وي افزود:اين پروژه نمايش در سال 89 و در كارگاه‌ نمايش اجرا شده بود،اما در اين اجرا تلاش كرديم تمام انرژي و هيجان را به مخاطب انتقال دهيم.
خاسب تصريح كرد:فضاي اجرايي كه در سال 89  داشتيم بسيار كارگاهي و ساده بود،قرارگيري 2 موجود در يك فضاي ساده كه در واقع يك انسان قصد داشت در يك كارگاه كوزه گري چيزي را خلق كند.
اين هنرمند بيان كرد:در آن زمان همه چيز در صحنه قابل لمس و نزديك بود و از اين طريق ارتباط برقرار مي‌كرد؛اما امروز بر اساس اجرايي كه در تالار حافظ خواهيم داشت تغييرات بسياري را لحاظ كرديم.
وي ادامه داد:فضاي كار در حال حاضر بسيار ماورايي شده و افرادي كه در اثر حضور دارند انسان‌هاي عادي و معمولي نيستند،اين فضا يك فضاي متفاوت و معلق است و گويي در يك جهان ديگر اتفاق مي‌افتد.
وي با اشاراه به اين كه شخصيت‌ها در  اين نمايش گويي محكوم هستند براي اتفاقي كه قرار است بيفتد بيان كرد: اين كار چون بر اساس جسم و روح و انرژي و تخيل است تفاوت زيادي دارد.
خاسب گفت: در اين اثر يك انسان مي‌خواهد موجودي را خلق كند، غافل از اينكه آن موجود زندگي انسان خالقش را دگرگون مي‌كند.
وي افزود:تمريناتي كه ما داشتيم بسيار طاقت فرسا و سخت بود،همچنين بسيار آزمون و خطا داشت؛اما سعي كرديم تمام اين اتفاقات تجربه‌اي متفاوت تر از پيش به تماشاگر ارائه دهد.
خاسب اظهارداشت:"بداهه" در اين اجرا نقش بسزايي دارد و موسيقي و نور دو عنصري هستند كه با اين‌ها همراه مي‌شوند و در شكل اجراي ما به وسيله همان بداهه تغيير ايجاد مي‌كنند.
وي افزود:اين اجرا يك پكيج كامل نيست كه بخواهيم آن را ارائه دهيم؛بلكه هر روز بايد اتفاق جديدي بيفتد.اساس كار تئاتر فيزيكال،بر روي جسم و بدن ،روح و انرژي و معنا و مفهوم است و به دليل اين كه عطر "كلام" از آن گرفته مي‌شود بقيه عناصر نقش بسزايي دارند و همديگر را به درستي همراه مي‌كنند.
خاسب بيان كرد:مخاطب بايد نتيجه كار را در يك بسته هضم شده ببينند و تجربه‌هايي را كه در سالن دريافت كرده با خودش بيرون ببرد، اين مسئله سهمي براي ماست كه تماشاچي براي يك لحظه به خودش،‌جسم و روحش توجه كند.
خاسب ادامه داد: در اين اجرا علاوه بر اينكه به مدرنيته توجه شده، از بدويت صرف بهره گرفته است، ما مي‌خواستيم به طور صرف اجرايي نداشته باشيم كه تنها جنبه سرگرم كنندگي داشته باشد و تماشاگر را درگير كند.
علي اصغر قاجاري از بازيگران اين اثر نمايشي، در خصوص تجربه اجراي دوباره اين نمايش بيان داشت: من به واقع از اين اجرا لذت مي‌برم و همه چيز در صحنه براي من طبيعي است، دليل اين لذت لمس واقعي اثر است كه در من اتفاق مي‌افتد و اين رويداد در بدنم و صورتم اتفاق مي‌افتد.
وي افزود:زماني كه براي  اولين بار نمايش را اجرا كرديم،به سيستم كارگاهي بود و من يك سفالگرد كوزه‌گر بودم اما در اجراي "آواي گل" حركت‌هايم ماورايي شده و بايد خودم را نسبت به قبل تغيير ميدادم.
مارتين شمعون پور،‌آهنگساز اين اثر نمايشي  نيز بيان كرد:آهنگسازي اين اثر نيز متناسب با تغييرات ديگر، تغيير كرد،فضاي جديد اين كار بيشتر ما را به ياد بي‌زماني و لامكاني مي‌اندازد و همه چيز در اوج پيچيدگي ساده اجرا مي‌شود.
وي افزود: با توجه به اين تغييرات انتخاب مسير آهنگ سازي بسيار سخت بود به لحاظ مفهومي تلفيقي از همه اتفاقات و عناصري از دنياي موسيقي معاصر، پريميتيو؟  و دنياي پارينه سنگي است و با توجه به اين كه عناصر اجرايي مدرن هستند ، سازهاي بومي و بدومي همراه هستيم.
شمعون پور تصريح كرد: بخش اعظمي از موسيقي اثر بر دوش نرم‌افزار و سيستم پيچيده و اتفاقات الكترونيكي است كه اثر را همراهي ميكند.
رضا بهجت، طراح نور اين نمايش نيزبيان كرد: اين اثر را بيشتر به اين دليل دوست دارم كه به ذائقه من نزديك‌تر است و به دليل اين كه سعي شده تا از كلام بيشتر فاصله بگيرد كمي براي اجرا نگران بودم.
وي افزود:اين نمايش يكبار اجرا شده بود و يك مقدار اين خطر احساس مي‌شود كه شايد ايده‌هاي جديد پذيرفته نشود،اما خوشبختانه اين تعامل در رابطه با كار بوجود آمد.
بهجت بيان داشت:من خودم را موظف دانستم كه در بيشتر تمرينات حضور داشته باشم تا همه چيز براي اين طراحي در من نهادينه شود تا جرقه‌اي براي آن بوجود آيد.
محمد قدس،مدير توليد اين اثر نيز در رابطه با مسائل توليدي نمايش بيان كرد:زماني كه اثر در حال بازتوليد بود با كارگردان مشورت كرديم و به دليل اينكه دفعه گذشته با استقبال فراواني روبرو شد، اما در كارگاه نمايش و با ظرفيت كم به صحنه رفت،ظرفيت دوباره اجرا شدن را داشت.
قدس ادامه داد:اجراي اول اين نمايش مخاطب خود را داشت و با توجه به اجراهاي موفق در خارج از كشور ،تصميم به باز توليد گرفته شد.
گفتني است؛اين نمياش در هفته اول روزي 100 بليت تخفيف‌دار براي دانشجويان،افراد استثنايي و ناشنوايان خواهد داشت و تخفيف دانشجويي اين نمايش دائمي خواهد بود./ه