زراعت‌پوردرگفتگوباخبرنگارباشگاه خبرنگاران تبريز افزود: میزان نرخ افزایش حداکثر بار در هر سال نسبت به سال گذشته تعیین‌کننده ظرفیت‌های جدید مورد نیاز برای توسعه شبکه است. وی با بیان اینکه با کنترل میزان نرخ افزایش حداکثر بار می‌توان احداث نیروگاه‌های جدید را به تعویق انداخت، افزود: مقدار این شاخص در سال‌های اخیر در کشور ما حدود 10 درصد بوده در حالیکه مقدار متوسط آن در جهان 2.5 درصد است.

 زراعت‌پور به اهمیت کنترل پیک بار شبکه اشاره کرد و گفت: تامین برق مطمئن برای مشترکان و جلوگیری از خاموشی‌ها، کاهش قیمت تمام شده تولید برق، کاهش تعرفه‌های برق مصرفی در مشترکان، حفظ محیط زیست، جلوگیری از تولید گازهای آلاینده و به تعویق انداختن احداث نیروگاه‌های جدید و افزایش بهره‌وری در تاسیسات صنعت برق از جمله مزایای این کنترل است.

عضو هیئت علمی مرکز ملی آموزش مدیریت انرژی ایران اعمال هزینه مربوط به «دیماند» و ایجاد انگیزه برای کاهش آن در شرایط اوج مصرف، کنترل بار در شرایط اوج مصرف، استفاده از منابع تولید محلی و اختصاصی به منظور کاهش «دیماند» حداکثر از شبکه و استفاده از تجهیزات ذخیره انرژی در زمان اوج مصرف را از جمله ابزارهای مورد استفاده برای مدیریت مصرف برق اعلام کرد.

زراعت‌پور همچنین برنامه‌های آموزشی، آگاه‌سازی و حساس‌سازی با هدف حفظ و صیانت از منابع اولیه انرژی همچنین سرمایه‌های ملی، تعیین و اعمال تعرفه‌های مناسب با هدف اصلاح الگوی مصرف، تعیین و اعمال نرخ مناسب برای هرکیلووات ساعت متناسب با هزینه تمام شده و اعمال هزینه مربوط به ضریب قدرت و ایجاد انگیزه برای بهبود آن را از دیگر ابزارهای مورد استفاده برای مدیرت مصرف برق دانست./س