بیانیه انجمن دفاع از قربانیان تروریسم
خروج منافقین از لیست تروریستی، ميزان پایبندی آمریکا به مبارزه با تروریسم را نشان داد
خروج منافقین از لیست تروریستی آمریکا به خوبی میزان پایبندی ایالات متحده نسبت به ریشه کنی تروریسم و مبارزه با این پدیده شوم را نشان می‌دهد.
به گزارش حوزه سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با اشاره به اینکه موضوع خارج کردن گروهک منافقین از لیست گروه‌های تروریستی آمریکا توسط دولتمردان این کشور اما و اگرهای بسیاری دارد، بیان می‌دارد که با این اقدام آمریکا در خصوص گروهک منافقین هیچ شکی در وجود استانداردهای دوگانه و برخورد ابزاری آمریکا با تروریسم و مبارزه با این پدیده شوم باقی نمی‌ماند.
به گواه اسناد و گزارشات موسسات بین‌المللی و اعترافات گسترده اعضای جدا شده گروهک منافقین و بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و پارلمانی که در بین آنها مقامات آمریکایی نیز کم نیستند، سازمان منافقین یک گروه تروریستی و در سطحی خطرناک‌تر یک فرقه تروریستی است که بدون شک تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جامعه جهانی به حساب می‌آید.
این فرقه در کارنامه خود اقداماتی همچون ترور، آدم ربایی، قاچاق انسان، هواپیما ربایی، پولشویی، سرقت مسلحانه، قاچاق مواد مخدر، نسل کشی و انواع فعالیتهای خرابکارانه را داشته که خود نیز به آن اعتراف کرده است.
اما براستی چه اتفاقی افتاده که فرقه‌ای با این سابقه و ویژگی‌ها که هیچگاه نیز از اقدامات خود ابراز پشیمانی نکرده و همچنان بر نگرش‌های ضد بشری خود پایبند است، کاندیدای خروج از لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا می‌شود و با توجه به روال خروج گروه‌های تروریستی از لیست وزارت خارجه آمریکا به شکل حیرت انگیزی از لیست خارج می‌شود.
دولت آمریکا در هفتم اکتبر 1997 (16 مهرماه 1376) نام گروهک منافقین را در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه خود قرار داد که بر اساس قوانین داخلی این کشور هرگونه فعالیت این گروهک در داخل خاک آمریکا و هر نوع حمایت و کمک به آنها از سوی شهروندان، گروه‌ها و نهادهای آمریکایی ممنوع و جرم محسوب می‌شود. این در حالی است که در تمام این سالها منافقین به راحتی در پارلمان‌ها و رسانه‌های آمریکایی حضوری فعال داشته و بسیاری از دولتمردان و شخصیت‌های آمریکایی نیز به صورت علنی از منافقین حمایت کرده‌اند و در عمل هیچ ممنوعیتی برای فعالیتهای این فرقه تروریستی در خاک آمریکا اعمال نشده است، جالب اینکه در بازخواست‌هایی نیز که از این مقامات درباره گرفتن رشوه در ازای حمایت و تبلیغ برای این گروه تروریستی انجام شده، این مقامات عنوان کردند که با هماهنگی وزارت خارجه این حمایتها صورت گرفته است!
در این بین ذکر بخشی از نامه جان مک کین سناتور ایالات متحده به سنای این کشور در ژوئن 1993 درباره برخورد دولت آمریکا با منافقین در آن دوره، پاسخی برای اقدام دولتمردان آمریکایی در این زمان می‌باشد. جان مک کین در نامه خود ضمن بر شمردن برخی از اقدامات تروریستی منافقین در گذشته، به رویکرد دولت وقت آمریکا در حمایت از تروریسم بنام ضد تروریسم، حمایت از گروه‌های ستیزه جو به نام دموکراسی و یا حمایت از گروه‌های افراطی به نام حقوق بشر از سوی اعضای کنگره، رسانه‌ها و دولت آمریکا انتقاد کرده و خواستار جلوگیری از آن شده است.
وی در نامه خود بیان داشته که اگر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در فعالیت‌هایی که در بالا آورده شد دست داشته، پس باید اقدامات قضایی مناسب را انجام داده و نمی‌بایست به آن به عنوان یک گروه سیاسی مشروع در برابر دولت کنونی ایران برخورد کنیم، مگر آنکه این سازمان به طور بنیادین کاراکتر و رهبری خود را تغییر دهد.
حال سوال اینجاست که آیا منافقین تغییری بنیادین در رویکردهای تروریستی و یا کادر رهبری خود ایجاد کرده است و آیا گروهک مجاهدین امروزین که مستحق خروج از لیست تروریستی آمریکا می‌باشد در محاکم قضایی و دادگاه‌های بین‌المللی نسبت به ترور 12 هزار شهروند ایرانی، کشتار بیرحمانه مردم دیگر ملل که در پرونده سیاه خود ثبت کرده، مورد محاکمه قرار گرفته و یا اساساً نسبت به اقدامات گذشته خود ابراز پشیمانی کرده است.
