هر
شخص در اولین رجوع خود به محیط داخلی فرهنگ های مختلف ، بیش از هر چیز
دیگری متوجه نوع پوشش مردم آن منطقه و طرز تفکر آنها می شود.
جوامع مختلف در ایران از فرهنگ مبین اسلام پیروی می کنند و حجاب نقطه مشترک هر زن مسلمان ایرانی است.
در
سالهای نه چندان دور در قبل از انقلاب اسلامی و همزمان با نفوذ برخی دست
نشانده های غرب از جمله رضاخان پهلوی ، برنامه های زیادی برای زدودن حجاب و
چهره اسلامی از سطح شهرها و خیابان های ایران برای نزدیک تر کردن آن به
فرهنگ بی هویت غربی اتخاذ شد.
این روند در زمان پهلوی دوم به شکل
دیگری پیگیری شد تا این که وقوع انقلاب اسلامی در ایران از نفوذ این تفکر
به داخل خانواده های مسلمان ایرانی جلوگیری کرد.
در دوران گذار
جمهوری اسلامی و در سالهای اصلاح و سازندگی ایران با متود جمهوری اسلامی ،
برخی جریان های فکری در صدد برآمدند تا رفتار های قبل از انقلاب را در کشور
زنده کنند و ایران را در سکوتی فرهنگی به سوی ابتذال و کج روی هدایت کنند.
حجاب
اولین چیزی بود که در تیررس این توطئه برنامه ریزی شده قرار گرفت تا از
سویی بتواند حساس ترین جایگاه اجتماعی در رشد خانواده به انحراف بکشد.
در
دوران دولت اصلاحات که آزادی های فرهنگی بدون برنامه ریزی خاصی توسعه پیدا
کرد و در بخش های مختلفی با تغییر متود های اصلی جمهوری اسلامی در صدد به
چالش کشیدن آن ها بر آمد باز هم روی مسئله حجاب زوم شد.
این فراز
و نشیب اخلاقی برگرفته از اندیشه های تئوریسین های آمریکایی و غربی ، کم و
بیش در محیط فرهنگی کشور طی دوران دولت هفتم و هشتم به شکل چشم گیری بر
اذهان مختلف جامعه چیره شد و پس از آن با شکل خاصی در دوران ریاست جمهوری
احمدی نژاد ادامه پیدا کرد.
ظهور جریان موسوم به انحراف در بدنه
دولت ، و خروج آنها از لوای جمهوری اسلامی و ترویج تفکراتی با روش های
التقاطی را می توان پیرو همان سیاست غرب مآبانه ارزیابی کرد که برخی جریان
های طرفدار سازشکاری با آمریکا از آن حمایت می کردند.
ارائه نظریه نمایشگاه های طراحی مد و لباس اسلامی در مقابل این اندیشه قراگرفت و با سرمایه گذاری هنگفت دو موضع جدی را پیگیری کرد.
این
حرکت که از سویی در ادامه منویات مقام معظم رهبری در رشد و شکوفایی صنعت
داخلی تاثیر گذار بود ، دغدغه ترویج فرهنگ اسلامی در غالب پوششی مناسب برای
صدور به دیگر کشور ها را نیز دنبال می کند.
با این حال برخی
جریان ها که موضع مخالفی در این مقوله با اصول جمهوری اسلامی اتخاذ کرده
اند ، با استفاده از سیستم های پر قدرت رسانه ای خود این اقدام وزارت ارشاد
را محکوم می کنند.
این سبک رسانه ها که از پیوند حامیان تئوری
اصلاحات و جریان نوظهور در داخل بدنه دولت شکل گرفته اخیرا با وارد کردن
هجمه های فراوان این پروژه را غیر قابل اجرا معرفی می کنند.
با استناد به اقدامات صورت گرفته این گروه ها در بحث حجاب و ترویج تفکر اسلامی ، مقابله با این ایده چه معنایی دارد؟