به گزارش خبرنگار بازار باشگاه خبرنگاران در کشور ما معمولاً به دستگاه پخش‌کننده‌ای که بلنــدگوها و ساب‌ووفری قوی دارد و می‌تواند صدا را به حالت فراگیر پخش کند می‌گویند سینمای خانگی اما در واقع سینمای خانگی مجموعه‌ای است از دستگاه پخش‌کننده و دستگاه نمایش‌دهنده؛ یعنی پخش‌کننده‌ دی‌وی‌دی ، به همراه تلویزیون بزرگ.راه‌انداختن سینمای خانگی به سادگی‌ِ خریدن یک "HDTV" که همراه خود پخش‌کننده‌ سینمای خانگی هم دارد، نیست. برای داشتن سینمایی قابل قبول و باکیفیت، باید عوامل گوناگونی را در نظر داشته باشید. مهم‌تر از همه، خریدن تلویزیون و پخش‌کننده‌ مناسب است.

اشتباه اول: خریدن تلویزیونی با اندازه‌ اشتباه
بدانید که تلویزیون بزرگ همیشه برای شما بهترین انتخاب نیست. به خاطر داشته باشید که اندازه‌ مناسب تلویزیون، به اندازه‌ اتاقی که قرار است در آن قرار بگیرد و فاصله‌ای که بیننده با آن خواهد داشت بستگی دارد. قانونی کلی و ساده می‌گوید فاصله‌ شما تا تلویزیون‌های آنالوگ و معمولی باید دست‌کم دو برابر عرض تلویزیون باشد. در مورد تلویزیون‌های "HD"، این اندازه تقریباً یک برابر و نیم عرض تلویزیون است. بنابراین اگر تلویزیون پلاسمای شما ۴۲ اینچ است، برای دیدن بهترین تصویر باید دست‌کم ۶۰ تا ۷۰ اینچ از آن فاصله داشته باشید که می‌شود حدود ۱.۵ متر.

اشتباه دوم: اتاق بیش از حد روشن
حتماً شما هم با ما هم‌ عقیده‌اید که مهم‌ترین ویژگی سینماها، تاریک بودن‌شان است. اتاقی که پنجره‌های بزرگ دارد زیاد برای تلویزیون‌های HD مناسب نیست، مگر اینکه تا حدودی جلوی نور را با پرده گرفته باشید. تصویر بیشتر تلویزیون‌ها در اتاق‌های نیمه‌روشن به خوبی مشخص است، با این‌حال هرچه اتاق تاریک‌تر باشد بهتر خواهد بود، به ویژه اگر پخش‌کننده‌تان از نوع پروژکتور باشد. دقت داشته باشید که تصویر حاصل از پروژکتورها در محیط روشن به سختی قابل مشاهده است، بنابراین اگر اتاقی که برای سینمای خانگی‌تان در نظر گرفته‌اید خیلی روشن است، بهتر است سراغ پروژکتور نروید.

اشتباه سوم: خریدن بلندگوهای ارزان
برای سینما، حتی از نوع خانگی، صدا هم به اندازه‌ تصویر مهم است. بسیاری از خریداران HDTV یک دستگاه پخش‌کننده‌ سینمای خانگی نیز همراه با تلویزیون خود هدیه می‌گیرند. این گروه از خریداران شانس انتخاب ندارند، اما اگر قصد دارید خودتان پخش‌کننده‌ را انتخاب کنید، سراغ پخش‌کننده‌ای با بهترین بلندگو و ساب‌ووفر بروید. صدای بلند و با کیفیت لذت فیلم دیدن را ده برابر می‌کند، اما نیازی هم نیست دستگاهی بخرید که تا ۱۰ خانه آن طرف‌تر هم شنیده شود!

