قیام عراق به رهبری «آیت‌اللَّه شیرازی» علیه استعمار انگلیس (1299 ش)

با شروع جنگ جهانی اول، انگلیس به بهانه جلوگیری از نفوذ آلمان از دهانه شط العرب به عراق که جزو قلمرو عثمانی بود، حمله کرد. مردم مسلمان عراق که در این اشغال تحت سلطه اجانب قرار گرفته بودند، با رهبری علمای دین دست به جهاد علیه اشغالگران انگلیس زدند. از جمله این رهبران دینی میرزا محمدتقی شیرازی است که حکم جهادی وی نیروی مقاومت را در برابر مهاجمان تزریق کرد و همگان را وارد عرصه جهاد نمود.

وی روح مبارزه با انگلستان را در کالبد مسلمانان دمید و خود شجاعانه برای به دست آوردن حقوق پایمال شده عراقیان قیام کرد. ایشان، فتوای تاریخی و حماسی خویش را در نهم تیرماه 1299 صادر کرد و مردم عراق را برای جهاد مقدس در مقابل بریتانیای تجاوزگر مهیا ساخت. در پی صدور این فتوا، انقلاب ملی و اسلامی معروف به انقلاب 1920 عراق تبلور یافت که سرانجام به رهایی عراق از تسلط انگلستان منجر شد.

درگذشت «سید احمد پیشاوری» ادیب و شاعر (1309 ش)

سید احمد پیشاوری در سال 1223 ش در پیشاور پاکستان چشم به جهان گشود. مدتی در افغانستان و خراسان مشغول تحصیل علوم معقول و منقول شد. ادیب دو سال در سبزوار از محضر فیلسوف کبیر حاج ملاهادی سبزواری و نیز آخوند ملامحمد، فرزند وی، و آخوند ملا اسماعیل استفاده کرد و سپس در مشهد ساکن شد. در مشهد به ادیب پیشاوری یا ادیب هندی مشهور گشت. وی در چهل سالگی به تهران هجرت کرد و تا پایان عمر، در آنجا ماند. در سخن، روش استادان قدیم را با موفقیت تمام دنبال می‌کرد و کثرت اطلاع او از فرهنگ اسلامی و علوم مختلف قدیم و تبحرش در لغت پارسی و تازی، باعث شد که شعرش بیش از حد معمول با اطلاعات وسیعش آمیخته شود و به همان نسبت از الطاف و حال و اشتغال بر عواطف رقیق شاعرانه دور افتد.

ادیب پیشاوری، تمامی عمر خود را وقف تحصیل فضایل و تزکیه نفس کرد و از زخارف دنیوی و علایق مادی آزاد بود و از مال دنیا، جز چند جلد کتاب نداشت. از ادیب آثاری به جای مانده که دیوان اشعار، تصحیح دیوان ناصرخسرو و تعلیقات بر تاریخ بیهقی از آن جمله‌اند. ادیب پیشاوری سرانجام در نهم تیرماه 1309 ش در 86 سالگی در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه تهران مدفون شد.

آغاز جنگ دوم بالکان بین کشورهای اروپایی در بالکان (1913 م)

آلفرد نوبل، شیمی‌دان و مخترع سوئدی در 21 اکتبر 1833 م به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی را در استکهلم و تعلیمات عالی را در سن‌پطِرِزْبورگ گذرانید و پس از سفری به کشورهای اروپایی، در سال 1863 م به سوئد بازگشت و سال بعد از آن در پی آزمایش‌های مکرر موفق شد دینامیت را اختراع نماید. این ماده انفجاری گرچه انقلاب بزرگی در کارهای امر کشف معادن، راه‌سازی و حفر تونل به وجود آورد ولی علی‌رغم میل نوبل، در راه تهیه سلاح‌های جنگی و کشتار و تخریب نیز به کار گرفته شد.

کسب درآمدهای فراوان و گسترش سرمایه نوبل از یک طرف و بهره برداری از اختراع اصلی وی، دینامیت، در جنگ و خون‌ریزی باعث شد تا وی در وصیت نامه‌ای که به تاریخ 27 نوامبر 1895 م تدوین نمود و پس از مرگ وی باز شد سود ناشی از سرمایه‌گذاری دارایی‌هایش، به افراد و دانشمندان رشته‌های فیزیک، شیمی، پزشکی، ادبیات و صلح اختصاص دهد. سرانجام در 29 ژوئن 1900 م، پادشاه سوئد تأسیس بنیاد نوبل را اعلام نمود.

