برای مردم مهربان بم که دیگر نیستند؛
زلزله بم؛ حکایت شهری که در ۱۲ ثانیه به تلی از خاک تبدیل شد + فیلم
در اطلاعیه واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت تاکيد شد؛
نقد به مسئولان دانشگاه‌ها، نقد به نظام نيست
فضای بسته و امنیتی ايجاد شده در دانشگاه ها توسط مسئولین موجب شده تا آنان نقد به خود را، نقد به نظام وسیاست های نظام جلوه دهند.
به گزارش حوزه دانشگاه باشگاه خبرنگاران، اطلاعیه واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت در اعتراض به رفتار مسئولین دانشکده نفت اهواز نسبت به مطالبات صنفی دانشجویان به شرح زير است:
طی روزهای گذشته به صورت محدود در برخی از رسانه های داخلی اخباری مبنی بر اعتراضات و تجمعات صنفی دانشجویان دانشکده نفت اهواز و متعاقباً واکنش مسئولان این دانشکده منتشر شد، تا اینکه امتحانات پایان ترم این دانشکده لغو و به شهریور ماه موکول شد. با توجه به اهمیت موضوع و احتمال زیاد تکرار این گونه موارد در محیط های دانشگاهی دیگر واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت بررسی های جدی و بی طرفانه ای انجام داد، که توجه به نکات مهم ذیل توسط مسئولین مربوطه بسیار ضروری به نظر می رسد.
1. کج سلیقگی و تنگ نظری مسئولان این دانشکده و احتمالا سوء برداشت هایی که از برخی سیاست های ابلاغی از سوی وزارتخانه داشته اند از جمله اسلامی کردن دانشگاه ها و غیره، منجر به تصمیمات خلق الساعه و غیر کارشناسی این مسئولان در زمینه های صنفی، رفاهی و فرهنگی شده بود که طبیعتا اعتراض جمعی از دانشجویان این دانشگاه را موجب شده و در مقابل، مسئولان پاسخگوی این مطالبات صنفی نبوده و آنچنان که شایسته و بایسته بوده در فضای منطقی و اخلاقی به این مطالبات وقعی ننهاده اند، حتی مسئولان از همان ابتدا با تحکم و رفتار غیر منطقی این مطالبات را غیر صنفی و سیاسی نامیده اند.
2. از نظر واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت بخشی از اعتراضات و مطالبات صنفی دانشجویان وارد نبود و دانشجویان این دانشکده می توانستند مطالبات خود را از روش های منطقی تر و با طی سلسله مراتب از طریق وزارت خانه متبوع و مراجع دیگر پیگیری نمایند.
3. به دلیل ویژگی های خاص دوران جوانی و دانشجویی نباید انتظار داشته باشیم که تمامي رفتارها و رویکردهای دانشجویان منطقی باشد؛ اما از مسئولانی که قاعدتا به دلیل تجربه لازم حسن اخلاق و تدبیر کافی مسئول شده اند انتظار بوده و می باشد که با این گونه اعتراضات هرچند که بخشی از آن وارد نباشد و شیوه پیگیری آن نیز می توانست بهتر باشد، با سعه صدر توأم با اخلاق ، منطق و درایت آنچنان که در خور شأن محیط دانشگاهی می باشد برخورد نماید.
4. طی بررسی های به عمل آمده توسط واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت، این اعتراظات کاملا صنفی بوده و از جای خاصی بیرون از دانشگاه سازمان دهی نشده بود (هر چند که طبیعی است در ادامه اعتراضات و سوء مدیریت مسئولان برخی افراد و جریان ها با سوء نیت، قصد سوء استفاده داشته باشند) اما متاسفانه مسئولان دانشگاه به جای پاسخگویی مناسب به عدم تدبیر لازم خود و عدم برخورد منطقی خود در مواجه با دامنه دارتر شدن اعتراضات، که ناشی از بی تدبیری و برخورد احساسی مسئولان بوده است دست به فرافکنی زده و به رایج ترین و راحت ترین موضوع، یعنی سیاسی خواندن اعتراضات و سازماندهی شدن این تجمعات و اعتراضات متوسل شدند.
