ستاره اسكندري، بازيگر تئاتر و تلويزيون كه هم اكنون سمت تهيه كنندگي پروژه نمايشي 33% نيل سايمون به كارگرداني افسانه ماهيان را برعهده دارد در گفتگو با خبرنگار
حوزه تئاتر باشگاه خبرنگاران در خصوص تهيه كنندگي اين اثر نمايشي گفت: امروزه به محض اينكه نام تهيه كننده شنيده مي شود به نوعي با مباحث مالي مترادف مي شود و كمتر كسي است كه به نيت قلبي در اين رابطه توجه كند.
وي افزود: زماني كه نمايش عشق و عاليجناب به كارگرداني حسين پاكدل پس از اجرا در جشنواره براي نوبت اجراي عمومي ناكام ماند و هرگز به صحنه نرفت اولين بار بود كه احساس كردم در شرايطي كه هستم وظيفه دارم پشتوانه يك گروه تئاتري باشم.
اسكندري تصريح كرد: اين مسئله شايد تبديل به شعار شده باشد اما اين صحنه نه تنها خانه حميد سمندريان كه استاد ما بوده و از او ياد گرفتيم بلكه خانه ما نيز هست.
اين بازيگر بيان داشت: من معتقدم كساني كه مسئوليت هاي اين صحنه و عرصه را بر عهده دارند امروز فرزندان اين خانه را مورد بي مهري قرار داده اند و اين مسئله تاسف برانگيز است.
وي ادامه داد: زماني كه تصميم گرفتم تا تهيه كننده اين اثر باشم تنها خواستم تا براي هم نسلي هاي خودم و هنرمندان تئاتري حرفه اي كه هيچ كدام نيازي به اسم من ندارند و خودشان يك تبيلغ براي كار محسوب مي شوند حضور داشته باشم.
اسكندري گفت: قصد داشتم تنها دست به دست هم بدهيم و بگوئيم كه دست ما خودمان همديگر را تنها نمي‌گذاريم.
اسكندري در رابطه با وضعيت تهيه كنندگي و خصوصي شدن تئاتر اظهار داشت: من فكر مي‌كنم تئاتر خصوصي بسيار خوب است اما اگر به واقع وجود داشته باشد اما بحث در اين است كه آيا نمايش هايي كه در تماشاخانه ايرانشهر به صحنه مي روند تئاتر خصوصي محسوب مي شوند يا خير كه به نظرم اين طور نيست.
اين هنرمند با اشاره به اينكه مجوز همه اين نمايش ها از سوي تئاتر دولتي صادر مي شود، گفت: ما به همين علت با تئاتر خصوصي مواجه نيستم تنها شهرداري سالني رابا 20 درصد فروش گيشه در اختيار گروه قرار مي دهد و مركز هنرهاي نمايشي نيز تنها مجوز صادر مي كند كه هيچ حمايتي از لحاظ مالي وجود ندارد تنها تئاتر خصوصي در اين رابطه مربوط به فروش گيشه مي شود در غير اين صورت تئاتر خصوصي وجود ندارد.
تهيه كننده 33% نيل سايمون تصريح كرد: متاسفانه 30 شب اجرا براي يك اثر نمايشي با وجود شرايط سخت و فروش گيشه بسيار كم است و حتي دستمزد اوليه گروه نيز دريافت نمي شود.
وي افزود: يك گروه تئاتري اگر بخواهد روي پاي خودش بايستد به واقع چه مراحلي را بايد بگذراند؟ آيا ما دوباره بحث سليقه پيش مي آيد؟ به نظر من بايد قوانين مدوني در اين رابطه وجود داشته باشد.
وي ادامه داد: اميدوارم هر چه زودتر از مديريت هاي سليقه اي فاصله بگيريم و فراتر رويم به سمتي برويم كه برنامه ريزي جدي براي بودن تئاتر وجود داشته باشد./ي2
