به واقع با تغییرات و گذشت زمان و واقعیات جامعه امروزی و تغییر شکل یافتن بسیاری از مفاهیم تربیتی که در گذشته به معنای واقعی آن بیشتر ترویج یافته بود و با رشد نسل ها این مفاهیم و مغانی کم رنگ تر بروز کرده است ولی چه راهی وجود دارد تا افراد کوچکتر به افراد بزرگتر احترام بگذارند و این امر به صورت یک عرف درجامعه در آید؟ در پاسخ به این پرسش چه باید گفت: براساس قانون خانواده که به عنوان یک جامعه کوچک پشتیبان رشد و تعالی فرزندان است باید متذکر شد که جامعه سالم نیازمند خانواده سالم است،‌ در محیط خانه است که کودک می آموزد چگونه با دیگران باید معاشرت نماید. بنابراین سنت تکریم بزرگترها باید در کانون خانواده احیا گردد تا به جامعه سرایت نماید، در این میان نقش دستگاه های تبلیغاتی و رسانه های فرهنگی مانند رادیو و تلویزیون و روزنامه ها و مجلات نقش تعیین کننده دارند.

براساس تحقیقاتی که برای شخصیت و رفتار اعضای خانواده مخصوصاً فرزندان صورت گرفته است، افراد کوچک و کودکان حرف کسانی را می شوند و به افرادی از روی میل و رغبت احترام می گذارند که به آنها ارزش می دهند و توجه می نمایند، بنابراین وظیفه بزرگترها مهربانی در حق فرزندان و دلجویی از آنان است.

*والدین تثبیت کننده و عامل ثبات

براساس مقوله احترام و رواج آن در میان خانواده و اعضای ژن و رابطه ای که نسبت به یکدیگر شکل می پذیر و خواهد پذیرفت، این معنا در خاطر تداعی می پذیرد که بزرگترها باید موقعیت خود را در رأس خانواده به عنوان یک تثبیت کننده و عامل ثبات دیگر اعضا به لحاظ رفتاری و شخصیتی حفظ نمایند. متأسفانه بعضی از والدین به عوض اینکه بر نفوذ و احترام یکدیگر در برابر کودک بیفزایند، با انتقادهای بی مورد اختلاف نظرهای غیر معقول از منزلت خود نزد او می کاهند.

این نوع والدین در این نوع خانواده ها نمی توانند احترام و همکاری بچه ها را جلب نمایند. بر این اساس اگر والدین و بزرگترها، احترام خود را نگه بدارند، باید توقع احترام از دیگران را داشته باشند و این گونه است که والدین می توانند درس تکریم بزرگترها را در قول و عمل به فرزندانشان آموزش دهند.

*رشد ریشه تربیتی/ساختار شخصیت

طی نظریه های کارشناسان امور تربیتی و رشد کودک زنان می توان انتظار داشت نوجوان و جوان در بیرون از محیط خانواده( در اجتماع) در محیط های فرهنگی در محیط های آموزشی به مانند مدارس و کلاس های درس احترام مقام اساتید و معلمان خود را حفظ نماید که ریشه تربیتی اش در خانواده از طرف والدین به خوبی رشد کرده باشد و به شکلی کاملاً در ساختار شخصیتی کودک مؤثر واقع گردد.

امان قرائی مقدم در گفتگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران با اشاره به این مطالب که اگر فرهنگ خانواده ها رشد نماید و جهات تربیتی کودکان و شخصیتی آنها را به نحو احسن و صحیح تحت تأثیر خود قرار دهد به تبع و خواه ناخواه رفتارها و منش تربیتی کودک را در همه محیط های اجتماعی، آموزش، منطبق به اصول و اصل فرهنگ احترام به بزرگترهای فرزند رشد خواهد داد.

وی گفت: وظایف والدین بسیار چشمگیر و حائز اهمیت خواهد بود آنها به عنوان کسانی که باید مفاهیم و اصول رشد کودک را در جهات آموزش و تربیت او پرورش دهند باید به این موضوع اشراف کامل داشته باشند که این رفتار و گفتار و همچنین کردار کودک است که از آنان ناشی می پذیرد.

وی ادامه داد:‌ در واقع والدین علاوه بر مسئولیت پدر و مادر بودن مسئولیت مربی آموزش فرزند را در خانواده به عهده داشته و او را درجهت احترام و تکریم به دیگران پشتیبانی نموده که البته این امر در ابتدا در خانواده کلید خواهد خورد و در نهایت این والدین هستند که کودک یا فرزندان را با درایت و تدبیر آموزش، مفاهیم ومضامین رشد تربیتی را در همه جهات زندگی، خانواده، ارتباط با دیگران و اجتماع تحت تأثیر آداب و ادب فرهنگی، که در بر گیرنده شخصیت فرزندان خواهد بود قرار خواهند داد./ز