به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران از قم ، آیت الله وحید خراسانی می گوید: كسى كه به واسطه پیرى نمى تواند روزه بگیرد ، یا براى او مشقّت دارد ، روزه از او برداشته شده و در صورت دوم باید براى هر روز فدیه بدهد ، و فدیه یك مُد طعام است ، و احتیاط مستحبّ این است كه خصوص گندم را بدهد.

و كسى كه به واسطه پیرى روزه نگرفته ، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد ، روزه هایى را كه نگرفته قضا ندارد.

همچنین آیت الله مکارم شیرازی اعلام کرد :مرد و زن پیر که روزه گرفتن براى آنها مشکل است مى توانند روزه نگیرند، ولى باید براى هر روز یک مد (تقریباً 750 گرم) گندم یا جو و مانند اینها به فقیر دهند و بهتر آن است به جاى گندم و جو نان را انتخاب کنند و در این صورت احتیاط واجب این است به اندازه اى باشد که گندم خالص آن مقدار یک مد شود.

و کسانى که به خاطر پیرى روزه نگرفته اند اگر در فصل مناسبى که هوا ملایم و روزها کوتاه است بتوانند قضاى آن را به جا آورند احتیاط آن است که آن را قضا کنند.

آیت الله صافی گلپایگانی می گوید: كسي كه به واسطه پيري نمي‎تواند روزه بگيرد يا براي او مشقت دارد، روزه بر او واجب نيست ولي در صورت دوم بايد براي هر روز يك مد گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد بلكه در صورت اول نيز بنابر احتياط لازم، يك مد طعام بدهد.

و كسي كه به واسطه پيري روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، قضاي روزه‎هايي را كه نگرفته، بنابر احتياط مستحب به جا آورد.

و نظر آیت الله مظاهری هم این است : كسى كه به واسطه پيرى يا مرض ديگر (مثل تشنگى زياد) نمى‏تواند روزه بگيرد يا براى او مشقّت دارد، روزه بر او واجب نيست، ولى در صورتى كه روزه براى او مشقّت دارد بايد براى هر روز 750 گرم گندم يا جو و مانند اينها يا قيمت آنها را به فقير بدهد، و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد بهتر است روزه‏هايى را كه نگرفته قضا کند./س