به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران گیلان ؛

تاکنون بیش از 1200 گونه گیاه بامبو در دنیا  شناسایی شده است و کشت آن در ایران به جز بخش های کوچکی از شمال کشور مانند لیالستان لاهیجان ، علی آباد مازندران و قاسم آباد رودسر رواج چندانی ندارد .

تاریخچه این گیاه در ایران و در شمال کشور به زمان شروع چای برمی گردد و در دنیا با اهداف تجاری کشت می شود .

 از خواص دارویی آن می توان به درمان اختلالات معده ، ریه و خواص ضد عفونی کنندگی برای التیام سریع زخم اشاره کرد.

این گیاه برای نرم کردن و تقویت پوست، همچنین پیشگیری از بروز چین و چروک استفاده می شود . ساقه این گیاه نوعی ماده ترشح می کند که اصطلاحا به آن «اشک بامبو» می گویند.

 این شیره غنی از سیلیس یا اکسید سیلسیوم بوده که نقشی اساسی در سلامت و نگهداری از بافت پوستی بازی می کند.  بامبو غنی از سیلیس و مواد معدنی است که برای درمان روماتیسم بسیار خوب است.

گفته می شود؛ بامبو خواص آنتی باکتریایی دارد به طوری که در برخی فرهنگ ها برای از بین بردن سموم خاک در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار گرفته است.

 متاسفانه بامبو غیر از این خواص  خوب مضراتی نیز دارد . رشد سریع آن  در یک محیط می تواند سبب خفه شدن گیاهان دیگر شود. در ضمن این گیاه محل زندگی برخی حشرات مثل مالاریا و برخی ویروس ها مثل ویروس دنگو است. پس اگر در محل زندگی خود بامبو پرورش می دهید، بهتراست مراقب باشید./س