به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران گرگان ، دکتر نگار برومند افزود: رسوبات پروتئينی ايجاد شده بر روی لنز و محلول های تميز کننده لنز (بخصوص مواد نگهدارنده موجود در محلول) می تواند موجب ايجاد حساسيت شود و خوابيدن با لنز تماسی احتمال ايجاد حساسيت را شديداً افزايش می دهد.
وی تاکيد کرد:حساسيت به لنز تماسی معمولاً بصورت قرمزی و خارش چشم و ايجاد ترشحات فراوان و غليظ بروز می کند بعلاوه معمولاً در سطح خلفی پشت پلک فوقانی حالت پشته پشته ايجاد می شود (اين پشته ها در حقيقت برجستگی های طبيعی ملتحمه هستند که پاپيلا نام دارند و در اثر حساسيت بصورت غير طبيعی بزرگ و برجسته می شوند(
اين متخصص چشم تاکيد کرد:مؤثرترين درمان اين نوع حساسيت توقف استفاده از لنز تماسی است. معمولاً قرمزی و خارش چشم چند روز تا چند هفته پس از توقف استفاده از لنز بهبود می يابد اما برطرف شدن برجستگی های پشت پلک (پاپيلاها) ممکن است چندين ماه طول بکشد. در صورتيکه نتوان از عينک يا روش های ديگر برای اصلاح ديد استفاده کرد و فرد ناچار به استفاده از لنز باشد تغيير نوع لنز، تميز کردن مکرر لنز و شيسشوی کامل رسوبات پروتئينی و سپس آبکشی دقيق با آب مقطر و يا استفاده از لنزهايی که به صورت روزانه تعويض می شوند ممکن است به بهبود اين عارضه کمک کند.
به علاوه ممکن است لازم باشد قطره های چشمی پايدار کننده ماست سل ها تا چند ماه در اين افراد مصرف شود.
در موقع استفاده از قطره بايد لنز تماسی را از چشم خارج کرد./س