اشتباه چهارم: بلندگوهای نامتوازن
صدای سابووفر اتاق را پر کرده است، موسیقی آنقدر بلند است که صدای هنرپیشه‌ها شنیده نمی‌شود و جلوه‌ صوتی فراگیر اصلاً در حد انتظار شما نیست. بیشتر پخش‌کننده‌های سینمای خانگی منویی مخصوص تنظیم کردن دستگاه دارند که به شما امکان می‌دهد بر اساس فاصله‌ بلندگوها از بیننده (شنونده) و نوع اتاق، بلندگوها را تنظیم کنید. حتی می‌توانید ضمن پخش کردن صدای آزمایشی، صدای هر یک از بلندگوها را نیز به طور جداگانه تنظیم کنید.

اشتباه پنجم: خرید کردن بر اساس برند، به جای انتخاب آنچه نیاز دارید
هیچ ایرادی ندارد که جست‌وجوی خود را برای یافتن تلویزیون و پخش‌کننده‌ ایده‌آل، بر اساس برندهای معروف آغاز کنید اما یادتان باشد که هیچ تضمینی نیست دستگاه ایده‌آل شما متعلق به یکی از این برندهای بسیار مطرح باشد

بهتر است هنگام خرید، هم برندها را در نظر داشته باشید، هم مدل‌ها، قیمت‌ها و از همه مهم‌تر قابلیت‌ها. از طرفی بهتر است دور دستگاه‌هایی با قیمت بیش از حد ارزان را هم خط بکشید که هیچ ارزانی بی‌حکمت نیست. در نظر داشته باشید که توقع شما از پخش‌کننده‌ سینمای خانگی که به قیمت یک میلیون تومان خریده‌اید خیلی خیلی بیشتر از پخش‌کننده‌ ۳۰۰ هزار تومانی است. بنابراین حتماً مطمئن شوید که دستگاه ارزش پولی را که بابتش می‌دهید دارد.

اشتباه ششم: کابل‌های در هم تنیده
هر بار که دستگاه الکترونیکی جدیدی می‌خریم، مجبوریم کابل‌های بیشتری را پشت بلندگوها و میز تلویزیون بچپانیم تا جایی که اصلا فراموش می‌کنیم کدام کابل به کجا وصل شده است. این موضوع وقتی بغرنج می‌شود که بخواهیم در بین تمام این کابل‌ها، یک کابل خراب را شناسایی کنیم!در این زمینه خوب است این سه نکته را در نظر داشته باشید:
۱- بهتر است کابل‌های شما بیش از حد بلند نباشند و اندازه‌ آنها طوری باشد که به راحتی به قطعه مورد نظر دسترسی داشته باشند.
۲- بهتر است تمام کابل‌ها را با برچسب‌های رنگی یا هر برچسب مشخص‌کننده دیگرعلامت بزنید تا به راحتی بتوانید تشخیص دهید هر کابل مربوط به کجاست.
۳- اگر از دست شلوغ‌کاری کابل‌ها خسته شده‌اید و می‌خواهید سراغ بلندگوهای بی‌سیم بروید، حتماً از شیوه‌ عملکرد و کیفیت آنها مطمئن شوید. بعضی از بلندگوهای بی‌سیم کیفیت بسیار پایین‌تری نسبت به برادران سیم‌دار خود دارند.

اشتباه هفتم: خریدن کابل‌های ارزان
معمولاً دلیلی ندارد سراغ کابل‌های اتصال‌دهنده (مثلاً کابل‌های AV یا( HDMI بسیار گران‌قیمت بروید اما در بیشتر موارد، می‌توانید با کمی خرج کردن، کابل خیلی بهتری را جایگزین کابل نحیف و کوتاهی که همراه تلویزیون یا پخش‌کننده‌تان دریافت کرده‌اید بکنید. اصولا هرچه کابل ضخیم‌تر باشد، محافظ بهتری برای امواج تداخل‌کننده است ضمن اینکه بیشتر هم عمر خواهد کرد. یادتان باشد که کابل ضخیم‌تر، واقعاً عملکرد بهتری ارائه می‌دهد.