به گزارش گروه استان هاي باشگاه خبرنگاران ، از مهدیشهر، حجت‏الاسلام علی سقائیان ظهر امروز در نشست سیره‏شناسی معصومین(ع) با موضوع امام موسی کاظم(ع) گفت: ائمه اطهار(ع) بهترین الگوی رفتاری محسوب می‏شوند.

سقائیان افزود: نام مادر امام موسی کاظم(ع) "حمیده" و نام پدرش امام جعفر صادق (ع) بود و ایشان در 25 رجب سال 183 در بغداد در حبس "سندی ابن شاهک" در سن 55 سالگی به شهادت رسید.

وی القاب آن حضرت را "کاظم، صابر، صالح و امین" دانست و گفت: مشهورترین لقب آن حضرت "کاظم" است، یعنی خاموش و فرو برنده خشم، ‌چرا که آن حضرت هر چه از دست دشمنان کشید، اصلاً نفرین نکرد.

امام جمعه موقت مهدیشهر افزود: از ایشان حتی در دوران حبس، مکرر یک کلمه سخن خشم‏آمیز نشنیدند و چه نیکوست همه خانواده ها از صفات با صفای مولا درس گرفته و در موقع ناراحتی، خشم خود را فرو برده و زندگی را برای خود و هم‏نوعشان تلخ نکنند تا در قیامت همنشین آن امام رئوف شوند.

وی عنوان کرد: آن حضرت در میان مردم به "باب‏الحوائج" معروف هستند و توسل به آن حضرت برای شفای امراض ظاهری و باطنی وجود داشته است.

امام جمعه موقت مهدیشهر افزود: ایشان را "عبد صالحش" خواندند، چون به جهت کثرت عباداتش معروف شد که حتی دشمن مأمون گفته است که "وارد شد بر پدرم پیرمردی که صورتش از بیداری شب و عبادت زرد و ورم‏دار شده و عبادت او را لاغر کرده بود".

سقائیان خلاصه‏ای از مناقب و مفاخر آن حضرت را نیز بیان کرد و گفت: جلوس آن حضرت در روز نوروز در مجلس تهنیت به امر منصور که هر چه هدایا جمع شد، در آخر روز به پیرمردی بخشید، بسیار معروف است.

امام جمعه موقت مهدیشهر در توضیح بیشتر گفت: در انتهای جشن آن روز، پیرمردی بر حضرت وارد شد و عرض کرد "یا رسول‏الله من فردی فقیر هستم و مالی برای هدیه نداشتم برای شما بیاورم، ولی برای شما سه بیتی را که جدم در مرثیه جدت حسین ابن علی(ع) گفته برای شما تحفه آوردم. بعد از خواندن شعر حضرت فرمود قبول کردم هدیه تو را، پس به آن مرد پیر گفت که تمام این مال را بردار که همانا من تمام آن را به تو بخشیدم".

سقائیان گفت: نوشتن کاغذی (نامه) برای والیان آن زمان در توصیه حق مؤمنان نیز قابل تأمل است، چرا که این نشان‏دهنده نیکویی و حساسیتشان نسبت به برادران دینی بود.

امام جمعه موقت مهدیشهر افزود: در سبب شدن آن حضرت برای توبه "بشر حافی" نیز سخن‏ها گفته شده است.

وی تصریح کرد: "روزی حضرت از جلوی در خانه‏ای در بغداد می‏گذشت، صدای ساز و آواز از خانه بیرون می‏آمد و سپس کنیزی بیرون آمد. حضرت پرسید که صاحب این خانه آزاد است یا بنده؟ گفت: آزاد است. امام فرمود راست گفتی که اگر بنده بود از مولای خود می‏ترسید".

سقائیان ادامه داد: "وقتی کنیز برگشت، آقای او پرسید چرا دیر آمدی؟ کنیز حکایت را برای او نقل کرد، بشر با پای برهنه بیرون دوید، خدمت حضرت رسید، عذر خواست، گریه و اظهار شرمندگی و از کار خود توبه کرد، بساط شراب را جمع کرد و به سعادت رسید".

امام جمعه موقت مهدیشهر تأکید کرد: باید با مراقبت از نفس، خود را از آلوده شدن به گناهان دور نگه داریم./ج1