اینها سوالهایی است که پاسخ‌های آنها منفی است، پس براستی چه چیز باعث شده که نه تنها سخنی از پیگرد قضایی و محاکمه سران این گروهک تروریستی مطرح نشود بلکه زمینه‌های حضور گسترده و فعالیت آنها در خاک آمریکا نیز در حال فراهم شدن است، آنچه در پس لابی گری‌های گروهک منافقین با سناتورهای آمریکای حاصل شد.
طنز ماجرا اینجاست که تنها شرط بازنگری برای خروج این گروهک از لیست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا که توسط هیلاری کلینتون اعلام شد، عبارت بود از همکاری برای انتقال از اردوگاه اشرف به کمپ لیبرتی!
بی شک این اقدام مقامات آمریکایی به خوبی میزان پایبندی ایالات متحده نسبت به ریشه کنی تروریسم و مبارزه با این پدیده شوم را نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که تروریسم و مبارزه با آن تنها ابزاری برای فشار بر دولت‌های دیگر و تحمیل خواسته‌هایشان به آنها می‌باشد.
از سوی دیگر اقدام آمریکا در خارج کردن منافقین از لیست تروریستی کشورشان این سوال را ایجاد می‌کند که براستی آنها بر چه اساسی دست به چنین اقدامی زده‌اند. آیا ساختار فرقه‌ای و تروریستی منافقین تغییری کرده و یا اینکه منافقین نسبت به گذشته خود ابراز پشیمانی کرده‌اند؟ بر چه اساسی دولت آمریکا موضوع ترور بیش از 12 هزار ایرانی، کشتار هزاران عراقی و کویتی و هفت مستشار آمریکایی را به باد فراموشی سپرد.
آیا انبوهی از گزارش‌های بین‌المللی از جمله گزارش انستیتو تحقیقات دفاع ملی آمریکا، گزارش اداره امنیت فدرال آلمان و گزارش دیده بان حقوق بشر و بسیاری از گزارش‌های دیگر که نام گروهک تروریستی منافقین را در کنار گروه القاعده به عنوان خطرناک‌ترین فرقه‌های تروریستی دنیا ذکر کرده‌اند از دید آمریکایی‌ها پنهان مانده است؟
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با محکوم کردن این اقدام دولت اوباما، بر این باور است که به هر حال آنچه مسلم است خروج فرقه تروریستی منافقین از لیست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا هیچ چیزی را از سابقه این گروهک پاک نمی‌کند و خاطره ترور شهروندان بی گناه ایرانی بدست این فرقه تروریستی، مزدوری آن و همنشین شدن با دیکتاتور بعثی و ایفای نقش جاسوسی و نهایتاً خصلت شدیداً فرقه‌ای و ضد بشری حاکم بر این گروه، چیزی نیست که با خروج و یا ماندن این فرقه تروریستی از اذهان مردمان این مرز و بوم از یاد برود.
انتهای پیام/ش3
به گواه اسناد و گزارشات موسسات بین‌المللی و اعترافات گسترده اعضای جدا شده گروهک منافقین و بسیاری از شخصیت‌های سیاسی و پارلمانی که در بین آنها مقامات آمریکایی نیز کم نیستند، سازمان منافقین یک گروه تروریستی و در سطحی خطرناک‌تر یک فرقه تروریستی است که بدون شک تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جامعه جهانی به حساب می‌آید.
این فرقه در کارنامه خود اقداماتی همچون ترور، آدم ربایی، قاچاق انسان، هواپیما ربایی، پولشویی، سرقت مسلحانه، قاچاق مواد مخدر، نسل کشی و انواع فعالیتهای خرابکارانه را داشته که خود نیز به آن اعتراف کرده است.
اما براستی چه اتفاقی افتاده که فرقه‌ای با این سابقه و ویژگی‌ها که هیچگاه نیز از اقدامات خود ابراز پشیمانی نکرده و همچنان بر نگرش‌های ضد بشری خود پایبند است، کاندیدای خروج از لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا می‌شود و با توجه به روال خروج گروه‌های تروریستی از لیست وزارت خارجه آمریکا به شکل حیرت انگیزی از لیست خارج می‌شود.
دولت آمریکا در هفتم اکتبر 1997 (16 مهرماه 1376) نام گروهک منافقین را در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی وزارت امور خارجه خود قرار داد که بر اساس قوانین داخلی این کشور هرگونه فعالیت این گروهک در داخل خاک آمریکا و هر نوع حمایت و کمک به آنها از سوی شهروندان، گروه‌ها و نهادهای آمریکایی ممنوع و جرم محسوب می‌شود. این در حالی است که در تمام این سالها منافقین به راحتی در پارلمان‌ها و رسانه‌های آمریکایی حضوری فعال داشته و بسیاری از دولتمردان و شخصیت‌های آمریکایی نیز به صورت علنی از منافقین حمایت کرده‌اند و در عمل هیچ ممنوعیتی برای فعالیتهای این فرقه تروریستی در خاک آمریکا اعمال نشده است، جالب اینکه در بازخواست‌هایی نیز که از این مقامات درباره گرفتن رشوه در ازای حمایت و تبلیغ برای این گروه تروریستی انجام شده، این مقامات عنوان کردند که با هماهنگی وزارت خارجه این حمایتها صورت گرفته است!
