به گزارش حوزه
دانشگاه باشگاه خبرنگاران، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان تهران طي نامه سرگشادهاي خطاب به اعضاي جنبش عدم تعهد، نکاتي را به آنان يادآورشد:
بسم الله الرحمن الرحیم
خدمت اعضای محترم جنبش عدم تعهد
جنبش عدمتعهد، با نگاهی به سنگبنا و اهداف تشکیل آن میبایست مجموعهای از کشورهای مستقلی باشد که جنبشی به منظور مقابله با توسعهطلبی مستکبرین را شکل دادهاند.
شاید مهمترین عامل به منظور نیل به این هدف را در نام این جنبش بتوان یافت؛ عدم تعهد نسبت به سلطهگران و زیادهخواهیهای آنها، مفهومی است که در صورت تحقق، میتواند ملتهای مستقل و البته ستمکشیده را به جایگاه واقعی خود در مدیریت جهانی برساند.
تعهد به مقابله با قطبیسازی جهان و مبارزه با سلطه اقلیتی زورگو و مستکبر بر امورات جهان مسئلهای است که در صورت عدم پایبندی اعضا، وجاهت و اعتبار جنبش و دلیل ادامه حیات آن را به کلی منتفی خواهد کرد.
در همین راستا تمامی اعضا باید در راستای مقابله با جهان سلطه گام بردارند و بدین منظور لازم است کشورهای عضو جنبش عدم تعهد توجه خود را به مسائل زیر معطوف دارند.
اولین شرط ایستادگی در برابر زورگویان، اتحاد است. اتحاد کشورهای مستقل و رنجدیده به منظور کاهش توان قدرتهای استکباری و ایستادگی در برابر زیادههخواهیهای آنها، از ضرورتهای شرایط حساس و درحال تغییر جهان امروز است. این اتحاد رویه باید در تمامی مسائل سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و به منظور جلوگیری از استیلای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی زورگویان انجام پذیرد و در غیر اینصورت وصول به موفقیت درخور توجهی در جهت تغییر شرایط ظالمانه¬ی فعلی حاکم بر جهان،متصور نخواهد بود.
اتحاد کشورهای عضو جنبش عدم تعهد به عنوان اکثریت مطلق کشورهای عضو سازمان ملل متحد در راستای ایجاد تغییرات ساختاری در این سازمان ضروری مینماید. متأسفانه در جهان امروز، تنها پنج کشور عضو دائم شورای امنیت به عنوان تصمیمگیرندگان اصلی در جهان مطرحاند و عملا تحمیل حق غیرمشروع وتو بر ملل جهان، قدرت هرگونه تحرکی برعلیه خواست قدرتهای سلطهگر را غیرممکن ساخته است. در جهانی که تحقق دموکراسی و خواست مردم به عنوان آرمانشهر مطلوب، معرفی میشود بسی جای تعجب است که بالاترین نهاد امنیتی و تصمیمگیر در جهان تنها در اختیار پنج کشور (اقلیت مطلق) قرار دارد؛ حق وتو در واقع حق هرگونه تصمیمسازی و تصمیمگیری مردم جهان برای سرنوشت خود را در اختیار پنج قدرت بزرگ قرار داده است و این حق به عنوان عاملی بهمنظور پیشبرد اهداف شوم قدرتها و در راستای برآورد منافع آنها مورد استفاده قرار میگیرد حتی اگر اکثریت قاطع ملل با آن مخالف باشند.
نمونه دیکتاتوری ایجاد شده در ساختار سازمان ملل متحدد را میتوان در تصمیمهای این شورا در رابطه با برنامه صلحآمیز هستهای ایران به وضوح تماشا کرد. حتی اگر بیش از دو سوم کشورهای جهان، در قالب کشورهای عضو جنبش عدم تعهد در حمایت از برنامه صلحآمیز هستهای ایران و برای مقابله با ایجاد آپارتاید علمی توسط زورگویان در سازمان ملل یا در قالب آژانس انرژی اتمی نظرات خود را به صراحت اعلام کنند، تنها ساختار ظالمانه شورای امنیت است که حرف آخر را میزند. در همین راستا از اعضای محترم جنبش عدم تعهد انتظار میرود با اتکا به قدرت رأی و توان حاصل از وحدت و با برداشتن گامهای اساسی برعلیه این ساختار فاسد قیام کنند و با تعبیر نام جنبش، قدرت تصمیم¬گیری برای جهان را در اختیار تمام کشورها و ملتها قرار دهند.
