در بيانيه دانشجويان دفتر تحکيم وحدت دانشگاه علوم پزشکي مشهد مطرح شد
فرياد عدالتخواهي دانشجويان به حذف جنسيتي برخي رشته‌هاي دانشگاهي
دانشجويان دفتر تحکيم وحدت دانشگاه علوم پزشکي مشهد در اعتراض به حذف جنسيتي برخي رشته هاي دانشگاهي بيانيه اي را منتشر کردند.
به گزارش حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، دانشجويان دفتر تحکيم وحدت دانشگاه علوم پزشکي مشهد در اعتراض به حدف جنسيتي برخي رشته‌هاي دانشگاهي بيانيه اي را منتشر کردند.
متن اين بيانيه به شرح زير است :
متن اين بيانيه به شرح زير است :
افسوس! افسوس و صد افسوس از نابخردی‌هایی گاه و بی‌گاه به ظاهر مسئولین که هراز چندگاهی مایه ی رنجش قلوب دغدغه‌مندان اسلام ناب و تام و تمام را فراهم می‌کنند.
این رنجش آنگاه چندین و چند برابر می‌شود که این افکارسطحی و نامعقول را به اسلامی که سراسر ژرف و عقل و "افلا تعقلون" است می‌چسبانند.
تازه‌ترین این اندیشه های سطحی ناعادلانه‌ترین اجحاف‌هاست که با برچسب اسلامی کردن دانشگاه‌ها قرار است به خورد جامعه‌ی دانشجویی بدهند.
عملی که هر عقل سلیمی رای به ابطال آن می‌دهد مگر اینکه نیتی به جز تحقق احکام اسلام در نظر باشد، مثلا تظاهر! تا به حال از استفاده‌های ابزارگونه‌ای که از نام اسلام شده است کم ضربه نخورده‌ایم.
تن‌هایمان از زخم‌های مذهب علیه مذهب کم آزرده نشده‌اند؛ خارهای ایمان‌های پوشالی کم در چشمانمان فرو نرفته‌اند، استخوان‌های فریادهای بی‌بصیرت کم گلویمان را پاره نکرده است، زنجیرهای بینش‌های متحجرانه کم دست و پایمان را نبسته‌اند. چوب‌های خودخواهی‌ها و امنیت‌ها کم لای چرخ‌های حرکتمان نرفته‌اند پس ما را چه شده است که حکم می‌دهیم به لگدمال کردن آشکارترین حقوق کانون‌های اخلاق در خانواده‌ها؟ ما را چه شده است که می‌خواهیم سنگ در راه پیشرفت مادران آینده‌مان بیندازیم؟ ما را چه شده است که مصداق "لاتعقلون"ها شده ایم، نکند اهدافمان تغییر کرده است؟ نکند کمر بسته‌ایم بر حفظ صندلی‌هایمان؟ نکند می‌خواهیم نقابی بسازیم از اسلام که چهره‌های ناموفق سیاسی و اقتصادی و فرهنگی‌مان را بپوشانیم؟
اما همگان خوب بدانند که بی‌شک دانشجویانی که وظیفه خود را حق‌طلبی و آرمانخواهی می‌دانند در قبال حرکت نامعقول و غیردینی سکوت نخواهند کرد و مراتب اعتراض خود را به شدیدترین الحان به گوش صاحب منصبان خواهند رسانید.
اصل اسلامی کردن دانشگاه ها قطعا و یقینا می‌بایست از اولویت‌های اساسی دستگاه‌ها قرار گیرد اما اسلامی کردن فارغ از اسلامی شدن خیانتی است نابخشودنی و اسلام به معنای واقعی، اسلام با تمام مفروضات و حقایقش، نه آن اسلامی که فقط نامش اسلام باشد و پشت پرده اش سوء استفاده‌های تبلیغاتی، نه آن اسلامی که نتیجه‌اش محروم کردن قشر عظیم دختران امروز ومادران و همسران فردا از علم است.
