به گزارش
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، همسران و شرکای زندگی رئیس جمهورها و نخستوزیرهای کشورهای غربی، در ایفای نقش خود به عنوان «بانوان اول» این کشورها مشکلات زیادی دارند. یکی از این دشواریها، داشتن عقاید مستقل و ابراز آن در انظار عمومی است.
اینکه این مقامات بلندپایه تا چه حد همسران خود را در تبیین باورهای خود محدود میکنند، همیشه جنجالبرانگیز بوده است. «دوریس شرودر ـ کوپف»، همسر گرهارد شرودر، وقتی در سال ۲۰۰۵ از آنگلا مرکل و سیاستهای او در امور خانوادگی دفاع کرد، مورد انتقاد گرهارد شرودر قرار گرفت.
رئیس جمهورهای محافظه کار، مثل «رونالد ریگان» در آمریکا بیشتر میپسندیدند که همسرانشان «کاری به کار سیاست نداشته باشند». وقتی «نانسی ریگان» در سال ۱۹۸۱ به کاخ سفید نقل مکان کرد، وظیفهاصلی خود را در تغییر دکوراسیون و مبلمان کاخ، همراهی همسر و لبخندهای ملیح در برابر دوربین خبرنگاران روزنامههای زرد خلاصه کرد.
«هیلاری کلینتون» اما بر خلاف نانسی در مورد همهچیز اظهارنظر میکرد و خود را در همه کاری وارد میدانست، حتی در آشپزی. شرکت او در مسابقه بهترین دستور پخت «کیک آمریکایی کوکی» در سال ۱۹۹۳ در رقابت با نانسی ریگان، در این کشور زبانزد خاص و عام شد.
روزنامههای آمریکایی در مورد دخالت این وکیل زن در امور کشورداری «بیل کلینتون»، از قول او نوشتند: «شما یک رئیس جمهور سفارش دادید و حالا دو تا از آنها عایدتان شده است.»
واقعیت این است که در حال حاضر، دوره «فرست لیدی»هایی مثل «نانسی ریگان» و «هانولوره کهل»، همسر صدراعظم پیشین آلمان «هلموت کهل» در کشورهای غربی سپری شده است. شاغل بودن و صاحبعقیده بودن این زنان به نظر بسیاری از امتیازهای بانوی اول محسوب میشود، ولی بحثبرانگیز هم هست.
«شری بلر»، همسر «تونی بلر» پس از رسیدن شوهرش به مقام نخست وزیری بریتانیا، همچنان به عنوان وکیل به فعالیتهای خود ادامه داد. تهران امروز نوشت: «دوریس شرودر ـ کوپف» كه خبرنگار سیاسی بود، پس از ازدواج با گرهارد شرودر خانهنشین شد. حالا «والری تریرویلر»، به عنوان بانوی اول فرانسه حاضر نیست کار روزنامه نگاری را کنار بگذارد و تنها بهعنوان همسر مرد اول این کشور انجام وظیفه کند؛ تصمیمی که فرانسویها را سخت تحت تاثیر قرار داده است.
«والری تریرویلر»، ۴۷ سال سن دارد و پیش از آشنایی با «فرانسوا اولاند»، دوبار ازدواج کرده است. او پس از دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته علوم سیاسی و همکاری با روزنامههای مختلف، از سال ۱۹۸۹ در مجله «پاری ماچ»، مقالات سیاسی مینوشت.
رسانهها بارها درباره تاثیر همسران برخی از مردان اول جهان در تصمیمگیریهای سیاسی آنان خبر دادهاند. به عنوان مثال، درباره دامنه نفوذ «میشل اوباما» بر رئیس جمهور آمریکا گفته میشود که این «تاثیرات تمام جوانب زندگی ملت» را دربرمیگیرد.
با این همه نمونه والری تریرویلر بینظیر است که عقاید مستقل خود را دارد و از بیان آنها در رسانهها هم ابایی ندارد. او چندی پیش، در توئیتر برای «اولیویه فلورنی» که یکی از رقیبان فرانسوا اولاند بود، نوشت: «امیدوارم در دور دوم انتخابات بتوانید به مجلس راه یابید.» این جمله در فرانسه جنجال برانگیخت.
برای مشاهده مجله شبانه
اینجا کلیک کنید/