خاطره بازي با دهه شصتی ها/
از کولر آبی دستی تا حذف‌هاي آبرومندانه!
در دهه شصت هم المپيک بود و اين طوري نبود که المپيک هم مثل خيلي چيزهاي ديگه مخصوص اين روزها باشه و خوشبختانه ما دهه شصتي ها از اين يکي محروم نبوديم!!
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، سلام و خدا قوت، تابستان هاي دهه شصت وقتي به مرداد مي رسيد جون مي داد يک سيخ پيدا کني و قيرهاي خيابان رو که مقداري شل شده بود به مبارزه بطلبي. خود اين جانب همان قدر که صفحات سمت چپ دفتر مشقم رو بيشتر دوست داشتم به زير و روکردن قيرها هم علاقه مند بودم.
راستي کولر آبي هاي کوچکي که داخل اتاق جا مي شد و بايد مدام توش آب مي ريختيم رو يادتون مياد؟ همان قدر که در تمام اعصار پدرها معمولا دوست دارن کولر را اعم از آبي، گازي و... خاموش کنند و بگن تو هواي به اين خوبي چرا کولر روشنه؟ دهه شصتي ها هم دوست داشتن جلوي اين کولرها بگن آآآ...!
اما بريم سراغ بخش اصلي خاطره بازيمون؛
همان طور که حتما مي دانيد در دهه شصت هم المپيک بود و اين طوري نبود که المپيک هم مثل خيلي چيزهاي ديگه مخصوص اين روزها باشه و خوشبختانه ما دهه شصتي ها از اين يکي محروم نبوديم!! البته آن موقع يکسري مسابقات ورزشي در سطح کشوري برگزار مي شد به نام المپياد دانش آموزي، ما هم که فسقلي، درست و حسابي فرق المپيک و المپياد را نمي فهميديم.
اون چيزي که نسل ما از المپيک به ياد مياره بيشتر از المپيک ۱۹۸۸ سئول کره جنوبي شروع مي شه، جايي که تنها مدال کاروان کشورمان رو عسگري محمديان به دست آورد که نقره بود.
در المپيک ۱۹۹۲ بارسلون اسپانيا دوباره همان نقره را کسب کرديم اما دو مدال برنز برادران خادم هم به آن اضافه شد.
در ۱۹۹۶ آتلانتا حسابي ترکونديم، رسول خادم طلا گرفت، اميررضاشون اينا برنز، اما حاشيه اصلي آن سال نقره عباس جديدي بود، چرا که کشور آمريکا با استفاده از ميزباني به صورت مسلم حق جديدي رو خورد و طلا به کورت انگل رسيد.
واکنش جديدي و گريه هايش که حتي تا مراسم اهداي مدال و روي سکو هم ادامه داشت به خاطره اي به ياد ماندني تبديل شد. جالب است بدانيد همان کورت انگل هنوز هم در ورزش فعال است و با نزديک ۵۰ سال سن در ورزش کشتي کج فعاليت مي کند.
سيدني ۲۰۰۰ که پربارترين حضور کشورمان بود، طلاهاي دبير، رضازاده و حسين توکلي يک تورنمنت رويايي براي ما رقم زد. مصدوميت کاپيتان تيم ملي وزنه برداري، پرش جالب حسين توکلي بر روي سکوي اهداي مدال و... از حاشيه هاي اين دوره المپيک بود.
امسال هم که کشورمان تا لحظه اي که ما اين مطلب را مي نويسيم مدال نگرفته اما ورزشکاران ايراني عزم خودشان را جزم کرده اند که قهرمان حذف آبرومندانه شوند چون به جاي مدال مدام آبرومندانه حذف مي شوند و بيشترين حذف آبرومندانه را در اين دوره ما داشتيم، البته غير از عزيزان دوچرخه سوار!
* سيدمصطفي صابري
راستي کولر آبي هاي کوچکي که داخل اتاق جا مي شد و بايد مدام توش آب مي ريختيم رو يادتون مياد؟ همان قدر که در تمام اعصار پدرها معمولا دوست دارن کولر را اعم از آبي، گازي و... خاموش کنند و بگن تو هواي به اين خوبي چرا کولر روشنه؟ دهه شصتي ها هم دوست داشتن جلوي اين کولرها بگن آآآ...!
اما بريم سراغ بخش اصلي خاطره بازيمون؛
همان طور که حتما مي دانيد در دهه شصت هم المپيک بود و اين طوري نبود که المپيک هم مثل خيلي چيزهاي ديگه مخصوص اين روزها باشه و خوشبختانه ما دهه شصتي ها از اين يکي محروم نبوديم!! البته آن موقع يکسري مسابقات ورزشي در سطح کشوري برگزار مي شد به نام المپياد دانش آموزي، ما هم که فسقلي، درست و حسابي فرق المپيک و المپياد را نمي فهميديم.
اون چيزي که نسل ما از المپيک به ياد مياره بيشتر از المپيک ۱۹۸۸ سئول کره جنوبي شروع مي شه، جايي که تنها مدال کاروان کشورمان رو عسگري محمديان به دست آورد که نقره بود.
در المپيک ۱۹۹۲ بارسلون اسپانيا دوباره همان نقره را کسب کرديم اما دو مدال برنز برادران خادم هم به آن اضافه شد.
در ۱۹۹۶ آتلانتا حسابي ترکونديم، رسول خادم طلا گرفت، اميررضاشون اينا برنز، اما حاشيه اصلي آن سال نقره عباس جديدي بود، چرا که کشور آمريکا با استفاده از ميزباني به صورت مسلم حق جديدي رو خورد و طلا به کورت انگل رسيد.
واکنش جديدي و گريه هايش که حتي تا مراسم اهداي مدال و روي سکو هم ادامه داشت به خاطره اي به ياد ماندني تبديل شد. جالب است بدانيد همان کورت انگل هنوز هم در ورزش فعال است و با نزديک ۵۰ سال سن در ورزش کشتي کج فعاليت مي کند.
سيدني ۲۰۰۰ که پربارترين حضور کشورمان بود، طلاهاي دبير، رضازاده و حسين توکلي يک تورنمنت رويايي براي ما رقم زد. مصدوميت کاپيتان تيم ملي وزنه برداري، پرش جالب حسين توکلي بر روي سکوي اهداي مدال و... از حاشيه هاي اين دوره المپيک بود.
امسال هم که کشورمان تا لحظه اي که ما اين مطلب را مي نويسيم مدال نگرفته اما ورزشکاران ايراني عزم خودشان را جزم کرده اند که قهرمان حذف آبرومندانه شوند چون به جاي مدال مدام آبرومندانه حذف مي شوند و بيشترين حذف آبرومندانه را در اين دوره ما داشتيم، البته غير از عزيزان دوچرخه سوار!
* سيدمصطفي صابري
