به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري ديلي تلگراف، حدودا يك هفته طول مي كشد تا دهكده ي المپيك تبديل به دهكده ي پاراالمپيك شود.
از آنجا كه گروه ها و ماده هاي ورزشي افزايش مي يابد ورزشگاه ها بايد تمهيدات بيشتري را براي جانمائي ويلچر به جاي صندلي ها در نظر بگيرند در طول برگزاري اين بازي ها تعداد ويلچرها از 394 عدد به 568 افزايش مي يابد تا هواداران معلول نيز بتوانند شاهد رقابت هاي ورزشكاران مورد علاقه شان باشند.
هواداران نابينا نيز با وسائل راهنمايي صوتي تجهيز مي شوند و آن دسته كه مشكل شنوائي نيز دارند در محلي با منظره اي مستقيم از محل برگزاري مسابقه ي مورد علاقه شان جانمائي مي شوند تا بتوانند رقابت ها را به راحتي دنبال كنند.
يكي از مسئولان مسابقات در اين رابطه گفت: دهكده ي المپيك نيز پاراالمپيك شد همه چيز بايد از اول طراحي و اجرا مي شد، راه ها نيز براي دسترسي معلولان مسطح شده اند.
*ضربه گير براي شناگران نابينا
از جمله وسائل جالبي كه براي راحتي حال معلولان در پاراالمپيك استفاده مي شود، ضربه گيرهائي است كه توسط افرادي متخصص در نقطه ي پاياني استخر جانمائي مي شوند تا از برخورد شناگران نابينا در انتهاي رقابت با ديواره ي استخر جلوگيري كند و به اين ترتيب شناگران تا لحظه ي آخر را با شتاب و توان شنا مي كنند و هراسي از برخورد با ديواره ي سخت و بتني استخر ندارد.
*راهنماها براي دوندگان نابينا
برخي از دونده هاي نابينا از وسائل و تجهيزات الكتريكي براي هدايت استفاده مي كنند اما برخي ديگر توسط راهنماهايي كه به همراه آنها مي دوند هدايت مي شوند و از اين راهنماها عنوان چشم استفاده مي كنند تا به خط پايان برسند.
برخي ديگر نيز توسط راهنماهايشان از دور هدايت مي شوند و پيام آنها را از طريق وسائل الكتريكي دريافت مي كنند.
راهنمايان با ورزشكاران صحبت مي كنند و به آنها اخطار مي دهند كه آيا آنها در مكان درستي از پيست قرار دارند يا كي به خط پايان مي رسند از اين قبيل موضوعات.
البته اكثريت ورزشكاران زن نابينا به همراه نماينده هاي مرد مي دوند چرا كه مردها به علت داشتن توانايي هاي بدني بالاتر مي توانند پا به پا و چه بسا سريع تر از ورزشكاران معلول بدوند و آنها را راهنمايي كنند.
البته اين نوع راهنمايي قانون و قوانين زيادي نيز دارد كه مهمترين و طلايي ترين آن اين است كه راهنما هرگز نبايد زودتر از ورزشكارش از خط پايان عبور كند و بهاي اين بي دقتي حذف شدن ورزشكار معلول از رقابت ها است.
البته فقط دونده هاي نابينا نيستند كه از موهبت راهنما بهره مي گيرند، بلكه ورزشكاران در رشته هاي پرش طول و پرش سه گام نيز از چنين راهنماهايي استفاده مي كنند.