به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل ازخبرگزاری فرانسه ، سازمان همكاری شانگهای كه 43 درصد جمعیت جهان امروز را تشكیل می دهد در سال 1996 و پنج سال پس از فروپاشی اتحاد شوروی تشكیل شد.

چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیكستان ابتدا پیمانی را با هدف كاهش تنشها و نیز تقویت همكاریهای نظامی امضا كردند.

این پیمان در سال 2001 به ایجاد سازمان همكاری شانگهای منجر شد كه در این زمان ازبكستان نیز به این پیمان پیوست.

پس از این تاریخ كشورهای مغولستان، ایران،هند و پاكستان نیز به عنوان اعضاء ناظر به پیمان شانگهای پیوستند.

اساسنامه سازمان همكاری شانگهای كه در سال 2002 به امضای تمامی اعضا رسید تاكید دارد كه این سازمان علیه هیچ كشور و یا سازمان بین المللی فعالیت نمی كند.

دو عضو این سازمان یعنی چین و روسیه كه از اعضای دایم شورای امنیت هستند، برای ایجاد یك جهان چند قطبی تلاش می كنند.

با این وجود سازمان همكاری شانگهای كه یك سازمان منطقه ای محسوب می شود بتدریج به عنوان جایگزینی در برابر نفوذ آمریكا و ناتو در آسیای مركزی مطرح شده است.

آسیای مركزی بخاطر برخورداری از منابع طبیعی و نیز نزدیكی با افغانستان یك منطقه راهبردی محسوب می شود.

در اجلاس سران سازمان همكاری شانگهای كه سال گذشته در آستانه پایتخت قزاقستان برگزار شد، محمود احمدی نژاد رییس جمهوری ایران توسعه طلبی كشورهای غربی را مورد انتقاد قرار داد و گفت: حادثه 11 سپتامبر در سال 2011توطئه ای برای اشغال افغانستان و عراق بود.

بنابراین گزارش علاوه براینكه سازمان همكاری شانگهای تصریح دارد این سازمان در جهت همكاریهای دفاعی، اقتصادی، انرژی و محیط زیست فعالیت می كند، مبارزه با تروریسم، پدیده جدایی طلبی و نیز مقابله با بنیادگرایی نیز از دیگر اهداف این سازمان اعلام شده است.

در سال 2007 میلادی شش كشور عضو سازمان همكاری شانگهای اولین تمرین نظامی مشترك خود را برگزار كردند.

بنابراین گزارش این سازمان به لحاظ وسعت، منطقه عظیمی را در برمی گیرد و از اقیانوس هند تا خاورمیانه را شامل می شود.

كشورهای عضو این سازمان 5/17 درصد منافع نفتی جهان را در اختیار دارند.همچنین نیمی از منابع گازی جهان در اختیار كشورهای عضو سازمان همكاریهای شانگهای است.