به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، بسیاری از اتومبیل ها پس از طی کردن مراحل اولیه طراحی به واقعیت تبدیل شدند. اما بسیاری دیگر در حد همان طرح باقی ماندند و به تولید انبوه نرسیدند و راهی موزه ها شدند.
خودروهای زیر که ساخت شرکت های مختلف خودروسازی و یا طراحان صنعتی است هرگز به بازار خوردو راه نیافتند:

توایک
"توایک" اتومبیل کوچک الکتریکی است که در آلمان تولید شد و ظرفیت دو سرنشین را دارد. این اتومبیل سه چرخه از مواد سبکی مانند آلومینیوم و پلاستیک ساخته شده و تنها 246 کیلیوگرم وزن دارد.

توایک به وسیله جوی استیک کنترل می شود که حتی با نوک انگشتان هم می توانید فرمان را بگیرید، سرعت بگیرید و بر ترمزها تسلط داشته باشید. این اتومبیل دارای یک پردازنده دیجیتالی است که میزان شارژ باتری، سرعت، و محدوده رانندگی را به راننده نشان می دهد و سرعتی معادل 55 مایل در ساعت دارد.

   
الیپسیس
"الیپسیس" طرح ابتدایی یک اتومبیل بود که در سال 1992 از آن رونمایی شد. الیپسیس را "فیلیپ چاربونکس"، یک طراح صنعتی طراحی کرد. این طرح هیچگاه تبدیل به یک اتومبیل واقعی نشد.

شکل غیرعادی و الماس مانند چرخ های  چرخ جلو و عقب، عملکرد فرمان را کنترل می کند، و باعث می شود که الیپسیس بر روی محور خودش دور بزند و در جاده های تنگ و باریک راحت تر عبور کند. اما هنوز کسی راندن این اتومبیل را در خیابان ها تجربه نکرده است.

 

FAB 1
هواداران گری آندرسون در سریال علمی تخیلی "پرندگان افسانه ای" خانم پنه لوپه و اتومبیل FAB1 صورتی او را به خاطر می آورند. FAB1 برای حضور در این سریال تلویزیونی ساخته شد. شکل این اتومبیل در فیلم " پرندگان افسانه ای" سال 2004  کمی تغییر کرد و شرکت خودروسازی فورد این ماشین 6 چرخه را طوری ساخت که می شد پشت فرمان آن نشست و رانندگی کرد.
متاسفانه FAB1 مانند اتومبیلی که در فیلم است نمی تواند پرواز کند، اما در نوع خود اتومبیل منحصر به فردی است.
 

 

هلی کرون شماره 1
"هلی کرون شماره 1" اختراع احمقانه ای که در زمانی که قوانین ایمنی و سلامت رانندگان به اندازه امروز مهم نبود و در سال 1932 به عنوان اتومبیل پرنده ساخته شد. این اتومبیل از یک پروانه  برای حرکت استفاده می کند. تصور کنید این ایده به واقعیت می پیوست. هر تصادف کوچکی یا دست اندازی باعث می شد تکه های بزرگ پروانه با سرعت زیادی در هوا بچرخند و هر عابری که از آن مکان عبور می کرد، بدون شک زنده نمی ماند.

با توجه به اینکه این پروانه بزرگ درست بین دو چرخ جلویی قرار گرفته، فرمان از طریق چرخ های عقبی کنترل می شد و در نتیجه کنترل اتومبیل بسیار دشوار بود. آخرین سرعت این اتومبیل عجیب 75 مایل در ساعت بود. از زمان طراحی این اتومبیل تنها یک هلی کورن در فرانسه ساخته شد و پس از آن به موزه اتومبیل لین در تنسی برده شد.

 

ال کامینو چوبسوز
"ال کامینو" محصول "یوها سیپیلا"، سیاستمدار و سرمایه گذار فنلاندی در سال 1987  است. نکته قابل توجه درباره این اتومبیل این است که سوخت آن چوب می باشد. معنی نام این شورلت به زبان فنلاندی "اجاق گاز" است.

استفاده از چوب برای سوخت اتومبیل ایده جدیدی نیست. در واقع این تکنولوژی اولین بار در سال 1920 توسط یک مرد فرانسوی ابداع شد. سوخت این اتومبیل در یک بشکه به وزن 80 کیلو گرم قرار دارد که در پشت ماشین قرار می گیرد و می تواند سوخت لازم برای 800 مایل را تامین کند. وزن ژنراتور گازسوز از سرعت ال کامینو کاسته، اما با سرعت 87 مایل در ساعت می توانید در جاده ها با آن حرکت کنید.

