آنتي وار فاش کرد:
سوء استفاده رسانه‌ها و سياستمداران از جهل آمريکايي‌ها و پروپاگاندا عليه ايران
پايگاه اينترنتي آنتي وار، با انتشار مقاله اي نوشت؛ رسانه ها و مقامات سياسي آمريكا از ناآگاهي و بي اطلاعي مردم اين كشور سوء استفاده مي كرده و عليه ايران و فعاليت هسته اي آن دست به تبليغات منفي مي‌زنند.
به گزارش
سرويس بين الملل باشگاه
خبرنگاران، در اين مقاله كه به قلم "جان گليزر" نوشته شده، عنوان شده است كه آمريكائيان از امور سياسي كشور خود اطلاع چنداني ندارند و ناگفته پيداست كه از مسائل جهاني نيز بي خبر هستند، همين ناآگاهي باعث شده تا سياستمداران و رسانه هاي جريان اصلي يا وابسته، هر آنچه كه مي خواهند به مردم القاء كنند و آنها را به هر سمتي كه مي خواهند ببرند ناآگاهي مردم آمريكا از ماهيت صلح آميز برنامه هسته اي ايران، موجب شده تا سياستمداران و اين رسانه ها، تبليغات منفي عليه فعالیت هسته اي ايران به راه بيندازند و مدعي شوند كه ماهيت نظامي دارد.
در اين مقاله كه تحت عنوان "قدرت پروپاگاندا در مورد ايران و چگونگي كاركرد آن" نوشته شده، گليزر گفته است: نظرسنجي جديد نشان مي دهد كه 80 درصد آمريكائيان فكر مي كنند ايران برنامه تسليحات هسته اي دارد و اين برنامه تهديدي براي آمريكا و متحدان آمريكا در ناتو است.
اين براي پروپاگانداي جنگ، يك موفقيت است و اين نتايج با ديگر نظرسنجي هاي اخير انطباق زيادي دارد: يك نظرسنجي كه ماه فوريه توسط "شوراي روابط خارجي" و "برنامه رويكردهاي سياست بين المللي" انجام شد، نشان داد كه "اكثريت شهروندان آمريكايي معتقدند ايران به دنبال دستيابي به تسليحات هسته اي است و تهديدي جدي براي امنيت ملي آمريكا، محسوب مي شود."
برخلاف اين باورها، حقيقت اين است كه : تمام جامعه اطلاعاتي آمريكا (و اسرائيل) متفق القولند كه ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد و هيچ قصدي هم براي آغاز چنين برنامه اي ندارد.
اما با وجود آنكه منابع موثقي در بخش هاي سياسي، نظامي و رسانه ها بارها اطمينان خاطر داده اند، ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد، بازهم باورهاي غلط پابرجا هستند.
چند ماه قبل، اعضاي دولت اوباما از لئون پانتا وزير دفاع گرفته تا جيمز كلپر، مدير سرويس اطلاعات ملي و ژنرال مارتين دمپسي رئيس ستاد مشترك ارتش آمريكا، برخلاف لفاظي ها، اذعان كردند كه ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد.
در ماه فوريه، روزنامه نيويورك تايمز در صفحه اول خود، گزارشي تحت عنوان "نهادهاي اطلاعاتي آمريكا هيچ اقدامي از سوي ايران براي ساخت بمب نمي بينند" منتشر كرد.
اين روزنامه گزارش داد؛ "ارزيابي هاي اخير سرويس هاي جاسوسي آمريكا با يافته هاي اطلاعاتي سال 2007 مبني بر اينكه ايران سالها قبل برنامه تسليحات هسته اي خود را كنار گذاشته، كاملا منطبق و هماهنگ است."
مقامات آمريكايي گفتند؛ آن يافته ها در سال 2010 در گزارش نهادهاي اطلاعات ملي، بار ديگر تائيد شده و 16 نهاد اطلاعاتي آمريكا در اين امر اتفاق نظر دارند.
