باشگاه خبرنگاران-چهاردهمين جشنواره تئاتر عروسكي روزهاي آخر خود را سپري مي كند در حالي كه بسياري از گروه هاي نمايشي از تهران و شهرستان ها نمايش هاي خود را به صحنه برده اند.
بسياري از گروه هاي شركت كننده در دوره چهاردهم سابقه شركت در اين جشنواره و در سنوات گذشته را داشته اند و با شرايط آن آشنا بوده اند.
همان طور كه از دبير جشنواره در روزهاي پيش از آغاز اين دوره شنيديم توجه به گروه هاي شهرستان و همچنين اجراي اثر و برگزاري ورك شاپ در خارج از تهران مهمترين اتفاق اين دوره به حساب مي‌آيد.
اما مسئله ناهماهنگي براي اجراي گروه هاي تهراني و شهرستاني، موضوعي است كه هميشه به دليل شتابزدگي بيش از اندازه روي مي‌دهد.
به واقع جشنواره اتفاقي است كه به صورت فشرده و با تعجيل اتفاق مي‌افتد و هميشه مسائلي چون عدم هماهنگي براي مولفه هاي نور، صدا و مانند اين امري طبيعي است.
اما ما بايد تلاش كنيم جشنواره اي كه با تعجيل برگزار مي شود كمترين ناهماهنگي را دارا باشد و دست كم براي 2 اجرايي كه هر گروه دارد تمهيدات لازم مهيا شود.
گروه هاي شركت كننده ماه ها تلاش مي‌كنند تا اثر خود را تنها 2 بار به صحنه ببرند و در اين خصوص هيچ تضميني براي اجراي عمومي وجود ندارد.
هر چقدر اين وعده از سوي مديران و مسئولان شنيده شود اما مهم اين است كه اين اتفاق عملي شود پس دست كم بايد در اجراي جشنواره اي خود كمي احساس راحتي و رضايت كنند و تنها صرف شركت در جشنواره نباشد.
وعده راه اندازي خانه عروسكي براي اين خانواده هم موضوعي است كه همزمان با برگزاري جشنواره خبر آن را شنيديم.
اما بايد ديد راه اندازي آن با چه شرايط و امكاناتي همراه است و خروجي هاي آن چيست زيرا طبيعي است كه وجود چنين مركزي براي تعاملات خانواده تئاتر عروسكي و برپايي جلسات به عنوان پاتوقي براي هنرمندان اتفاق بسيار بزرگي است اما مهم چگونگي امكانات و تجهيزات آن است.
حوزه عروسكي در تئاتر كه جزو كوچكي از اين خانواده محسوب مي شود هميشه مظلوم و گوشه گير و كم توقع بوده است اما توقع و انتظار تا يك حد متوسط، كمترين چيزي است كه مي‌تواند از سوي اين خانواده در خواست شود.
جشنواره تئاتر عروسكي مثل بسياري از جشنواره هاي متنوع و رنگي ديگر تنها ويتريني است كه در يك مدت كوتاه براي بازديد برپاست و سپس كركره آن كشيده مي شود./ي2
يادداشت از شيوا حميدخاني