این عکسی را هم که مشاهده می کنید، صحنه گرفتن کاپ قهرمانی توسط کریم پور به اسپانسری یک "قهوه خانه تبریزی" است، آدم می ماند متحیر و متعجب که همت و تلاش کریم پور را بستاید، از بردن یک مدال طلایی برای وطن و بر سر زبان افتادن نام ایران در یک رقابت بین المللی خوشحال شود یا اینکه مرام و معرفت قهوه خانه و قهوچی تبریزی را در "اسپانسر شدن" این رشته ورزشی متعجب، خوشحال یا حتی ناراحتش کند.

در پس صورت ظاهری این عکس معنادار؛ چیزهای دیگری هست، آن پرچم ایران و "مدال"، مدال است، نشانه افتخار یک ملت، ولو از جنس حلبی و برنز و آب طلا باشد، راستی فوتبال نفتی ما چندبار برای ایران، "مدال" آورده است؟