نکته منفی درباره ال کامینو این است که 20 دقیقه طول می کشد تا اجاق، گاز مورد نیاز خودرو را تامین کند. اما این نکته را فراموش نکنید که در صورتی که بهای سوخت سیر صعودی خود را طی کند، چوب منبع خوب و ارزانی برای سوخت اتومبیل تان به شمار می رود.

جیپ هوریکان
بدنه تک قطعه ای هوریکان از کربن فایبر سبک وزنی ساخته شده است. تمام اجزای ماشین از جمله دو موتور ، ترانسمیسیون، و سیستم سوسپانسیون(فنربندی) درست بر روی بدنه نصب شده اند. صفحات ترمز ستونی آلومینیومی است که شاسی را به زیر وسیله وصل می کند.

هوریکان دارای درهای کناری و یا سقف نیست. و تنها برای دو نفر صندلی دارد. همانطور که ذکر شد این اتومبیل دارای دو موتور 5.7 لیتر همی است که یکی از آنها در جلو و دیگری در قسمت عقبی ماشین نصب شده است و نیرویی معادل 670 اسب بخار تولید می کند و کنترل هر چهار چرخ را در اختیار دارد.

 
لکسوز 2054
ازاین لکسوز در فیلم علمی تخیلی " گزارش اقلیت" رونمایی شد. این اتومبیل مردانه و اسپورت طوری طراحی شده که در نگاه اول تشخیص قسمت جلو با عقب آن کاملا مشکل است. این طرح نمونه ای از ماشین های اسپورت در آینده است و امکان دارد در سال 2054 به واقعیت تبدیل شود.

 از ویژگی های این اتومبیل می توان به توانایی دید عالی در شب، دندانه مقاوم در برابر کربن کامپوزیت پنل های بدنه،کنترل کننده لیزری، بدنه مطابق با صندلی ها به همراه سیستم اتوماتیک خنک کننده و گرم کننده، سیستم های کامپیوتری کنترل صدا و حرکت،  دوربین فیلمبرداری از عقب، وجود پنل های خورشیدی در بدنه برای شارژ اتومبیل و کنترل هوای داخل به هنگام پارک، سیستم تشخیص DNA و سیستم جرقه زنی، سیستم خدمتکار خودکار که پس از پیاده کردن راننده، پارک می کند و با استفاده از انرژی خورشید دوباره شارژ می شود.
    

 

I.D.E.A. KAZ
 طرحی از لیموزین مربوط به سال 2001 است. این اتومبیل 8 چرخه است که 6از  تای آن به هنگام دور زدن استفاده می شود. قدرت مورد نیاز برای حرکت هر 8 چرخ آن از طریق موتور الکتریکی تامین می شود. نکته منفی درباره این اتومبیل، نام عجیبش است. چرا که نام اکثر اتومبیل های لوکس نشاندهنده کیفیت و پرستیژ آن است، در حالی که  DEAKAZ I بیشتر به اسم یک گجت شباهت دارد.
 

بلاستولن، تانک ویژه
بلاستولن اتومبیل منحصر به فردی است که توسط رندی گراب طراحی شد. این ماشین از موتور یک تانک نظامی و بدنه آلومینیومی ساخته شده و وزنی معادل 4300 کیلوگرم دارد که یک یازدهم وزن یک تانک معمولی است.
 

رودزیلا
"رودزیلا" یکی از احمقانه ترین اتومبیل های جاده ای است. برادران بلاستون در سال 2004 این ماشین را ساختند. ارتفاع این خودرو به 7 فوت می رسد. سازندگان آن برای حرکت دادن این غول عظیم الجثه تصمیم گرفتند موتور 12 سیلندر  با حجم 29.3 لیتری یک تانک .47M را به آن وصل کنند. شاید به نظر برخی مردم این موتور برای یک اتومبیل مناسب باشد، اما از نظر سازندگان اینطور نبود. به همین خاطر یک جفت موتور شارژ کننده توربین هم با تسمه به آن وصل کردند.
 

تاکایاناگی میلوریا
یک اتومبیل الکتریکی ساخت ژاپن که تلفظ نام آن هم بسیار دشوار است. این اتومبیل 2.18 متر طول و 1.28 متر عرض، و 1.15 متر ارتفاع دارد. وزن آن هم 350 کیلو گرم می باشد و تنها سرنشین آن راننده است.

قدرت تاکایاناگی میلوریا را یک جفت موتور الکتریکی تامین می کند که بر روی چرخ های عقبی قرار دارند. با وجود الکتریکی بودن تاکایاناگی، سرعت آن تنها 60 کیلومتر در ساعت است و هر 12 ساعت به شارژ احتیاج دارد./ ق پ