حمله قرار می‌گیرند. پس احمال دارد كه شوخی بتواند به بدن در مبارزه با ایدز كمك كند.

تاثیر بر هورمون ها

خنده موجب کاهش هورمون های استرس زا مانند: کورتیزول، آدرنالین(اپی نفرین) ، دوپامین و هورمون رشد می شود. در اثر خندیدن، میزان هورمون کورتیزول، 39 درصد و میزان هورمون آدرنالین 70 درصد کاهش می یابد.

همچنین باعث افزایش مقدار هورمون های سلامتی از قبیل: آندورفین و نوروترانسمیتر می گردد./س