5. همانطور که در هفته های اخیر اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی سراسر کشور(دفتر تحکیم وحدت) بر این موضوع تاکید داشته است که متاسفانه اکثر دانشگاه ها دچار فضای بسته و امنیتی خود ساخته توسط مسئولین دانشگاه ها شده است. مجدداً تاکید می نماییم، به قدری این موضوع فراگیر شده که مسئولان دانشگاه ها نه تنها تحمل فضای باز، پویایی و نشاط سیاسی دانشگاه ها را ندارند، بلکه نسبت به کوچکترین مطالبات صنفی دانشجویان نیز، آستانه تحمل شان آنقدر پایین آمده است که نقد به خود را، نقد به نظام وسیاست های نظام جلوه می دهند (از جمله در دانشگاه های محقق اردبیلی، دانشگاه اراک، دانشگاه فردوسی مشهد و غیره) حال سوال اینجاست که آیا واقعا ارزش دارد مسئولان به خاطر حفظ میز و مدیریت خود حتی کوچکترین انتقادات را انتقاد به نظام دانسته و این چنین موجب وهن نظام شوند، از سویی فراگیر شدن این اتفاق نامبارک در بسیاری از دانشگاه ها این شائبه را برای قاطبه دانشجویان ایجاد کرده که این نوع رویکردها توسط مسئولان جزء سیاستگذاری ها و تدابیر کلی نظام است که این باز خورد قطعا نابخشودنی است.
6. چنانچه یک تجمع صنفی و یا کوچکترین اعتراضی در دانشگاه ها در یکی از رسانه های خارجی بازتاب پیدا کند، نباید مسئولان مربوطه دچار دستپاچگی شوند، و ضمن آنکه آن را سیاسی بخوانند با برخوردهای سلبی، غیر مسالمت آمیز و بعضاً خشونت آمیز نه تنها به این اعتراضات به طور منطقی برخورد نکرده بلکه موجب افزایش دامنه اعتراضات شده و اتفاقا در این میان خوراک رسانه ای خوبی برای رسانه های خارجی در راستای اهداف ضد جمهوری اسلامی آنان فراهم می کنند.
7. سکوت و انفعال مسئولان وزرات علوم و عدم پیگیری و بررسی جدی این گونه موارد موجب شده است که تناقضی آشکار بین مصاحبه ها و اعلام مواضع مکرر ایشان مبنی بر حمایت از ایجاد و تقویت فضای تعامل آمیز، احترام به حقوق دانشجویان و فضای با نشاط در دانشگاه ها، و رفتار و عملکرد ایشان شاهد باشیم. و این گونه برایمان مسجل شود که مسئولان وزارت خانه تنها در شعار دادن تبحر دارند.
8. از رسانه های داخلی انتظار می رود با انعکاس به موقع و واقعی این گونه اتفاقات اولاً حقی از حقوق دانشجویان به واسطه خود سانسوری رسانه ها به محاق نرود، و دوماً به رسانه های خارجی و ضد انقلاب، اجازه سوء استفاده از خلا رسانه ای و اطلاع رسانی ندهند.
9. از دیگر تشکل های دانشجویی می خواهیم نسبت به این گونه موضوعات در تمام دانشگاه ها، حساس بوده و احساس مسئولیت نمایند. چرا که بی تفاوتی، انفعال و خدای نکرده مصلحت اندیشی های کاذب تشکل های دانشجویی، موجب ترغیب و تشویق مسئولان دانشگاه ها برای ادامه این گونه رویکردها می شود.