همان علمی که سلطان است؛ همان علمی که قرار است ابزار جنگ نسل آینده‌مان باشد؛ همان علمی که اگر در ثریا هم باشد باید بدان دست یابیم. حال محروم کردن کادرسازان نظام اسلامی‌مان ازاین نعمت الهی چیزی است جز گناه؟ چیزی است جز قربانی کردن و سر بریدن اندیشمند پروران؟ بی‌شک ساکت نخواهیم نشست و از دهان دانشجویانی چون ما فریادی به دور از عدالت خواهی نخواهید شنید.
به امید آن وقت که اسلام را به خاطر اسلام بخواهیم.
و من الله توفیق
انتهاي پيام/ر
این رنجش آنگاه چندین و چند برابر می‌شود که این افکارسطحی و نامعقول را به اسلامی که سراسر ژرف و عقل و "افلا تعقلون" است می‌چسبانند.
تازه‌ترین این اندیشه های سطحی ناعادلانه‌ترین اجحاف‌هاست که با برچسب اسلامی کردن دانشگاه‌ها قرار است به خورد جامعه‌ی دانشجویی بدهند.
عملی که هر عقل سلیمی رای به ابطال آن می‌دهد مگر اینکه نیتی به جز تحقق احکام اسلام در نظر باشد، مثلا تظاهر! تا به حال از استفاده‌های ابزارگونه‌ای که از نام اسلام شده است کم ضربه نخورده‌ایم.
تن‌هایمان از زخم‌های مذهب علیه مذهب کم آزرده نشده‌اند؛ خارهای ایمان‌های پوشالی کم در چشمانمان فرو نرفته‌اند، استخوان‌های فریادهای بی‌بصیرت کم گلویمان را پاره نکرده است، زنجیرهای بینش‌های متحجرانه کم دست و پایمان را نبسته‌اند. چوب‌های خودخواهی‌ها و امنیت‌ها کم لای چرخ‌های حرکتمان نرفته‌اند پس ما را چه شده است که حکم می‌دهیم به لگدمال کردن آشکارترین حقوق کانون‌های اخلاق در خانواده‌ها؟ ما را چه شده است که می‌خواهیم سنگ در راه پیشرفت مادران آینده‌مان بیندازیم؟ ما را چه شده است که مصداق "لاتعقلون"ها شده ایم، نکند اهدافمان تغییر کرده است؟ نکند کمر بسته‌ایم بر حفظ صندلی‌هایمان؟ نکند می‌خواهیم نقابی بسازیم از اسلام که چهره‌های ناموفق سیاسی و اقتصادی و فرهنگی‌مان را بپوشانیم؟
اما همگان خوب بدانند که بی‌شک دانشجویانی که وظیفه خود را حق‌طلبی و آرمانخواهی می‌دانند در قبال حرکت نامعقول و غیردینی سکوت نخواهند کرد و مراتب اعتراض خود را به شدیدترین الحان به گوش صاحب منصبان خواهند رسانید.
اصل اسلامی کردن دانشگاه ها قطعا و یقینا می‌بایست از اولویت‌های اساسی دستگاه‌ها قرار گیرد اما اسلامی کردن فارغ از اسلامی شدن خیانتی است نابخشودنی و اسلام به معنای واقعی، اسلام با تمام مفروضات و حقایقش، نه آن اسلامی که فقط نامش اسلام باشد و پشت پرده اش سوء استفاده‌های تبلیغاتی، نه آن اسلامی که نتیجه‌اش محروم کردن قشر عظیم دختران امروز ومادران و همسران فردا از علم است.
همان علمی که سلطان است؛ همان علمی که قرار است ابزار جنگ نسل آینده‌مان باشد؛ همان علمی که اگر در ثریا هم باشد باید بدان دست یابیم. حال محروم کردن کادرسازان نظام اسلامی‌مان ازاین نعمت الهی چیزی است جز گناه؟ چیزی است جز قربانی کردن و سر بریدن اندیشمند پروران؟ بی‌شک ساکت نخواهیم نشست و از دهان دانشجویانی چون ما فریادی به دور از عدالت خواهی نخواهید شنید.
به امید آن وقت که اسلام را به خاطر اسلام بخواهیم.
و من الله توفیق
انتهاي پيام/ر
