خیلی عاشق اسپایدرمن بود می گفت مامان کیف اسپایدر من برای من می خری؟ البته تازگی به دنبال کفش و لباس و لوازم التحریر "بن تن " است ،خیلی دوست داشتم که به او بگویم اینها قهرمانانی خیالی اند ما در کشور و فرهنگ خودمان قهرمانان و پهلوانان واقعی داریم اما ،پشیمان شدم.

براستی قهرمانان نوجوانان این مرز و بوم که فکر و ذکر مدام آنها شده اند کدامند و کدام باید باشند؟ آیا ما یعنی متولیان فرهنگ وظیفه ای در این باب نداریم؟‌نوجوان طبق روایات اسلامی مانند زمینی آماده کشت است که هر چه در نهاد او نهاده شود همان رشد خواهد کرد و نهادینه می شود و شخصیت او را شکل خواهد داد.

چقدر تابحال موفق بودیم که قهرمانان واقعی قدیم و جدید این مرز و بوم را از پوریای ولی و تختی تا همت و باکری و کاوه و غیره را در کاراکتر هایی در حد فهم آنها و همراه با اغنای قوه قهرمان پرستی آنها به نوجوانانمان ارائه دهیم؟ یعنی این کار از ما ساخته نیست؟ یعنی این موضوع دارای اهمیت نیست؟

نوجوانی که با قهرمان های هالیوودی و امثالهم انس بگیرد و خانه خیال او با خشونت و بدون معنویت و مروت پر شود چگونه خواهد توانست که فردا نماد ایمان و بزرگی این مرز و بوم باشد و این فرهنگ غنی را بفهمد و به دوش بکشد؟

اکثر یا شاید همه این قهرمان هایی که نوجوانان ما علاقه دارند که عکس آنها در روی لوازم شخصیشان به نشانه علاقه و الگوی آنها -البته با همان افکار کودکانه- قرار گیرد شخصیت های کارتونیی هستند که خیلی از آنها از تلویزیون خود ما پخش شده و یا در کلوپ ها و با سی دی ها و دی وی دی ها در اختیار آنها قرار می گیرد و همه زندگی آنها را پر می کند و مطمئنا بر روی آنها و شخصیتشان تاثیر می گذارند،

البته به تازگی کارهایی در راستای تولید کاراکترها و شخصیت های کارتونی بومی و همراه با فرهنگ و اعتقاد دینی انجام شده است اما کمرنگ بودن این کاراکتر ها در بازار لوازم التحریر و بر در و دیوار ذهن کودکان ما نشان می دهد که هنوز در این مسیر راه زیادی در پیش داریم و برای نیل به این هدف عالی کوشش های فراوان و ویژه ای باید صورت پذیرد؛ان شاالله.