به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران مشهد؛عبدالجوادبجنگردی معروف به ادیب نیشابوری در دوران مشروعیت یعنی سال 1281 ه.ق در روستای بیژن گرد متولد شد و تا زمان مرگش در تاریخ 1344 ه.ق توانست در شعر و ادب سرآمد دیگر ادیبان دوران خود شود.

کارشناسان ادبی اشعار ادیب نیشابوری را به دوران جوانی سروده، اشعار به سبک خراسانی و اشعار عرفانی تقسیم کرده اند. وی در سال 1297 ه.ق به مشهد رفت و در مدرسه فاضل خان و نواب درس خواند و تا زمان مرگ در مدارس علمیه به تدریس پرداخت.

ادیب فارسی و عربی را فصیح بیان می کرد و این ویژگی سبب شده که شاگران بسیاری در درس او حاضر شوند.

لالی المکنون، دیوان اشعار، رساله حج بین عروض عربی از جمله اشعار بجای مانده از این اندیشمند خراسانی است.

ادیب ضمن کسب علم دینی از نظر فلسفی نیز نظرات ملاصدرا را می پسندد و بر نجوم هندسه و جبر تسلط کامل داشت.

ملک الشعرای بهار، بدیع الزمان فروزانفر و ادیب طوسی از جمله شاگردان وی بودند. /ب