در ماه مارس نيويورك تايمز بار ديگر گزارش داد؛ "مقامات ارشد دولت گفته اند، ايران تصميمي براي ساخت سلاح هسته اي ندارد، كه انعكاس تحليل هاي اخير جامعه اطلاعاتي آمريكا است.
لس آنجلس تايمز نيز گزارش مشابهي با تيتر "آمريكا اعتقاد ندارد ايران تلاش دارد بمب اتم بسازد" منتشر كرد.
علاوه بر اين، حتي اگر ايران بمب هسته اي داشته باشد، اجماع گسترده اي وجود دارد كه اين به معني جنگ هسته اي نخواهد بود. مقامات و تحليلگران برجسته هميشه گفته اند؛ رهبران ايران افرادي منطقي هستند و بعيد است به جنگ دامن بزنند.
نويسنده سپس اين سوال را مطرح مي كند كه: آيا با اين وجود، بازهم مي توان سياستمداران و رسانه هاي آمريكا را در گسترش دروغ پردازي ها عليه ايران، مقصر دانست؟ و خود پاسخ مي دهد؛ در يك كلمه "بله".
وي مي افزايد؛ پل پيلار، افسر سابق سيا، وقتي در مورد "كمپين اطلاع رساني غلط" براي به راه انداختن جنگ عراق مطلبي نوشت؛ آن مسئله، بيشتر القاء تدريجي يك جريان و وضعيت بود تا القاء تدريجي باورهاي غلط خاص.
در آن زمان، لفاظي ها به اندازه اسناد و مدارك دستكاري شده اهميت داشت. اين باور به وسيله تكرار واژه هاي "عراق"، "9 سپتامبر" و "جنگ عليه تروريسم" ايجاد شد.
برخلاف موضع رسمي آمريكا كه ايران برنامه تسليحات هسته اي ندارد و هيچ تمايلي هم براي توليد بمب اتم نشان نداده، بيشتر نخبگان سياسي، نظامي و رسانه اي، دائما جملات تكراري در مورد بازداشتن "ايران" از دستيابي به "سلاح هسته اي" را به زبان مي آورند.
سخنراني هاي سياستمداران در مورد برنامه تسليحاتي ايران در صحن مجلس سنا، هرچه پر سر و صداتر و پر حرارت تر باشد و يا در صفحه تلويزيون عوام فريبانه تر باشد، بيشتر مورد توجه مردم آمريكا در حوزه هاي انتخاباتي قرار مي گيرد و تعداد بسيار كمي از آمريكائيان مقاله هاي نيويورك تايمز را كه افسانه تسليحات هسته اي ايران را باطل مي كند، مي خوانند. بيشتر آنها كارشناسان شبكه هاي خبري فاكس نيوز، سي ان ان و ان بي سي را تماشا مي كنند كه دائما بينندگان را در اين خصوص (مسئله هسته اي ايران) گمراه مي كنند.
ترور ترال نيز در مورد اظهارات پيلار در مورد پروپاگانداي جنگ عراق، در روزنامه نشنال اينترست مي نويسد؛ دليل اصلي اينكه چرا باورهاي غلط در بين آمريكائيان پابرجا مي ماند، اين است كه مردم آمريكا "از آنچه كه در ايالات متحده مي گذرد غافل هستند" و در مورد بقيه جهان نيز به مراتب كمتر آگاهي دارند.
در سال 2010، جو كوهان در روزنامه بوستون گلوب نوشت؛ تحقيقات علوم سياسي نشان مي دهد كه "حقايق لزوما قدرت تغيير افكار ما را ندارند" مطالعات اخير نشان مي دهد؛ وقتي مردم گمراه شده، بخصوص طرفداران احزاب سياسي، در رسانه ها در معرض حقايق قرار مي گيرند، به ندرت افكار خود را تغيير مي دهد.
