به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون؛این بخشی از گفته‌های فرشته مجیب مدرس دانشگاه است که سال‌ها به عنوان یکی از مدرسان شاخص قصه‌گویی در ایران به تربیت مربیان قصه‌گو در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و دیگر نهادهای فرهنگی و هنری پرداخته است.
وی که به تازگی در نشستی ویژه به ارزیابی جشنواره‌ها و فعالیت کانون در عرصه‌ی قصه‌گویی پرداخته بود در گفت‌وگویی هدف این روش تربیتی را فراتر از جشنواره‌ها و پودمان‌های آموزشی حتی سرگرمی و تربیت دانست و تصریح کرد:هدف غایی این فعالیت می‌تواند قصه‌گفتن کودکان و نوجوانان باشد اگر می‌خواهیم بچه‌هایی تربیت کنیم که به ارزش‌های دینی، اخلاقی، تربیتی و قوانین کشور پایبند باشند این مهم را نمی‌توان با زور القا کرد بلکه باید این ارزش‌ها را با عشق به کودکان منتقل کنیم.
مجیب در عین حال پیشنهاد کرد که کودکان و نوجوانان نیز در این جشنواره‌ها به عنوان قصه‌گو شرکت کنند و از آنان در داوری رقابت‌ها استفاده شود.
این مدرس دانشگاه همچنین به ظرفیت‌های گسترده برای انتخاب قصه نیز اشاره کرد و گفت بسیاری از قصه‌هایی که در دنیا برای کودکان و نوجوانان نوشته می‌شود می‌تواند برای مربیان قابل استفاده و برای بچه‌ها مفید و جذاب باشد به شرطی که معلم و مربی برای  قصه‌گویی آماده باشد. آن‌گاه کودکان نیز همراهی خواهند کرد.
وی در همین زمینه با یادآوری این باور سنتی که در گذشته نگران بازگویی داستان‌هایی بودند که در بچه‌ها ایجاد ترس می‌کند به کنایه گفت که به برکت تلویزیون و سیما بچه‌ها دیگر از شخصیت‌های داستانی ترسناک قصه‌های قدیمی نمی‌ترسند.
مجیب در همین حال بیان قصه‌های ترسناک برای بچه‌ها را تا حدی منطقی دانست و اظهار داشت که ترس معقول برای بچه‌ها طبیعی است و در مجموع کتاب ترسناک هم خطر فیلم ترسناک را ندارد ولی این موضوع نباید تکرار شود.
وی در عین حال به آموزش و پرورش، شهرداری‌ها و دیگر نهادهای فرهنگی توصیه کرد که از ظرفیت‌های کانون در حوزه‌ی قصه‌گویی استفاده کنند.
این مدرس دانشگاه همچنین از مسوولان کانون خواست که برای آموزش معلمان مدارس دوره‌های آموزشی برپا کنند.
وی در بخشی از این گفت‌وگو به تحلیل جشنواره‌های بین‌المللی قصه‌گویی نیز پرداخت و انتخاب موضوع را برای این جشنواره به دلیل وجود منابع اندک، باعث کاهش قدرت انتخاب و تکراری شدن قصه‌ها دانست.
بازگویی معیارهای داوری و علت موفقیت و عدم موفقیت قصه‌گویان به شرکت کنندگان، جمع آوری قصه‌های بومی و محلی و بازگویی قصه‌های هر منطقه از کشور و معرفی و طراحی شبکه‌ای از ابر قهرمانان ملی  توسط مربیان و کودکان و معرفی و انتقال باورهای ملی، مذهبی و ویژگی‌های جغرافیایی و آب و هوای مناطق به کودکان از این طریق از جمله پیشنهادهای مجیب برای برگزاری هرچه بهتر جشنواره بود.
وی همچنین پیشنهاد کرد تا مربیان کانون با همراهی کودکان و نوجوانان برای انتخاب قصه‌های خود به شخصیت‌های حیوانی قصه‌ها نیز توجه نشان دهند و از این راه بچه‌ها را به فعالیت‌های پژوهشی علاقه‌مند کنند.
این مدرس دانشگاه در پایان از برگزار کنندگان جشنواره قصه‌گویی کانون خواست تا با افزایش تعداد شرکت کنندگان امکان حضور جمع بیشتری از مربیان توانمند را در این جشنواره‌ها فراهم کنند./ه