به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، هاآرتص در يادداشتي به قلم "اكيوا الدار"، وضعيت فعلي روابط ايران و آمريكا را مشابه اختلافات عميق آمريكا و چين در 40 سال پيش دانست كه با سفر نيكسون رئيس جمهور وقت آمريكا به پكن، پايان يافت. به همين جهت، به اوباما نيز توصيه شده است كه براي پايان دادن به اختلافات چند ده ساله ميان تهران_ واشنگتن، به ايران سفر كند و مسئله را با احترام حل كند.
 
هاآرتص در اين يادداشت، مي نويسد؛ نتانياهو تمام تلاش خود را به كار بسته تا با جنگ رسانه اي عليه جمهوري اسلامي ايران، مناقشه هسته اي ايران را به يك اختلاف لاينحل تبديل كند. وي معتقد است؛ حتي تحريم هاي اقتصادي شديد هم تاثيري روي ايران، نداشته است.
 
هاآرتص در اين يادداشت، مي افزايد؛ روابط تيره ميان ايالات متحده و ايران، در آستانه انتخابات رياست جمهوري سال 2012، شباهت بسياري به اختلاف ميان آمريكا و كشور كمونيستي چين دارد. ديدار غافلگير كننده ريچارد نيكسون با مائو زدونگ، چهل سال پيش در يك سال انتخاباتي، تاريخ را تغيير داد. نيكسون قبل از سفر تاريخي خود به چين، گفت: هيچ كس در جهان نمي داند كه بين فلسفه آنها و منافع ما چه شكاف بزرگي وجود دارد.
 
وي افزود: "اما فكر مي كنم هيچ كس در جهان بهتر از من نمي داند كه چقدر ضروري است كشورهايي كه با هم اختلافات فراواني دارند، راهي براي گفتگو با يكديگر پيدا كنند."
 
ميت رامني، نامزد رياست جمهوري جمهوري خواهان، اعتقادي به گفتگو با ايران ندارد. وي در سخنراني روز پنج شنبه خود در فلوريدا، به طور طعنه آميزي گفت؛ "اوباما در اولين سخنراني تلويزيوني خود پس از مراسم تحليف، گفتگو با ايران را مطرح كرد." رامني گفت: ما همچنان در حال گفتگو هستيم و سانتريفيوژهاي ايران هم همچنان در حال چرخشند. وي افزود: اوباما متحداني مانند اسرائيل را به زير اتوبوس پرت كرده است.
 
هاآرتص در تفسير جملات رامني، گفته است؛ اوباما در واقع اسرائيل را زير اتوبوس پرتاب كرده است، اما نه آن اتوبوسي كه منظور رامني است. اوباما در مقابل اتوبوسي ايستاده كه راننده آن كه واقعيت را نمي بيند، اسرائيل را وارد جنگ مي كند و به سوي خطر برخورد با تمام همسايگانش و انزواي بين المللي پيش مي برد.
 
هاآرتص مدعي است: اگر مسئله ايران براي انتخابات رياست جمهوري آمريكا حياتي بود، اوباما بايد بار سفر به ايران را مي بست. اوباما به جاي آنكه سعي كند ايرانيان را به زانو درآورد، مي تواند راهي را محترمانه به آنها ارائه كند. اوباما با سفر به ايران و گفتگو در مورد پايان دادن به مسئله هسته اي و ديگر مسائل، چه چيزي را از دست مي دهد؟
 
هاآرتص در بخش پاياني اين يادداشت، به قسمت هايي از سخنراني باراك اوباما در قاهره در سال 2009 اشاره كرده و آن را به عنوان "سخنراني آشتي" در تهران، پيشنهاد داده است. در آن سخنراني، اوباما گفت؛ هيچ كشوري نبايد تعيين و انتخاب كند كه كدام كشور سلاح هسته اي داشته باشد و به همين دليل است كه من قويا بر تعهد آمريكا در ايجاد جهاني كه هيچ كشوري سلاح هسته اي نداشته باشد، تاكيد مي كنم و تمام كشورها از جمله ايران، بايد حق برخورداري از انرژي صلح آميز هسته اي را داشته باشند.
 
اگركه به مسئوليت هاي موجود در چارچوب معاهده منع گسترش تسليحات هسته اي پايبند باشد، اين تعهد هسته اصلي معاهده است و بايد تمام كشورهايي كه كاملا به آن پايبند هستند، محفوظ باشند و من اميدوارم تمام كشورهاي منطقه بتوانند در اين هدف، با هم مشاركت كنند.