10. دفتر تحکیم وحدت رسیدگی به این مشکل و معزلی که متاسفانه امروز اکثریت مدیریت دانشگاه ها را درگیر کرده است، را در دستور کار خود قرار داده و تا محصول نتیجه مطلوب از هیچ کوششی دریغ ننموده و از مسئولان مربوطه برای چندمین بار خواهشمند است، دغدغه جدی نسبت به فضای نه چندان مناسب فرهنگی سیاسی غالب بر اکثریت دانشگاه ها داشته باشند.
/ر
طی روزهای گذشته به صورت محدود در برخی از رسانه های داخلی اخباری مبنی بر اعتراضات و تجمعات صنفی دانشجویان دانشکده نفت اهواز و متعاقباً واکنش مسئولان این دانشکده منتشر شد، تا اینکه امتحانات پایان ترم این دانشکده لغو و به شهریور ماه موکول شد. با توجه به اهمیت موضوع و احتمال زیاد تکرار این گونه موارد در محیط های دانشگاهی دیگر واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت بررسی های جدی و بی طرفانه ای انجام داد، که توجه به نکات مهم ذیل توسط مسئولین مربوطه بسیار ضروری به نظر می رسد.
1. کج سلیقگی و تنگ نظری مسئولان این دانشکده و احتمالا سوء برداشت هایی که از برخی سیاست های ابلاغی از سوی وزارتخانه داشته اند از جمله اسلامی کردن دانشگاه ها و غیره، منجر به تصمیمات خلق الساعه و غیر کارشناسی این مسئولان در زمینه های صنفی، رفاهی و فرهنگی شده بود که طبیعتا اعتراض جمعی از دانشجویان این دانشگاه را موجب شده و در مقابل، مسئولان پاسخگوی این مطالبات صنفی نبوده و آنچنان که شایسته و بایسته بوده در فضای منطقی و اخلاقی به این مطالبات وقعی ننهاده اند، حتی مسئولان از همان ابتدا با تحکم و رفتار غیر منطقی این مطالبات را غیر صنفی و سیاسی نامیده اند.
2. از نظر واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت بخشی از اعتراضات و مطالبات صنفی دانشجویان وارد نبود و دانشجویان این دانشکده می توانستند مطالبات خود را از روش های منطقی تر و با طی سلسله مراتب از طریق وزارت خانه متبوع و مراجع دیگر پیگیری نمایند.
3. به دلیل ویژگی های خاص دوران جوانی و دانشجویی نباید انتظار داشته باشیم که تمامي رفتارها و رویکردهای دانشجویان منطقی باشد؛ اما از مسئولانی که قاعدتا به دلیل تجربه لازم حسن اخلاق و تدبیر کافی مسئول شده اند انتظار بوده و می باشد که با این گونه اعتراضات هرچند که بخشی از آن وارد نباشد و شیوه پیگیری آن نیز می توانست بهتر باشد، با سعه صدر توأم با اخلاق ، منطق و درایت آنچنان که در خور شأن محیط دانشگاهی می باشد برخورد نماید.
4. طی بررسی های به عمل آمده توسط واحد صنفی دانشجویی دفتر تحکیم وحدت، این اعتراظات کاملا صنفی بوده و از جای خاصی بیرون از دانشگاه سازمان دهی نشده بود (هر چند که طبیعی است در ادامه اعتراضات و سوء مدیریت مسئولان برخی افراد و جریان ها با سوء نیت، قصد سوء استفاده داشته باشند) اما متاسفانه مسئولان دانشگاه به جای پاسخگویی مناسب به عدم تدبیر لازم خود و عدم برخورد منطقی خود در مواجه با دامنه دارتر شدن اعتراضات، که ناشی از بی تدبیری و برخورد احساسی مسئولان بوده است دست به فرافکنی زده و به رایج ترین و راحت ترین موضوع، یعنی سیاسی خواندن اعتراضات و سازماندهی شدن این تجمعات و اعتراضات متوسل شدند.
