به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، متن اين مصاحبه بدين شرح در روز يکشنبه منتشر شده است:
 
ال مانيتور: آژانس بين المللي انرژي اتمي در تازه ترين گزارش خود از (ميزان) همکاري ايراني ها ابراز نارضايتي کرده و ادعاهايي را در مورد پارچين مطرح کرده. نظر شما چيست؟
 
لاريجاني: اين سخنان کليشه اي است، زيرا ما قطعنامه هاي سازمان ملل را نمي پذيريم و آنها را منصفانه نمي دانيم، زيرا در قطعنامه ها درباره پروتکل الحاقيِ (معاهده ان پي تي که ايران آن را امضاء کرده ولي هنوز تاييد نهايي نکرده است) سخن به ميان آمده و گفته شده است که همه فعاليت هاي هسته اي بايد به حال تعليق درآيند. ما تعليق را نمي پذيريم. درباره ارقامي که شما (در خصوص غني سازي اورانيوم) به آنها اشاره کرديد نيز بايد بگويم آيا اين خلاف مقررات بوده است؟ما اعضاي آژانس بين المللي انرژي اتمي هستيم و از حق غني سازي برخورداريم. آنها (بازرسان آژانس) براي گزارش کردن اينگونه مسائل آنجا هستند و حضور دارند. بنابراين اين چگونه تخلفي به شمار مي رود؟
 
در خصوص پارچين بايد بگويم که اين به مسئله هسته اي مرتبط نيست. قرار نيست ما به هر ادعايي که از سوي هر کسي مطرح مي شود، جواب دهيم. آقاي البرادعي، رئيس سابق آژانس بين المللي انرژي اتمي گفته بود ما اسنادي در اختيار نداريم. اينها فقط ادعا است.
 
ال مانيتور: به رغم آنچه گفتيد، اسرائيلي ها مي گويند ايران سرگرم تلاش براي ساخت جنگ افزار هسته اي است و سران اسرائيل تهديد کرده اند به تاسيسات هسته اي ايران حمله خواهند کرد. آيا شما اين تهديدها را جدي مي گيريد؟
 
لاريجاني پاسخ داد : هيچ دليلي وجود ندارد که اسرائيلي ها را تا اين حد احمق بدانيم. چنين اقدامي مانند خودکشي است. به نظر ما آنها چنين کاري نخواهند کرد.
 
ال مانيتور: پس چرا هميشه از اين موضوع صحبت مي کنند؟
لاريجاني گفت : کاملاً واضح است. اسرائيل پس از شکست در جنگ 33 روزه (در مقابل حزب الله لبنان در سال 2006) که براي آنها سنگين و مرگبار بود و همچنين انقلاب هايي که در سطح منطقه رخ داد، اکنون مدت ها است که منزوي شده است. آنها هم اينک در انزواي سياسي قرار دارند. حسني مبارک رفته است و اسرائيلي ها بايد چيزي بگويند که نشان دهند هنوز وجود دارند.
 
ال مانيتور: چرا ايران از بشار اسد حمايت مي کند؟
لاريجاني پاسخ داد : ما همان طور که از مصري ها حمايت کرديم، از مردم سوريه و همچنين بحرين نيز براي گرفتنِ حقوقشان حمايت مي کنيم، اما در منطقه کشورهايي مانند آمريکا نيز وجود دارند که مسئول اين همه خونريزي هستند... آنها به سوريه سلاح مي فرستند و حمايتِ مالي، سياسي و رسانه اي مي کنند. بديهي است که چنين حوادثي رخ مي دهد و درگيري به وجود مي آيد. مسئوليت اين خونريزي ها با کشورهايي است که مي کوشند بنغازي تازه اي ايجاد کنند. ما خواستار حل مشکل با روش مسالمت آميز هستيم. شما که هستيد که بگوييد (بشار اسد بايد کناره گيري کند)؟ اين را به آراء مردم واگذار کنيد... آيا مسئله واقعاً دموکراسي است؟ آيا برخي از کشورهاي عرب که از اين قضايا حمايت مي کنند، واقعاً کشورهاي دموکراتيک به شمار مي روند؟ آيا آنها کنگره دارند؟ اين کشورها حتي به زنان اجازه رانندگي در خيابان را هم نمي دهند... به نظرم غرب با ادامه روند استفاده از چماق ديگران مرتکب اشتباه بزرگي مي شود... اين همان اشتباهي است که آمريکا و انگليس در افغانستان مرتکب شدند. آنها در ابتدا از اينکه جنبشي افراطي را ايجاد کرده اند خوشحال بودند، اما اين جنبش نهايتاً پاپيچ خودشان شد.
 
ال مانيتور: آيا علاقه داريد اوباما مجدداً در انتخابات پيروز شود؟
 
لاريجاني گفت : چندان تفاوتي نمي کند. زمانيکه اوباما داشت رئيس جمهور مي شد، سخنان متفاوتي را درباره فلسطين و حقوق مسلمانان بر زبان آورد، اما در عمل کار چنداني در اين باره انجام نداد.
 
ال مانيتور: آيا ميت رامني موجب وحشت شما نمي شود؟ ظاهراً او موضع بسيار سرسختي در قبال ايران دارد؟
 
لاريجاني: گمان نمي کنم، چهره ها يا شخصيت ها بتوانند تغيير عمده اي ايجاد کنند، زيرا نظام هايي وجود دارد و هر نظامي بر اساس منافع ملي خود انديشه و اقدام مي کند.
 
ال مانيتور: تحريم ها الان بسيار شديد شده اند. آيا راهي براي فيصله دادن به مسئله هسته اي وجود ندارد ؟
لاريجاني: البته به علت تحريم ها با مشکلاتي مواجه شده ايم. برخي از آنها نيز مشکلات داخلي بوده است...  دوره هاي ديگري هم بوده است که در آنها تورم شديد داشته ايم. ما به سختي ها عادت کرده ايم. زمانيکه جنگ با عراق به ما تحميل شد، اوضاع به مراتب سختر بود و همه دنيا از صدام حسين پشتيباني مي کرد... آيا آنها موفق شدند بخشي از خاک ما را تصاحب کنند؟ نه، چون مردم ما در مقابل مشکلات بسيار مقاوم هستند. سوال اينجا است که چرا آمريکايي ها همه اين کارها را انجام مي دهند. آمريکايي ها بايد خوشحال باشند که ما از شر يک ديکتاتور خلاص شديم، ملت خود را آزاد کرديم و حکومت دموکراتيک را پايه ريزي کرديم. چرا آنها خصومت مي ورزند؟ اگر تحريم ها واقعاً مردم ايران را آزار مي دهد، چرا آمريکايي ها چنين کاري را انجام مي دهند؟