در حقيقت آنها در اغلب باورهاي خود مستحكم تر مي شوند. حقايق گمراهي را مداوا نمي كند، بلكه مانند يك آنتي بيوتيك ضعيف شده حقايق مي توانند (بيماري) گمراهي را شديدتر كنند.
مردم فقط ناآگاه و بي اطلاع نيستند، آنها ايدئولوژيك هم هستند. آنها چيزهايي را باور مي كنند كه بخواهند باور كنند.
متاسفانه اين باورهاي غلط گسترده در حوزه سياست خارجي به اين معني است كه رهبران سياسي به آساني مي توانند هر زمان كه تصميم بگيرند يك جنگ را به راه بيندازند، چه اين جنگ مورد تائيد مردم باشد، چه نباشد
در اين مقاله كه تحت عنوان "قدرت پروپاگاندا در مورد ايران و چگونگي كاركرد آن" نوشته شده، گليزر گفته است: نظرسنجي جديد نشان مي دهد كه 80 درصد آمريكائيان فكر مي كنند ايران برنامه تسليحات هسته اي دارد و اين برنامه تهديدي براي آمريكا و متحدان آمريكا در ناتو است.
اين براي پروپاگانداي جنگ، يك موفقيت است و اين نتايج با ديگر نظرسنجي هاي اخير انطباق زيادي دارد: يك نظرسنجي كه ماه فوريه توسط "شوراي روابط خارجي" و "برنامه رويكردهاي سياست بين المللي" انجام شد، نشان داد كه "اكثريت شهروندان آمريكايي معتقدند ايران به دنبال دستيابي به تسليحات هسته اي است و تهديدي جدي براي امنيت ملي آمريكا، محسوب مي شود."
برخلاف اين باورها، حقيقت اين است كه : تمام جامعه اطلاعاتي آمريكا (و اسرائيل) متفق القولند كه ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد و هيچ قصدي هم براي آغاز چنين برنامه اي ندارد.
اما با وجود آنكه منابع موثقي در بخش هاي سياسي، نظامي و رسانه ها بارها اطمينان خاطر داده اند، ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد، بازهم باورهاي غلط پابرجا هستند.
چند ماه قبل، اعضاي دولت اوباما از لئون پانتا وزير دفاع گرفته تا جيمز كلپر، مدير سرويس اطلاعات ملي و ژنرال مارتين دمپسي رئيس ستاد مشترك ارتش آمريكا، برخلاف لفاظي ها، اذعان كردند كه ايران هيچ برنامه تسليحات هسته اي ندارد.
در ماه فوريه، روزنامه نيويورك تايمز در صفحه اول خود، گزارشي تحت عنوان "نهادهاي اطلاعاتي آمريكا هيچ اقدامي از سوي ايران براي ساخت بمب نمي بينند" منتشر كرد.
اين روزنامه گزارش داد؛ "ارزيابي هاي اخير سرويس هاي جاسوسي آمريكا با يافته هاي اطلاعاتي سال 2007 مبني بر اينكه ايران سالها قبل برنامه تسليحات هسته اي خود را كنار گذاشته، كاملا منطبق و هماهنگ است."
مقامات آمريكايي گفتند؛ آن يافته ها در سال 2010 در گزارش نهادهاي اطلاعات ملي، بار ديگر تائيد شده و 16 نهاد اطلاعاتي آمريكا در اين امر اتفاق نظر دارند.
در ماه مارس نيويورك تايمز بار ديگر گزارش داد؛ "مقامات ارشد دولت گفته اند، ايران تصميمي براي ساخت سلاح هسته اي ندارد، كه انعكاس تحليل هاي اخير جامعه اطلاعاتي آمريكا است.
لس آنجلس تايمز نيز گزارش مشابهي با تيتر "آمريكا اعتقاد ندارد ايران تلاش دارد بمب اتم بسازد" منتشر كرد.
علاوه بر اين، حتي اگر ايران بمب هسته اي داشته باشد، اجماع گسترده اي وجود دارد كه اين به معني جنگ هسته اي نخواهد بود. مقامات و تحليلگران برجسته هميشه گفته اند؛ رهبران ايران افرادي منطقي هستند و بعيد است به جنگ دامن بزنند.