5. همانطور که در هفته های اخیر اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی سراسر کشور(دفتر تحکیم وحدت) بر این موضوع تاکید داشته است که متاسفانه اکثر دانشگاه ها دچار فضای بسته و امنیتی خود ساخته توسط مسئولین دانشگاه ها شده است. مجدداً تاکید می نماییم، به قدری این موضوع فراگیر شده که مسئولان دانشگاه ها نه تنها تحمل فضای باز، پویایی و نشاط سیاسی دانشگاه ها را ندارند، بلکه نسبت به کوچکترین مطالبات صنفی دانشجویان نیز، آستانه تحمل شان آنقدر پایین آمده است که نقد به خود را، نقد به نظام وسیاست های نظام جلوه می دهند (از جمله در دانشگاه های محقق اردبیلی، دانشگاه اراک، دانشگاه فردوسی مشهد و غیره) حال سوال اینجاست که آیا واقعا ارزش دارد مسئولان به خاطر حفظ میز و مدیریت خود حتی کوچکترین انتقادات را انتقاد به نظام دانسته و این چنین موجب وهن نظام شوند، از سویی فراگیر شدن این اتفاق نامبارک در بسیاری از دانشگاه ها این شائبه را برای قاطبه دانشجویان ایجاد کرده که این نوع رویکردها توسط مسئولان جزء سیاستگذاری ها و تدابیر کلی نظام است که این باز خورد قطعا نابخشودنی است.
6. چنانچه یک تجمع صنفی و یا کوچکترین اعتراضی در دانشگاه ها در یکی از رسانه های خارجی بازتاب پیدا کند، نباید مسئولان مربوطه دچار دستپاچگی شوند، و ضمن آنکه آن را سیاسی بخوانند با برخوردهای سلبی، غیر مسالمت آمیز و بعضاً خشونت آمیز نه تنها به این اعتراضات به طور منطقی برخورد نکرده بلکه موجب افزایش دامنه اعتراضات شده و اتفاقا در این میان خوراک رسانه ای خوبی برای رسانه های خارجی در راستای اهداف ضد جمهوری اسلامی آنان فراهم می کنند.
7. سکوت و انفعال مسئولان وزرات علوم و عدم پیگیری و بررسی جدی این گونه موارد موجب شده است که تناقضی آشکار بین مصاحبه ها و اعلام مواضع مکرر ایشان مبنی بر حمایت از ایجاد و تقویت فضای تعامل آمیز، احترام به حقوق دانشجویان و فضای با نشاط در دانشگاه ها، و رفتار و عملکرد ایشان شاهد باشیم. و این گونه برایمان مسجل شود که مسئولان وزارت خانه تنها در شعار دادن تبحر دارند.
8. از رسانه های داخلی انتظار می رود با انعکاس به موقع و واقعی این گونه اتفاقات اولاً حقی از حقوق دانشجویان به واسطه خود سانسوری رسانه ها به محاق نرود، و دوماً به رسانه های خارجی و ضد انقلاب، اجازه سوء استفاده از خلا رسانه ای و اطلاع رسانی ندهند.
9. از دیگر تشکل های دانشجویی می خواهیم نسبت به این گونه موضوعات در تمام دانشگاه ها، حساس بوده و احساس مسئولیت نمایند. چرا که بی تفاوتی، انفعال و خدای نکرده مصلحت اندیشی های کاذب تشکل های دانشجویی، موجب ترغیب و تشویق مسئولان دانشگاه ها برای ادامه این گونه رویکردها می شود.
10. دفتر تحکیم وحدت رسیدگی به این مشکل و معزلی که متاسفانه امروز اکثریت مدیریت دانشگاه ها را درگیر کرده است، را در دستور کار خود قرار داده و تا محصول نتیجه مطلوب از هیچ کوششی دریغ ننموده و از مسئولان مربوطه برای چندمین بار خواهشمند است، دغدغه جدی نسبت به فضای نه چندان مناسب فرهنگی سیاسی غالب بر اکثریت دانشگاه ها داشته باشند.
/ر
