به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک،آبی که عموما به آن معدنی می‌گویند درحالی‌که برخی از آنها فقط آشامیدنی است. بسیاری از کارخانه‌ها و شرکت‌های تولید‌کننده آب معدنی در ایران به‌طور واقعی اقدام به تولید آب معدنی نمی‌کنند و در این میان شاید بین آب معدنی‌های تولید‌شده در کشور دو تا سه شرکت آب معدنی تولید کنند.

آب‌هایی که در بازار وجود دارند دو نوع معدنی و آشامیدنی هستند. آن کارخانجاتی که از وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو پروانه ساخت و بسته‌بندی دریافت کرده‌اند ملزم هستند که روی برچسب‌ بطری آب معدنی یا آشامیدنی بودن آن را قید کنند.

برای دریافت پروانه آب معدنی، کارخانجات باید مدارکی ارائه کنند که نشان‌دهنده معدنی بودن باشد. این مدارک همچنین درصد ثبات املاح آب را براساس نمونه‌برداری‌های چهارفصل سال نشان می‌دهد و درصورتی که استانداردهای لازم را دارا باشد مجوز صادر می‌شود، ولی اکثر آب‌های موجود در بازار آب آشامیدنی هستند که آنها هم باید پروانه ساخت بگیرند.

براساس ماده 11قانون مواد خوردنی- آشامیدنی واحد‌های تولیدی باید یکسری موارد را روی محصول غذایی ازجمله آب درج کنند. این موارد شامل نام محصول، نشانی واحد تولیدی، پروانه ساخت و... می شود.

یکسری اطلاعات دیگر وجود دارد که ادعای تغذیه‌ای است؛ جدولی که می‌گویید از همان است. این ادعاها بایستی در آزمایشگاه‌های مورد قبول وزارت بهداشت تأیید شود و در آن صورت می‌توانند روی برچسب ماده غذایی منتشر کنند.کارشناسان تغذیه معتقدند بطری‌های پلاستیکی آب معدنی که در فروشگاه‌های عرضه مواد غذایی، در معرض تابش نور آفتاب نگهداری می‌شوند، غیرقابل استفاده و سرطان‌زا هستند. توصیه می‌شود که آب معدنی در دمای بالا و بسیار پایین قرار نگیرد. این بطری‌ها از پلی اتیلن ترفتالات (PET) درست شده‌اند و مونومر‌های آن در حرارت یا سرما آزاد شده و برای سلامتی مضر است. دمای معمولی زیر 25درجه است.

مدت‌ها پیش حرف از این بود که از کارخانجات تولید‌کننده آب معدنی بسته بندی شده درخواست شود روی بسته‌های شش تایی بطری‌های آب معدنی روکش سیاه استفاده شود که البته این ایده هیچ وقت عملی نشد. توصیه‌های وزارت بهداشت در حد رعایت نکاتی است که روی بسته بندی‌ها درج شده و با توجه به اینکه گردش مالی آن بسیار بالاست و آب معدنی در انبارها زیاد نمی‌ماند الان این کار صورت نمی‌گیرد.