به گزارش خبرنگار حوزه
دانشگاه باشگاه خبرنگاران، مرتضی روحانی عضو دفتر تحكيم وحدت، يادداشتي با عنوان در آرزوي مديران دولتي منتشر كرد.
متن اين يادداشت به شرح زير است:مدت‌هاست كه فرهنگ عذر خواهي از افكار عمومي در كشورهاي توسعه يافته و برخي از كشورهاي در حال توسعه امري بسيار عادي و رايج شده است .
به طور مثال مي‌توان اتهام فساد مالي كه چندي پيش به دبير كابينه دولت تايوان وارد شد و رئيس جمهوري تايوان پس از مواجهه با اين اتفاق جهت نشان دادن صداقت خود فورا از مردم عذرخواهي و احساس شرمندگي كرد، در اين راستا ارزيابي كرد اما با اين حال چندسالي است در كشورمان پذيرفتن خطا و دلجويي از مردم توسط برخي از نهادها مخصوصا نهادهاي دولتي جايگاه خود را از دست داده است.
در اين روزها كه كشور در دوره ركود اقتصادي به سر مي‌برد شنيدن عذر خواهي و پذيرش خطا از زبان مسئولين، براي مردم فقط تبديل به يك آرزو شده است و هرچه زمان مي گذرد فرهنگ عذرخواهي جاي خودش را به خودخواهي مي دهد، هرچند كه مدتي است عذرخواهي دقيقه 90 و بي ارزش كه نشان از ترس از دست دادن جايگاه و منزلت، در فرهنگ سياسي، مكاني براي خود پيدا كرده است، (مانند عذرخواهي دیرهنگام وزير اقتصاد در ماجراي افتضاح اختلاس 3000 ميلياردي و رئيس سازمان هدفمندي كه به جايگاه مجلس اهانت كرده بود)، اما اين عذرخواهي‌ها به مثابه نوش‌داروي پس از مرگ سهراب است و هيچ ارزش و اعتباري ندارد.
مدتي است كه مسئولان در رويارويي با قصور و خطاي خود به جاي عذرخواهي و پذيرش خطا، شيوه‌اي جديد و نامعمول را سرلوحه كار خود قرار داده‌اند و با سرپوش گذاشتن بر اشتباهات‌شان كوتاهي خود را به گردن رسانه هاي دشمن مي‌اندازند.
گاهي نيز كه هيچ كس هم مقصر نيست، برخي در اوهام خود پا را فراتر مي‌گذارند و اين شيوه را به شكل نامعيني در پيش مي‌گيرند.
سخنان چندي قبل رئيس سازمان ميراث فرهنگي كه وي علاوه بر مشكوك خواندن خشكسالي جنوب كشور، استكبار جهاني را در شرايط اقليمي دخيل دانست، دقيقا گوياي اين مسئله است.
اين روش ما را ياد سخنان يادگارحضرت امام (ره) در سال 73 مي‌اندازد كه در انتقاد دولت وقت كه برخي از مديران، چنين شيوه اي در پيش گرفته بودند ايشان اين مسئله را با صراحت هشدار داد.
اصولا بسترسازي براي اين روش نابهنجار نفي واقعيات و رفتن به سمت توجيه كردن خطاهاست.
اواسط تابستان امسال خبر حيران كننده‌اي در دفترچه انتخاب رشته كنكور به چشم داوطلبان خورد.
شواهدي كه خبر از حذف جنسيتي تعداد بسياري از دانشجويان و محترم ندانستن حق دختران در بسياري از رشته ها و ظلم بسيار آشكار به آنان بود كه با اعتراض شديدي از سوي نهادها مانند دفتر تحكيم وحدت و نمايندگان مجلس روبرو گشت.
وراي اين اتفاق كه در بلند مدت و كوتاه مدت چه مضرات و آثار سويي در ميان فرهيختگان و دانشگاهيان و جامعه دارد كه بارها از سوي بسياري از اشخاص حقوقي و حقيقي به آن پرداخته شده است اما مسئله اي كه قابل تامل است سخنان وزير علوم درمورد بازتاب اين خبر بود كه اين طرح را غير واقعي دانست و مطرح كردن آن را كار رسانه هاي بيگانه خواند.
به فرض كه ما آن را كار رسانه هاي دشمن بدانيم اما سوال اينجاست پس اين آمار و ارقامي كه در دفترچه انتخاب رشته امسال قابل رويت است از كدام نهاد و وزارتخانه انتشار پيدا كرده است؟!
اگر ايشان از اصل ماجرا دفترچه هاي كنكور را كار رسانه هاي بيگانه مي‌دانست، بيشتر با واقعيت نزديك نبود؟! آيا سخنان ايشان متناقض نيست؟!
ظاهرا اين شيوه رايج مديران دولتي ما شده‌است كه اگر نتوانستند براي اشتباهات‌شان دليل متقني پيدا كنند، به جاي قبول خطا و عذر خواهي از افكار عمومي درصدد قلب واقعيت و انكار آن بر مي‌آيند.
آنچنان كه گويي واقعيت‌ها خود را بايد با ديدگاه اينان وفق دهند.
قطعا در پيش گرفتن چنين روشي فاصله گرفتن از آرمان هاست.
انتهاي پيام/
