به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ
أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ در آخرین یادداشت خود به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان نوشت:
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیْكُمُ الصِّیامُ »بقره /183
تقوى،
به معناى خویشتن دارى از گناه است. بیشتر گناهان، از دو ریشه غضب و شهوت
سرچشمه مىگیرند. و روزه، جلوى تندی هاى این دو غریزه را مىگیرد و لذا سبب
كاهش فساد و افزایش تقواست.
تقوى
و خداترسى، در ظاهر و باطن، مهمترین اثر روزه است. روزه، یگانه عبادت
مخفى است. نماز، حج، جهاد، زكات و خمس را مردم می بینند، امّا روزه دیدنى
نیست. روزه، اراده انسان را تقویت مىكند. كسى كه یك ماه نان و آب و همسر
خود را كنار گذاشت، می تواند نسبت به مال و ناموس دیگران خود را كنترل كند.
روزه، باعث تقویت عاطفه است. كسى كه یك ماه مزه گرسنگى را چشید، درد
آشنا می شود و رنج گرسنگان را احساس و درك می كند. رسول خدا صلى اللَّه
علیه و آله فرمودند: روزه، نصف صبر است.
روزه مردمان عادّى، همان خوددارى از نان و آب و همسر است، امّا در روزه خواص علاوه بر اجتناب از مفطرات، اجتناب از گناهان نیز لازم است،
و روزه خاصّ الخاص علاوه بر اجتناب از مفطرات و پرهیز از گناهان، خالى
بودن دل از غیر خداست. روزه، انسان را شبیه فرشتگان می كند، فرشتگانى كه از
خوردن و آشامیدن و شهوت دورند.
رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمودند:
هر كس ماه رمضان را براى خدا روزه بدارد، تمام گناهانش بخشیده می شود.
چنان كه در حدیث قدسى نیز آمده است كه خداوند می فرماید: « الصوم لى و انا اجزى به » ، روزه براى من است و من آن را پاداش می دهم. هر
چند كه روزه بر امّتهاى پیشین نیز واجب بوده، ولى روزه ماه رمضان،
مخصوص انبیا بوده است و در امّت اسلامى، روزه رمضان بر همه واجب شده است. از رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله نقل شده است كه فرمود: براى هرچیز زكاتى است و زكات بدنها، روزه است.
پیامها
-1 خطابِ
زیبا، گامى براى تأثیر گذارى پیام است. «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا»
در حدیثى از تفسیر مجمع البیان می خوانیم: لذّت خطاب «یا أَیُّهَا
الَّذِینَ آمَنُوا» سختى روزه را آسان می كند. اگر والدین بخواهند كه
فرزندشان به سخنانشان گوش دهند، باید آنان را زیبا صدا زنند.
-2 از
شیوه هاى تبلیغ آن است كه دستورات مشكل، آسان جلوه داده شود. این آیه
مىفرماید: فرمان روزه مختص شما مسلمانان نیست، در امّتهاى پیشین نیز این
قانون بوده است. و عمل به دستورى كه براى همه امّتها بوده، آسانتر از
دستورى است كه تنها براى یك گروه باشد. «كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ
قَبْلِكُمْ» 3 قرآن، فلسفه بعضى احكام همچون روزه را بیان داشته است. زیرا
اگر مردم نتیجه كارى را بدانند، در انجام آن نشاط بیشترى از خود نشان می‌دهند.
تفسیر نور، ج1، ص : 284 و285
