به گزارش وبگردي باشگاه خبرنگاران؛ وطن امروز در گزارشي با عنوان بريتانياي صغير نوشته است: بريتانيا يا انگلستان؟ اصلا چرا حتي در بنگاه خبر پراكني انگلستان بعضي وقت ها نام انگليس و اوقاتي ديگر از نام بريتانيا استفاده مي شود؟

اصلا بريتانياي كبير چيست؟ چرا در برخي خبرها براي نشان دادن انگليس از England (انگلستان) در برخي ديگر از Great Britain (بريتانيا) برخي ديگر از Unitedkingdom (پادشاهي متحد) و بعضي وقت ها هم از United Kingdom Of Great Britain And Northern Ireland (پادشاهي متحد بريتانياي كبير و ايرلند شمالي) استفاده مي شود؟

 
اصلا چرا وقتي مي خواهند پرچم انگلستان را نشان دهند يك بار از پرچم سفيد با صليب قرمز و يكبار هم پرچم آبي با صليب و خطوط ضربدي قرمز استفاده مي كنند؟

 مگر اين كشور چند اسم و پرچم دارد؟ چند رنگ و زبان دارد؟ اين سوال بسياري از ايراني هاست كه به راحتي هم از كنار آن رد مي شوند بدون اينكه پاسخي براي آن داشته باشند.

 آن طور كه خود انگليسي ها مي گويند بريتانياي كبير شامل 4 كشور اسكاتلند، انگلستان، ولز و ايرلند شمالي است كه از سال 1707 ميلادي با هم متحد شده و از پول و زبان واحد برخوردارند، جداي از اينكه اسكاتلندي ها و ايرلند شمالي ها جدايي طلبان بسياري دارند، بريتانياي كبير داراي وسعت 244.820 كيلومتر مربع است.
 يعني اين كشور كه صفت كبير را يدك مي كشد فقط به اندازه مجموع مساحت استان هاي سيستان و بلوچستان و قم وسعت دارد.

 اگر بخواهيم وسعت اسكاتلند، ايرلند شمالي و ولز كه هر كدام كشورهاي خود مختار محسوب مي شوند را از بريتانيا كم كنيم، با انگلستاني مواجه مي شويم كه مساحت آن تقريبا با مساحت استان يزد (سومين استان بزرگ ايران) برابري مي كند.

 130.395 كيلومتر مربع، مساحت انگلستاني است كه حداقل 57 هزار كيلومتر مربع از استان سيستان وبلوچستان ايران كوچك تر است.

 البته آن بحث آفتاب در انگلستان هرگز غروب نمي كند به پايان رسيده و بسياري ازكشورهاي همسود اين كشور با حذف پرچم بريتانيا از گوشه پرچم خود نداي استقلال سردادند و غير از استراليا و چند كشور كوچك و ايالت هاي معدود كانادا و آمريكا، پرچم بريتانيا جايي ديگر ندارد.

 دراين ميان اسكاتلند فرياد استقلال سر مي دهد و دولت اين كشور قصد دارد تا 2 سال آينده همه پرسي استقلال اسكاتلند را برگزار كند.

 بدين ترتيب 78 هزار و 702 كيلومتر مكعب از بريتانيا كه حداقل از نظر وسعت نمي توان به آن كبير گفت، كاسته خواهد شد و اين بريتانيا و ولز وايرلند شمالي 166 هزار و 48 كيلومتر مي شود يعني كل بريتانيا از استان كرمان هم كوچكتر مي شود و دوران بريتانياي صغير آغاز خواهد شد.

* انقلاب اسكاتلندي

شايد انگليسي ها هيچ گاه باور نمي كردند موضوع تجزيه شدن دامنشان را بگيرد و با بحران اعلام استقلال ازسوي يكي از بزرگترين تكه سرزمينشان مواجه شوند.

در سال 1999 و با گشايش پارلمان اسكاتلند، اين كشور بيش از پيش مستقل شد اما با اين وجود بحث استقلال كامل اسكاتلند از انگلستان همواره مطرح است.

همين چند روز پيش بود كه رهبر حزب ملي گراي اسكاتلند و سر وزير اين كشور (انگلستان به اسكاتلند اجازه داشتن نخست وزير يا رئيس جمهور نداده است) اعلام كرد كمپين بزرگ استقلال تشكيل خواهد داد.
شعار اصلي اين كارزار "بله به استقلال اسكاتلند" است.

دولت محلي اسكاتلند و دولت مركزي انگليس در حال حاضر درگير مذاكراتي درباره زمان و نحوه برگزاري همه پرسي استقلال اسكاتلند هستند ولي اين همه پرسي به احتمال قريب به يقين در پاييز 2014 ميلادي برگزارخواهد شد.

حاميان استقلال اسكاتلند معتقدند اين كشور ازظرفيت ها و قابليت هاي بسيار زيادي برخوردار است و درصورت استقلال كامل از انگليس، وضعيت بهتري در قاره اروپا و عرصه بين المللي خواهد داشت.

 آنان همچنين تاكيد مي كنند اسكاتلند بايد توسط كساني اداره شود كه دغدغه اين منطقه را دارند و نگران وضعيت زندگي مردم هستند.

