به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ،این روزنامه در تحلیلی به قلم شارلوت راشل پرودمن نوشت: معترضان ضد نظام سلطنتی در انگلیس روز یکشنبه در آستانه مراسم جشن و کنسرتی که به مناسبت شصتمین سال سلطنت ملکه انگلیس ترتیب داده شد، در سواحل رودخانه تیمز تظاهرات کردند. گراهام اسمیت رئیس اجرایی گروه جمهوری خواه رپابلیک از جمله معترضان بود. وی گفت: این نظام موروثی اهانت به همه ارزشهای دموکراتیک کشور است که در گذشته برای آن مبارزه کرده ایم و این مراسم سالگرد به منزله جشن گرفتن برای همه چیزهایی است که ما جمهوری خواهان با آن مخالفیم.
کتی کلارک نماینده حزب کارگر از نورث آریشایر از جمله بسیاری نمایندگان حزب کارگر در پارلمان انگلیس بود که از پرداخت پول جهت خرید هدیه برای ملکه الیزابت به مناسبت جشن های سلطنتی اش خودداری کرده است. وی گفت: هیچگاه معتقد نبودم که باید یک خاندان سلطنتی داشته باشیم که نماد کامل نابرابری و اختلاف طبقاتی است. ما در مقایسه با بسیاری از دیگر کشورها در جامعه ای زندگی می کنیم که گرفتار نابرابریهای طبقاتی عظیم به لحاظ ثروت و قدرت است.
من با نظرات گراهام اسمیت و کتی کلارک موافقم. احساسات آنها دقیقا منعکس کننده عقیده من مبنی بر مغایرت کامل نظام سلطنتی با همه اصول دموکراتیک در کشورمان است. به نظر من این جشنها فقط گرامیداشت شصتمین سالگرد سلطنت ملکه الیزابت نیست بلکه گرامیداشت یک چیز به مراتب بدشگون تر است و آن نابرابری و تبعیض طبقاتی ریشه دار در کشور مان است. به نظر من نظام سلطنتی نماد بدترین چیز در انگلیس است،‌ یعنی جامعه ای با ساختار طبقاتی که تحت حاکمیت گروهی از خواص قرار دارد که هیچ ارتباطی با بقیه کشور ندارد.
با همه این بیهودگی ها، به نظر می رسد خاندان سلطنتی از ما انتظار احترام دارد. از شجاع ترین و موفق ترین مردان و زنان انتظار می رود از اعضای خاندان سلطنتی به علت خدمات نظامی و اقدامات خیرخواهانه شان تمجید شود. اما آیا آنها از موسسات خیریه و ارتش برای تقویت وجهه خودشان استفاده نمی کنند، درست همانطور که از یک پرده استتار برای منحرف کردن توجهات از مسائل واقعی استفاده می شود؟
کارهایی که برای آنها فقط جنبه سرگرمی دارد،‌ بدون داشتن عناوین سلطنتی و بدون هیچ هزینه ای برای دولت نیز قابل اجرا است. در واقع، اعضای خاندان سلطنتی برای مشاغلی دستمزدهای نجومی دریافت می کنند که حتی برای آن درخواست نداده و با خطر از دست دادن آن نیز مواجه نیستند. خاندان سلطنتی کاملا مغایر با شایسته سالاری است.
نظام سلطنتی انگلیس بر خلاف لفاظی های رسانه ها هیچ تاثیر ثبات بخش و وحدت بخشی بر زندگی ما ندارد. این نظام قدرت جلوگیری یا توقف جنگ، ظلم، نابرابری یا سیاستهای تفرقه انگیزانه را ندارد. ثبات و وحدت در یک کشور دموکراتیک حاصل می شود که مردم از قدرت انتخاب یک دولت و رئیس دولت پاسخگو برخوردارند.
طبق فهرست حقوق خاندان سلطنتی، کل مخارج رسمی ملکه الیزابت که در سال 2011از سوی دولت انگلیس پرداخت شد،‌ مبلغ کلان 32 میلیون و یکصد هزار پوند بود.
این رقم مخارج امنیتی و بسیاری مخارج دیگر را شامل نمی شود. طبق برآورد گروه رپابلیک، هزینه ای که سالانه صرف ملکه می شود حداقل 202 میلیون و400 هزار پوند است. متاسفانه هرگز اطلاعاتی از هزینه واقعی خاندان سلطنتی در درست نخواهد بود چون حسابهای ملکه مستنثی از قانون آزادی اطلاعات است و توسط دفتر حسابرسی ملی مورد بررسی قرار نمی گیرد.
آنچه می دانیم این است که به گزارش مجله فوربز، ثروت شخصی ملکه الیزابت حدود 310میلیون پوند است. ارزش کلکسیون هنری خاندان سلطنتی بالغ بر 10 میلیون پوند و ارزش املاک سلطنتی هفت میلیارد پوند است.
هزینه سالانه چندین میلیونی ملکه الیزابت در حالی همچنان بر دوش مالیات دهندگان تحمیل می شود که آمار بیکاری در انگلیس به بالاترین سطح طی 17 سال رسیده است، یک مورد از هر چهار کودک در فقر مفرط به سر می برد و مزایای فقرا کاهش یافته است. مخارج 32 میلیون و یکصد هزار پوندی را به جای آنکه صرف یک رئیس کشور شود که نماد بارز نابرابری است، می توان در حمایت از نیازمندترین افراد هزینه کرد.
نباید ناامید بود چون راه دیگری وجود دارد. برگزاری یک انتخابات در این خصوص که آیا ملکه الیزابت را به عنوان رئیس کشور می خواهیم یا نه. یک مقام منتخب به عنوان رئیس کشور و یک قانون اساسی جدید که قدرت را به دست مردم بدهد، بدیلی برای یک خاندان سلطنتی است. یک حکومت جمهوری به مردم انگلیس حق انتخاب خواهد داد.