در این بین ذکر بخشی از نامه جان مک کین سناتور ایالات متحده به سنای این کشور در ژوئن 1993 درباره برخورد دولت آمریکا با منافقین در آن دوره، پاسخی برای اقدام دولتمردان آمریکایی در این زمان می‌باشد. جان مک کین در نامه خود ضمن بر شمردن برخی از اقدامات تروریستی منافقین در گذشته، به رویکرد دولت وقت آمریکا در حمایت از تروریسم بنام ضد تروریسم، حمایت از گروه‌های ستیزه جو به نام دموکراسی و یا حمایت از گروه‌های افراطی به نام حقوق بشر از سوی اعضای کنگره، رسانه‌ها و دولت آمریکا انتقاد کرده و خواستار جلوگیری از آن شده است.
وی در نامه خود بیان داشته که اگر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در فعالیت‌هایی که در بالا آورده شد دست داشته، پس باید اقدامات قضایی مناسب را انجام داده و نمی‌بایست به آن به عنوان یک گروه سیاسی مشروع در برابر دولت کنونی ایران برخورد کنیم، مگر آنکه این سازمان به طور بنیادین کاراکتر و رهبری خود را تغییر دهد.
حال سوال اینجاست که آیا منافقین تغییری بنیادین در رویکردهای تروریستی و یا کادر رهبری خود ایجاد کرده است و آیا گروهک مجاهدین امروزین که مستحق خروج از لیست تروریستی آمریکا می‌باشد در محاکم قضایی و دادگاه‌های بین‌المللی نسبت به ترور 12 هزار شهروند ایرانی، کشتار بیرحمانه مردم دیگر ملل که در پرونده سیاه خود ثبت کرده، مورد محاکمه قرار گرفته و یا اساساً نسبت به اقدامات گذشته خود ابراز پشیمانی کرده است.
اینها سوالهایی است که پاسخ‌های آنها منفی است، پس براستی چه چیز باعث شده که نه تنها سخنی از پیگرد قضایی و محاکمه سران این گروهک تروریستی مطرح نشود بلکه زمینه‌های حضور گسترده و فعالیت آنها در خاک آمریکا نیز در حال فراهم شدن است، آنچه در پس لابی گری‌های گروهک منافقین با سناتورهای آمریکای حاصل شد.
طنز ماجرا اینجاست که تنها شرط بازنگری برای خروج این گروهک از لیست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا که توسط هیلاری کلینتون اعلام شد، عبارت بود از همکاری برای انتقال از اردوگاه اشرف به کمپ لیبرتی!
بی شک این اقدام مقامات آمریکایی به خوبی میزان پایبندی ایالات متحده نسبت به ریشه کنی تروریسم و مبارزه با این پدیده شوم را نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که تروریسم و مبارزه با آن تنها ابزاری برای فشار بر دولت‌های دیگر و تحمیل خواسته‌هایشان به آنها می‌باشد.
از سوی دیگر اقدام آمریکا در خارج کردن منافقین از لیست تروریستی کشورشان این سوال را ایجاد می‌کند که براستی آنها بر چه اساسی دست به چنین اقدامی زده‌اند. آیا ساختار فرقه‌ای و تروریستی منافقین تغییری کرده و یا اینکه منافقین نسبت به گذشته خود ابراز پشیمانی کرده‌اند؟ بر چه اساسی دولت آمریکا موضوع ترور بیش از 12 هزار ایرانی، کشتار هزاران عراقی و کویتی و هفت مستشار آمریکایی را به باد فراموشی سپرد.
آیا انبوهی از گزارش‌های بین‌المللی از جمله گزارش انستیتو تحقیقات دفاع ملی آمریکا، گزارش اداره امنیت فدرال آلمان و گزارش دیده بان حقوق بشر و بسیاری از گزارش‌های دیگر که نام گروهک تروریستی منافقین را در کنار گروه القاعده به عنوان خطرناک‌ترین فرقه‌های تروریستی دنیا ذکر کرده‌اند از دید آمریکایی‌ها پنهان مانده است؟
انجمن دفاع از قربانیان تروریسم با محکوم کردن این اقدام دولت اوباما، بر این باور است که به هر حال آنچه مسلم است خروج فرقه تروریستی منافقین از لیست گروه‌های تروریستی وزارت خارجه آمریکا هیچ چیزی را از سابقه این گروهک پاک نمی‌کند و خاطره ترور شهروندان بی گناه ایرانی بدست این فرقه تروریستی، مزدوری آن و همنشین شدن با دیکتاتور بعثی و ایفای نقش جاسوسی و نهایتاً خصلت شدیداً فرقه‌ای و ضد بشری حاکم بر این گروه، چیزی نیست که با خروج و یا ماندن این فرقه تروریستی از اذهان مردمان این مرز و بوم از یاد برود.
انتهای پیام/ش3
