به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران یکی از رایج ترین سنت هایی که در گذشته بین مردم کشورمان وجود داشته ازدواج زود هنگام دختران و پسران به خصوص دختران زیر سن قانونی است.
نسل های پیش از ما آن هم نسل هایی نه چندان دور مانند مادران و پدران ، پدر بزرگ و مادر بزرگهایمان با این فرهنگ و سنت خانواده هایشان زندگی می کردند.
باید خیلی زود پس از رسیدن به سن بلوغ ازدواج کرده و تشکیل زندگی دهند که تا مبادا سر زبان مردم بینفتن چرا که تفکر مردم این بود که اگر فرزندان به خصوص دختران دیر ازدواج کنن مردم خیال می کنن که اون دختر مشکلی داره و دیگه هیچ کس به خواستگاریش نمی یاد و این بود که معمولا دخترها تا به سن بلوغ می رسیدن زود ازدواج می کردن و سن ازدواج پسرها معمولا از 17 تا 21 سال بود.
با گذشت سال ها و تغییر کردن روش های زندگی و باورها، پیشرفت علم و کنار گذاشتن خیلی سنت ها این شیوه ازدواج هم کنار گذاشته شد و یواش یواش سن ازدواج بالا رفت و حتی الان شاهد خیلی دخترها و پسرهایی هستم که سنشون از 30 سال هم بالاتر رفته و هنوز هم ازدواج نکردن و فرهنگ ها اونقدر تغییر کرده که دیگه کسی نمی گه فلان پسر یا دختر عیبی داشتن که ازدواج نکردن اما این سنت های قدیمی که در شهرها و استان های جنوبی به دلیل تعصبات خاصشون همیشه بیشتر به چشم می خوره متاسفانه هنوز هم در بعضی شهرها دیده می شود .
ازدواج های زیر سن قانونی در شهرهایی مانند هرمزگان،خوزستان، سیستان و بلوچستان و بوشهر جز سنت هایی که هنوز بین برخی خانواده ها به چشم می خوره و موجب به وجود آمدن بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی نظیر ناسازگاری و طلاق و مشکلات فردی مانند افسردگی و مشکلات جسمی و روانی می شود.
احمد دهقان مشاور خانواده معتقده با تغییراتی که طی دو دهه اخیر در سبک ازدواج و سنت های مردم پیش اومده و همچنین با پیشرفت علم و بالا رفتن آگاهی شاهد تغییر نوع تفکر مردم و عقاید مردم هستیم و با مدرن شدن سبک زندگی ها گرایش مردم به تفکرات مدرنیته به خصوص در شهرهای بزرگ بیشتر شده اما همچنان به دلیل کم سوادی، بی سوادی و مشکلات اقتصادی، تفکرات سنتی بین مردمان شهرهای کوچکتر به چشم می خوره به طور مثال در شهرهای جنوبی شاهد ازدواج های زیر سنین 14 سال در میان دختران هستیم و در میان پسران نیز معمولا ازدواج ها از 17 سال به بالا اتفاق می افتد و در آن ها فرزندان بنا به صلاحدید خانواده ها بدون علاقه و شناخت نسبت به همسر آینده خود با یکدیگر ازدواج می کنند.
هنوز بسیاری از خانواده ها به خصوص آنهایی که دچار مشکلات اقتصادی هستند بودن دختران خانه را هزینه و بار اضافی بر خانواده می دانند و به جای اجازه ادامه تحصیل به آنها، بلافاصله پس از سن بلوغ دختران خود را روانه خانه بخت می کنند و بی خبر از آنکه تصمیم گیری به جای فرزندان و انتخاب همسر از سوی خانواده ها موجب بروز آسیب های اجتماعی و روانی بر فرزندان می شود.
دهقانی می افزاید: گاهی آنقدر این مشکلات شدید می شود که فرزندان دست به خود کشی می زنند و این موضوع در بین دختران شایع تر از پسران است.
در ازدواج زودرس خانواده ها هیچ هدف خاصی ندارند و این موضوع در خانواده هایی که دچار مشکلات اقتصادی هستند تنها با هدف کمتر شدن هزینه ها صورت می گیرد، غافل از آنکه با بزرگتر شدن فرزندان زمانی که آنها با انتظارات برآورده نشده روبه رو می شوند کم کم به ناسازگاری با یکدیگر پرداختند و از این که همسر خود را با علاقه و میل و رقبت خود انتخاب نکرده اند کم کم نسبت به وی بی علاقگی نشان داده و در نهایت دچار مشکلات خانوادگی می شود پس از چند سال زندگی پایه های زندگی مشترکشان سست می شود و از آنجایی که به دلیل ازدواج در سن کم و ناآگاهی این افراد زودتر نیز بچه دار می شوند، فرزندان آنها نیز خیلی زود با معضل طلاق و تبعات آن روبه رو می شوند و این جاست که باید با فرهنگ سازی از بروز این مشکلات جلوگیری کرد.
اگر نگاه دقیق تری به زندگی و فرهنگ غلط در برخی شهرها بیاندازیم مطمئنا می توانیم با فرهنگ سازی و آموزش به خانواده ها از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری کرد./ل 
