به گزارش اجتماعی باشگاه خبرنگاران، عمده ترین و در عین حال مخرب ترین اثر رسانه ها ترویج خشونت در بین کودکان ونوجوانان است کودکان به شدت تحت تاثیر صحنه هایی قرار می گیرند که در تلویزیون تماشا می کنند آنها شاهد رفتاری خشن کاراکترهای گوناگون در این رسانه ها هستند و آن رفتار را به شدت کمتری بر روی افراد بزرگسال و یا کودکان هم سن خود پیاده می کنند.

فربد فدایی روانپزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به آموزش کودکان از طریق تولیدات رسانه ای گفت: کودکان با تماشای تولیدات رسانه ها الگوهایی را برای خود می سازند و بسته به شرایط از آن الگوها استفاده می کنند.

وی در ادامه افزود: تولیدات رسانه ای که حاوی صحنه های خشن هستند و تنها در قسمت های انتهایی خود به نکوهش این اعمال کاراکترها می پردازند تاثیرات منفی خود را بر روی افکار کودکان می گذارند.

پرفسور ای بادورا درسال 1963  تحقیقاتی در زمینه اثرات مشاهده خشونت در دنیای واقعی ، خشونت درتلویزیون و کارتون ها را بر روی بیش از صد کودک انجام داد، او کودکان را به چهار گروه تقسیم کرد گروه اول فردی را در حال اهانت و ضربه زدن به یک عروسک بادکنکی به وسیله یک چکش چوبی را تماشا کردند گروه دوم این واقعه را از تلویزیون تماشا کردند و گروه سوم به تماشای نسخه کارتونی این موضوع پرداخت و برای گروه چهارم چیزی نمایش داده نشد.

پس از این مرحله وقتی این کودکان را در شرایط عصبی کننده قرار دادند سه گروه اول رفتاری خشن تر از گروه چهارم از خود نشان دادند و کودکان گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم خشن تر رفتار کرده بود.

کریج اندرسون و برد برشمن در سال 2001 مطالعات انجام شده بر روی کودکانی را که به بازی های رایانه ای می پردازند را مورد بازنگری قرار دادند آنها در گزارش خود اعلام کردند "کودکان و نوجوانانی که به بازی های رایانه ای خشونت آمیز (حتی به مقدار کم ) می پردازند امکان بروز رفتارهایی پرخاشگرانه در دنیای واقعی در آنها بیشتر است همچنین تمام کسانی که به بازی های رایانه ای می پردازند تحت تاثیرات منفی این بازی ها قرار می گیرند بارها از رسانه ها شنیده ایم "کودکان در دنیای بازی های خود زندگی می کنند" اما به راستی تا چه اندازه تولیدات رسانه ای به اثرات این محصول ها بر رفتار کودکان توجه می کنند؟/ز