به گزارش خبرنگار بازار باشگاه خبرنگاران برای خرید یک جفت کفش مناسب ضمن حفظ سلامت پا‌های کودک‌تان باید نکات زیادی را در نظر بگیرید.

تا قبل از این‌که نوزادتان راه بیفتد به کفش نیازی ندارد، شاید فقط یک جوراب با کف مناسب که روی سنگ و سرامیک سر نخورد، برایش کافی باشد، حتی پزشكان توصیه می‌کنند بگذارید فرزندانتان با پاهای برهنه راه بروند تا درک بهتری از راه رفتن و قدم برداشتن داشته باشند اما از وقتی کودک شما اولین قدم‌هایش را برمی‌دارد باید به فکر خرید کفش مناسب باشید، هرچند بهتر است قبل از زیبایی به راحتی کفش فکر کنید تا کوچولوی‌تان هنگام راه رفتن دچار مشکل نشود. بر خلاف کفش‌های نوزادی که بیشتر جنبه تزئینی دارند، اولین کفش‌های واقعی کودک برای راه رفتن و حفاظت از پای او استفاده می‌شوند، پس بهتر است در عین زیبایی راحت هم باشند. انتخاب یک کفش مناسب نقش مهمی در قدم‌های استوار کودکان دارد. شاید فکر کنید خرید یک کفش کار ساده و آسانی است، لابد فکر می‌کنید به فروشگاه می‌روید و از بین مدل‌های رنگ و وارنگ پشت ویترین یکی را انتخاب کرده و پای کودک‌تان می‌کنید اما موضوع به همین آسانی هم نیست، کودک‌تان برای حفظ سلامت پا‌هایش به پوشش مناسبی نیاز دارد و شما به عنوان یک مادر برای خرید یک جفت کفش مناسب باید نکات زیادی را در نظر بگیرید اما ویژگی‌های یک کفش خوب چیست؟

بهترین زمان خرید

هیچ وقت برای خرید کفش اول صبح به بازار نروید. زمانی دیر‌تر از روز را انتخاب کنید. بدن کودکان و همین طور پا‌های‌شان در صبح به خوبی استراحت کرده‌اند و در واقع بعدازظهر و ساعات پایانی روز بهترین زمان برای خرید کفش است. پا‌ها در پایان روز بر اثر راه رفتن و خستگی ممکن است سایزشان ۵ درصد با سایز صبح تغییر داشته باشد، پس پایان روز بهترین زمان برای خرید کفش است. دقت کنید که کفش تنگ، سفت و کوچک می‌تواند به راحتی موجب انحنا و کجی استخوان‌های پای کودک شود.

رویه مناسب

کفشی با رویه مناسب بخرید. کفش‌های راحت مانند کتانی که لایه بالایی سبک و پارچه‌ای دارند و هوا به خوبی از آن‌ها عبور می‌کند و قالب‌شان انعطاف‌پذیر‌تر است، گزینه مناسب‌تری برای اولین قدم‌های کوچولوهاست. در واقع جنس کفش باید از موادی قابل تنفس باشد. کفش‌های ورنی یا چرم و سختی که ما در کودکی استفاده می‌کردیم را فراموش کنید و همچنین از کفش‌هایی که رویه مواد پلاستیکی دارند و از مواد مصنوعی ساخته شده صرف‌نظر کنید، چون موجب تعریق و بوی بد پا می‌‏شود و حتی ممکن است حساسیت‌های پوستی در پای کودک ایجاد کند.
سخت یا نرم

قسمت بیرونی و کف کفش با سطح زمین تماس دارد، پس باید از جنس محکم و بادوام باشند. دقت داشته باشید که کف کفش باید قابلیت انعطاف‌پذیری داشته باشد، یعنی وقتی آن را تا می‌کنید دو سر کفش به هم برسد تا سفتی و سختی کفه باعث ایجاد مشکلات تکاملی در استخوان‌بندی پای کودک نشود. همین‌طور دقت کنید کف کفش خیلی صاف نباشد تا باعث لیز خوردن آن قدم‌های لرزان و نااستوار نشود. قسمت داخلی کفش هم باید از مواد نرم ساخته شده باشد تا پای کودک در آن احساس راحتی کند. هنگام خرید دست‌تان را داخل کفش کنید و به برچسب‌ها و دوخت‌های داخل کفش دقت کنید چون ممکن است برای کودک شما آزاردهنده باشند.
کفش بندی یا بدون بند

تا پیش از ۴ سالگی کفش‌های چسبی به کفش‌های بندی ارجحیت دارند، چرا که پوشیدن و درآوردنش آسان‌تر است و از طرفی ممکن است محکم بستن بند‌ها یا شل بستن‌شان پای کودک را اذیت کند، اما بعد از ۴ سالگی که کودک باز و بسته کردن چسب‌ها را یاد می‌گیرد و ممکن است هر جایی کفش‌هایش را دربیاورد، بهتر است از کفش‌های بندی استفاده کنید، این کفش‌ها پای کودکان را ثابت نگه می‌دارد و از لغزش آن‌ها جلوگیری می‌کند.
اندازه مناسب

برای این‌که بفهمید آیا کفش اندازه مناسبی دارد یا نه، بهتر است کودک ایستاده كفش را پایش كند. باید به اندازه یک انگشت کوچک بین پاشنه و بدنه کفش جا داشته باشد و اگر پاشنه را کاملا به عقب کفش بچسبانید و انگشت شست‌تان را روی پنجه فشار دهید، انگشتان کودک را عقب‌تر از نوک کفش حس کنید و در واقع کفش به اندازه یک انگشت شما جا داشته باشد. بهترین اندازه این است که کفش حدود یک سانتی‌متر از طول پای کودک بزرگ‌تر باشد، نترسید کفش گشاد نیست، بلکه فضای کافی برای پاهای کودکتان وجود دارد تا پا‌هایش در کفش راحت باشد. این فکر را که «بخر، جا باز می‌کنه» کنار بگذارید. هیچ قانونی برای باز شدن کفش وجود ندارد، کفش‌ها باید از روز اول در پای کودک‌تان راحت باشند