در نهایت، جایزه نوبل که مبلغ آن، یک میلیون دلار است، از سال 1905 م به فیزیک‌دانان، شیمی‌دانان، پزشکان، نویسندگان برجسته و ادیبان و منادیان صلح در سراسر جهان اهداء شد و از کارهای علمی، ادبی و انسان‌دوستانه آنان، بدین وسیله تقدیر به عمل آمده است. هرچند که جوایز نوبل در طی یک‌صد سال گذشته، در برخی موارد، آلت دست سیاست‌مداران و گروه‌های فشار بین‌المللی قرارگرفته و اعتبار آن زیر سؤال رفته است.

درگذشت فقیه عالی قدر «قاضی ابوالقاسم ابن برّاج» (481 ق)

شیخ سعدالدین ابوالقاسم، عبدالعزیز بن برّاج طرابلسی معروف به قاضی در حدود سال 400 ق در مصر به دنیا آمد. تحصیلات خود را در زادگاه و سپس در بغداد ادامه داد تا این که یکی از فقهای نامدار و معتبر شیعه در عصر خویش شد. او از شاگردان خاص سید مرتضی و شیخ طوسی بود و مورد توجه آنان قرارگرفت. شیخ ابوالقاسم بن بَرّاج بعدها نمایندهٔ شیخ طوسی در شام گردید. ابن برّاج در طی حدود سی سال قضاوت در طرابلس به «قاضی» مشهور گشت. نوشته‌های به جای مانده از او، شامل مجموعه‌ای از فتواهای فقهی است که در آن‌جا، استدلال‌های فقهی و نقد نظرهای دیگر فقیهان، بسیار کم به چشم می‌خورد. جواهر الفقه، عِمادُ المُحتاج فی مناسک الحاجّ و... از تالیفات اوست. این عالم ربانی در حدود هشتادسالگی در شهر طرابلس لبنان بدرود حیات گفت.

درگذشت «ابن انباری» فقیه و لغت شناس مسلمان (577 ق)

کمال الدین عبدالرحمن ابن محمد، مشهور به ابن انباری، تحصیلات خود را در مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد به پایان رساند و به علّت کسب مدارج عالی در علوم فقهی و ادبی، در همان مدرسه به تدریس مشغول شد و در نهایت شیخ زمانه گردید. آنگاه آثارش شهرت یافت و طلاب علم از هرسو به محضرش شتافتند. ابن انباری مردی دیندار و پارسا و زاهدی مخلص و بی‌پیرایه بود. از ابن انباری کتب و رساله‌های بسیار بر جای مانده است که کتاب اسرارُ العربیَّه شهرتی بیشتر دارد.

آغاز عملیات بزرگ کربلای 1(1365 ش)

نتایج عملیات بزرگ کربلای 1: تلفات نیروی انسانی دشمن: اسیر 1400 نفر؛ کشته و زخمی بیش از 9000 نفر؛ آزاد شدن شهر مهران و ارتفاعات اطراف و خطوط مرزی آن؛ تجهیزات و امکانات: تانک و نفربر: 110 دستگاه انهدامی و 69 دستگاه اغتنامی؛ خودرو: صدها دستگاه انهدامی و 100 دستگاه غنیمتی، سلاح نیمه سنگین: مقدار زیادی انهدامی و 61 دستگاه غنیمتی، وسایل مهندسی: 10 دستگاه غنیمتی. عملیات موفق کربلای یک، پایانی بود بر استراتژی دفاع متحرک عراق و نیز نقطه شروع امیدوار کننده‌ای برای نیروهای خودی جهت انجام عملیات‌های محدود ایذایی. سرعت عمل، اعتقاد یگان‌ها، حفاظت عملیات، فریب دشمن، تناسب سازمان رزم با طرح مانور و انجام کارهای مهندسی لازم، از جمله عوامل بارز و مؤثر در این عملیات بود.