پس از وقوع بحران اقتصادی در سال 2008 در ایالات متحده، شاهد آن بودیم که این بحران همراه با دلارهای آمریکایی به سایر کشورهای جهان پرواز کرد. وابستگی کشورهای مستقل به واحد پولی ایالات متحده، معنایی جز وابستگی اقتصادی به این کشور ندارد و بدین ترتیب بانک مرکزی ایالات متحده امریکا (فدرال رزروز) قدرت تصمیمگیری و اثرگذاری بر کل اقتصاد جهان را پیدا کرده است. این وابستگی تابدانجا پیش رفته است که اقتصاد کشورهای جهان به عنوان ابزاری به منظور حفظ ارزش دلارهای بدون پشتوانه امریکایی و وسیلهای در راستای ثروتمندسازی بیشتر و بیشتر شرکتهای ظالم و انحصارطلب امریکایی درآمده است. همچنین اتخاذ دلار به عنوان ارز بینالمللی ابزار و توان اعمال تحریمهای یکجانبه و خارج از همان ساختار ظالمانه سازمان ملل علیه ملتهای مقاوم را در اختیار مستکبرین و زورگویان قرار داده است. امریکایی که با شعار بسط دموکراسی و آزادی به جنگ ملتهای مختلف میرود در سمت مقابل با اعمال تحریمهای یکجانبه و با سوءاستفاده از همهگیر شدن دلار، در مقابل خواست ملتها ایستاده است. اعمال تحریمهای اقتصادی غیرحقوقی و خارج از ساختار قانونی علیه ملت ایران و سایر ملتهای آزاده جهان به دلایل واهی و توهمهای ناشی از جنایتهای ارتکابی، تنها نمونهای از نقض قوانین بینالمللی توسط این قدرت مستکبر است که از جنبش عدم تعهد انتظار میرود در راستای عمل به وظیفه و لبیک به ندای ملتهای ستمکشیده در مقابل این زورگویی¬های ظالمانه ایستادگی کند. حذف وابستگی به دلار در معاملات فیمابین تجاری و خارج ساختن این ارز از ذخایر ملی کشورها تنها راه رهایی از توری است که جز تحمیل بحرانها و فقیرتر کردن کشورهای مستقل و سپردن عنان اقتصاد جهانی در اختیار ابرقدرت غرب، حاصلی درپی نداشته است.انتظار میرود کشورهای مستقل و غیرمتعهد تمام تلاش خود را در راستای مقابله با تحریمهای یکجانبه امریکا علیه ملت ایران به عنوان اولین گام عملی برای مقابله با دیکتاتوری اقتصادی غرب بکار بندد.
متأسفانه شاهد آنیم که سیاستهای یکبام و دوهوا و استانداردهای دوگانه غرب اینبار دامنگیر ملتهای مسلمان بهپاخواسته در خاورمیانه شده است. از طرفی شاهد آنیم که غربیهای از اعلام و اعمال هرگونه کمک مالی، تسلیحاتی و انسانی و آموزش و ارسال افراد خارجی به منظور اسقاط نظام سوریه دریغ نمیکنند اما در مقابل از رژیمهای دیکتاتوری بحرین و عربستان به منظور خفهکردن صدای ملتهای بیدارشده و طالب مردمسالاری حمایت میکنند! استفاده از گازهای سمی و شیمیایی و مداخله نظامی کشوری دیگر به منظور سرکوب مردم بحرین مسئلهای است که با چشمپوشی و چراغسبز تمام نهادهای بینالمللی و حقوقبشری مواجه گشته است، امید است اعضای جنبش عدمتعهد در راستای عمل به وظیفه خود در راستای گسترش عدالت و همراهی با خواست مردم بحرین و عربستان، تصمیمهای حقوقی و غیرحقوقی لازم را اتخاذ کنند.
در پایان بهترین آرزوهای خود را به منظور موفقیت این جنبش در جهت احقاق حقوق ملتهای مستضعف، به تمام کشورهای عضو تقدیم میداریم و از درگاه خداوند منان عزت و سربلندی ملتهای ستمدیده و ذلت ستمگران را خواستاریم.
انتهاي پيام/ر