نويسنده سپس اين سوال را مطرح مي كند كه: آيا با اين وجود، بازهم مي توان سياستمداران و رسانه هاي آمريكا را در گسترش دروغ پردازي ها عليه ايران، مقصر دانست؟ و خود پاسخ مي دهد؛ در يك كلمه "بله".
وي مي افزايد؛ پل پيلار، افسر سابق سيا، وقتي در مورد "كمپين اطلاع رساني غلط" براي به راه انداختن جنگ عراق مطلبي نوشت؛ آن مسئله، بيشتر القاء تدريجي يك جريان و وضعيت بود تا القاء تدريجي باورهاي غلط خاص.
در آن زمان، لفاظي ها به اندازه اسناد و مدارك دستكاري شده اهميت داشت. اين باور به وسيله تكرار واژه هاي "عراق"، "9 سپتامبر" و "جنگ عليه تروريسم" ايجاد شد.
برخلاف موضع رسمي آمريكا كه ايران برنامه تسليحات هسته اي ندارد و هيچ تمايلي هم براي توليد بمب اتم نشان نداده، بيشتر نخبگان سياسي، نظامي و رسانه اي، دائما جملات تكراري در مورد بازداشتن "ايران" از دستيابي به "سلاح هسته اي" را به زبان مي آورند.
سخنراني هاي سياستمداران در مورد برنامه تسليحاتي ايران در صحن مجلس سنا، هرچه پر سر و صداتر و پر حرارت تر باشد و يا در صفحه تلويزيون عوام فريبانه تر باشد، بيشتر مورد توجه مردم آمريكا در حوزه هاي انتخاباتي قرار مي گيرد و تعداد بسيار كمي از آمريكائيان مقاله هاي نيويورك تايمز را كه افسانه تسليحات هسته اي ايران را باطل مي كند، مي خوانند. بيشتر آنها كارشناسان شبكه هاي خبري فاكس نيوز، سي ان ان و ان بي سي را تماشا مي كنند كه دائما بينندگان را در اين خصوص (مسئله هسته اي ايران) گمراه مي كنند.
ترور ترال نيز در مورد اظهارات پيلار در مورد پروپاگانداي جنگ عراق، در روزنامه نشنال اينترست مي نويسد؛ دليل اصلي اينكه چرا باورهاي غلط در بين آمريكائيان پابرجا مي ماند، اين است كه مردم آمريكا "از آنچه كه در ايالات متحده مي گذرد غافل هستند" و در مورد بقيه جهان نيز به مراتب كمتر آگاهي دارند.
در سال 2010، جو كوهان در روزنامه بوستون گلوب نوشت؛ تحقيقات علوم سياسي نشان مي دهد كه "حقايق لزوما قدرت تغيير افكار ما را ندارند" مطالعات اخير نشان مي دهد؛ وقتي مردم گمراه شده، بخصوص طرفداران احزاب سياسي، در رسانه ها در معرض حقايق قرار مي گيرند، به ندرت افكار خود را تغيير مي دهد.
در حقيقت آنها در اغلب باورهاي خود مستحكم تر مي شوند. حقايق گمراهي را مداوا نمي كند، بلكه مانند يك آنتي بيوتيك ضعيف شده حقايق مي توانند (بيماري) گمراهي را شديدتر كنند.
مردم فقط ناآگاه و بي اطلاع نيستند، آنها ايدئولوژيك هم هستند. آنها چيزهايي را باور مي كنند كه بخواهند باور كنند.
متاسفانه اين باورهاي غلط گسترده در حوزه سياست خارجي به اين معني است كه رهبران سياسي به آساني مي توانند هر زمان كه تصميم بگيرند يك جنگ را به راه بيندازند، چه اين جنگ مورد تائيد مردم باشد، چه نباشد
