اراک/
آزمايش‌هاي راديولوژيك
راديوگرافي، يك اصطلاح پزشكي براي توصيف روش‌هايي است كه در آنها از اشعه براي كمك به تشخيص‌هاي پزشكي استفاده مي‌شود.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران اراک، آزمايش‌هاي راديولوژيك بايد به طور دوره‌اي در افرادي كه در معرض خطر برخي بيماري‌ها قرار دارند، انجام شود.
استفاده از اشعه ايكس در پزشكي به تشخيص دقيق‌تر و عمليات درماني بهتر انواع بيماري‌ها از جمله شكستگي استخوان‌ها، سرطان، اختلالات رشد، تروما (آسيب) نخاعي و بيماري‌هاي دندان منجر شده است.
راديوگرافي به پزشكان امكان تعيين محل، بررسي و درمان شكستگي‌ها، كنترل پيشرفت آرتريت و ساير اختلالات استخوان‌ها و مفاصل، برنامه‌ريزي و انجام جراحي‌هاي پيچيده، يافتن تومورها، شناسايي عفونت‌ها و نيز تشخيص ناهنجاري‌هاي مغز، ريه‌ها و ساير اعضاء را مي‌دهد. از آنجا كه در راديوگرافي بايد از اشعه يونيزه استفاده كرد، اما احتمال كمي دارد كه باعث سرطان شود. گفتني است هر فرد در سال از طرق مختلف، حدود 3 ميلي سيورت (واحد اندازه‌گيري اشعه‌‌اي كه وارد بدن مي‌شود)، اشعه جذب مي‌كند. به طور معمول ميزان اشعه جذب شده در طول يك راديوگرافي با اشعه ايكس، مقداري است كه شخص به طور متوسط در طول 1۰ روز دريافت مي‌كند.
در اين روش بيمار در امتداد سيستم اسكن حركت داده مي‌شود و با استفاده از اشعه ايكس، تصويربرداري مقطعي (عرضي) از جهات مختلف صورت مي‌گيرد و سپس با استفاده از يك كامپيوتر، اشكال و موقعيت‌هاي مورد نظر بلوكه شده و توسط اشعه ايكس يا گاما برآورد مي‌شود. در روش سي‌تي، به دليل خاصيت تفكيك‌سازي بالا نسبت به ساير تكنيك‌ها، تفاوت ميان بافت‌هاي بدن واضح‌تر است./ب
