حضرت آیت الله بهاءالدینی می فرمایند:

"جهان، عرصه‌ی عبودیت حق و عبودیت شیطان است، کسانی که بنده‌ خدا هستند، عبودیت حق را می کنند و از فرمان‌های الهی اطاعت می نمایند. طواغیت، جهّال، اراذل و اوباش و بی تقواها همه اتباع و پیروان شیطانند .

نبوت، ولایت، صلح و صفا و صمیمیت، قدرت غلبه بر قوای طبیعت، تصرف در ماده‌ کائنات به اذن خدا، از آثار بندگی و اطاعت حق است.

دستگاه خدا، دستگاه حاکمیت بر طبیعت است. شیطان و اتباع او هم دارای اثر هستند اثرآنها این است که جهان را به آتش می‌کشند، شرارت می‌کنند، بشریت را در شُرُف نابودی و هلاکت قرار می‌دهند.

خدای تعالی قدرت مطلق، حکمت مطلق و علم و غنای مطلق است و جهان را از نعمت‌های خود پر کرده است هر کس به اندازه‌ی فهم و همتش از این نعمت‌های الهی استفاده می‌کند. یکی طغیان می‌کند و دیگری بندگی.

«العُبودیّةُ جوهرةٌ كُنهُها الرّبوبیّة »   

  بندگی خدا حکمتی است که در نهاد آن ربوبیت است."[2]

1. بحار الانوار ج 74 ص402

2.میزان الحکم، حضرت آیت الله بهاء الدینی