به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران، سعدي افشار هنرمند پيشكسوت سياه باز و نمايش هاي آئيني - سنتي 24 مرداد سال 1313 به دنيا آمد.

اين هنرمند كه نام اصلي او سعدالله رحمت خواه است از ابتداي فعاليت هنري اش در نمايش هاي آئيني - سنتي ايفاي نقش كرد و توانست آثار ارزشمندي را در حوزه سياه بازي و خيمه شب بازي به يادگار بگذارد.

از زماني كه تئاتر به شكل واقعي و رسمي خود در كشور ايران آغاز به كار كرد به  مناسبت هاي مختلف و در كوچه ها و خيابان اين مراسم سنتي مثل خيمه شب بازي، نقالي و پرده خواني و سياه بازي اجرا شده است.سياه بازي بيشتر ريشه در آئين هاي شادي كشور ايران دارد و همان طور كه امروز نيز مي‌بينم در اعياد مختلف سياه، مردم را شاد مي كرده و مي‌خنداند.سياه كه در اجراها و مناسبت هاي اجرايي مختلف به شكل مبارك نيز ظاهر مي شود نماد شادي و صلح و دوستي است و هميشه تلاش مي‌كند تا تفرقه هاي ميان مردم را از بين برده و آرامش و شادي ايجاد كند.


اين شخص در بيشتر مواقع با ساز دايره كه به همراه دارد به ايجاد اين فضا مي‌پردازد و قصد و نيت اصلي اش سرور مردم است.امروزه هنرمندان پيشكسوت و پژوهشگران نمايشهاي آئيني سنتي، تمام تلاش خود را به كار مي‌گيرند تا هنرهاي اصيل نمايشي ايراني زنده بماند، اما متاسفانه اين سبك تئاتري و ارائه اين هنرها تنها در غالب برخي از جشنواره هاي تخصصي مانند جشنواره نمايشهاي آئيني - سنتي شنيده و  ديده مي شود.
سعدي افشار در تمام طول عمر هنري خود تلاش كرد تا به مانند ديگر هنرمندان اين عرصه ياد و خاطره هنر سياه بازي را زنده نگه دارد و تلاشش تا جايي پيش رفت كه امروزه تنها نام او براي اين هنر جاودان مانده است و به نوعي وي آخرين بازمانده اين هنر به حساب مي آيد.


او از نوجواني علاقمند به بازيگري در تئاتر شد و پس از آن در نمايش هاي سياه بازي و تخته حوضي فراواني ايفاي نقش كرد اين هنرمند در سنوات اخير در خصوص زنده نگه داشتن سياه بازي با وجود كسالتي كه در چند نوبت متوالي برايش پيش آمد تلاش هاي فراوان كرد و دفعه اي نيز با ويلچر ظاهر شد اما كوتاه نيامد.با وي كه به صحبت مي‌نشينيم تنها از علاقه اش به اين هنر از ايام جواني تاكنون مي‌گويد و اين كه چقدر تئاتر امروز هر لحظه در حال دور شدن از هنرهاي اصيل ايراني است.

او بارها و بارها در سخنانش از مسئولين درخواست توجه و عنايت كرده كه نشان دهنده تعصبي است كه وي هنوز نسبت به اين هنر سنتي ايراني دارد.آخرين نمايشي كه تاكنون حضور پررنگ سعدي افشار را در آن شاهد بوديم اثر قولنج به نويسندگي و كارگرداني حسين بابايي بود.وي زماني بر صحنه اين نمايش ظاهر شد كه 8 سال از تئاتر دور مانده بود.


مراسم بزرگداشتي نيز در سال 1385 براي اين هنرمند در خانه هنرمندان برگزار شد اما مسئله اصلي اين جاست كه چقدر به خواسته ها و تقاضاهاي هنرمندان پيشكسوت به خصوص اين كه آخرين بازمانده يك هنر اصيل باشند اهميت داده مي شود؟/م