دولت مركزي انگليس و مخالفان استقلال اسكاتلند متقابلا استدلال مي كنند اسكالتند در اتحاد با انگليس از موقعيت بسيار بهتري برخوردار است و مردم آن منطقه بايد به همه پرسي راي منفي بدهند.

 در مراسم آغاز به كار رسمي كارزار حمايت از استقلال اسكاتلند كه در يك سينما در مركز شهر ادينبرو برگزار شد، علاوه بر شخصيت هاي سياسي تعدادي از چهره هاي فرهنگي- هنري مشهور اسكاتلند نيز كه از استقلال اين منطقه حمايت مي كنند حضورداشتند.

 حاميان استقلال اسكاتلند مي گويند با توجه به اينكه بيش از2 سال تا زمان برگزاري همه پرسي باقي مانده است كارزار حمايت از استقلال مي تواند برخي نگراني هاي مردم را درباره آينده اسكاتلند برطرف كند و در فرصت باقي مانده به سوالات و دغدغه هاي آنان پاسخ دهد.

 مقامات حزب ملي گراي اسكاتلند كه در حال حاضر كنترل دولت و پارلمان محلي را در اختيار دارند به پيروزي در همه پرسي بسيار اميدوارند و مي گويند مردمي كه در اسكاتلند زندگي مي كنند بايد خودشان سرنوشتشان را تعيين كنند نه اينكه از لندن به آنها ديكته شود.

 آلكس سالموند، سروزير منطقه اسكاتلند اواخرسال گذشته و در اجلاس سالانه حزب ملي گراي اسكاتلند (snp) در شهر گلاسكو گفت: مردم اسكاتلند بايد از فرصتي كه براي اعلام نظر درباره آينده كشورشان فراهم مي شود، نهايت استفاده را بكنند و به طرح استقلال راي مثبت بدهند.

وي افزود: با استقلال اسكاتلند و حاكم شدن قوانين ملي، حاكميت حزب محافظه كار حاكم بر لندن بر سرنوشت مردم اسكاتلند پايان مي يابد.

به گفته كارشناسان، مقامات محلي و ملي گراي اسكاتلند قصد دارند نهايت استفاده را از حاكميت حزب محافظه كار بر دولت مركزي انگليس بكنند چرا كه حزب محافظه كار از كمترين محبوبيت در منطقه اسكاتلند برخوردار است.

سالموند گفت: مردم اسكاتلند بايد در همه پرسي بين 2 گزينه ادامه حكمراني توسط حزب محافظه كار از لندن يا استقلال كامل انتخاب بكنند.

وي خطاب به ديويد كامرون نسخت وزير، نيك كلگ معاون نخست وزير و اد ميليبند رهبر حزب كارگر گفت: آن دوره اي كه سياستمداران درلندن بنشينند و به اسكاتلندي ها بگويند چه كاري را بايد انجام دهيد يا درباره چه چيزي بايد فكر كنيد، ديگر سپري شده است.

نيكلا استروژن، معاون حزب ملي گراي اسكاتلند نيز تاكيد كرد: مطمئنم كه ما در همه پرسي استقلال پيروز مي شويم ولي شرط آن اين است كه در زمان باقي مانده تا برگزاري همه پرسي به سختي تلاش كنيم و به مردم توضيح بدهيم كه چرا اسكاتلند بايد مستقل شود.

مردمي كه در اسكاتلند زندگي و كار مي كنند بهترين افرادي هستند كه مي توانند تصميمات بزرگ را درباره آينده كشورشان اتخاذ كنند.

 حزب ملي گراي اسكاتلند در انتخابات سال 2011 ميلادي اكثريت كرسي هاي پارلمان محلي را به دست آورد و به تنهايي كنترل دولت محلي را در اختيار گرفت.

ديويد كامرون، نخست وزير انگليس در ماه هاي اخير كه بحث استقلال اسكاتلند بالا گرفته بارها برمخالفت خود با اين موضوع تاكيد كرده است.

وي سال گذشته طي سفري به شهر ادينبرو در جمع رهبران و اعضاي حزب محافظه كار در اسكاتلند سخنراني كرد و بار ديگر از مردم خواست كه در چارچوب نظام سياسي فعلي موسوم به «پادشاهي متحده بريتانيا» باقي بمانند.

نخست وزير انگليس كه نگران جدايي اسكاتلند است تلاش كرد در سخنان خود وعده هايي به مردم اسكاتلند بدهد تا آنان را به مخالفت با طرح استقلال تشويق كند.

وي گفت:‌من عميقا معتقدم مناطق مختلف انگليس در كنار يكديگر قوي، امن تر، ثروتمند تر و مرفه تر هستند.


* چرا انگليس نگران است؟

سايت شبكه تلويزيوني بي بي سي كه زير نظر وزارت خارجه اين كشور فعاليت مي كند از تبعات منفي اين جدايي گزارش داده است.

اين سايت در گزارش خود مي نويسد: نگراني عمده دولت مركزي بريتانيا از دست دادن تسلط بر نظام مالياتي است.

 اگر در صورت افزايش حداكثري اختيارات محلي دولت اسكاتلند، نظام مالياتي رقيب در اسكاتلند عادلانه تر از نظام مالياتي دولت مركزي باشد، شركت هاي بسياري مركز عمليات خود را به اسكاتلند تغيير خواهند داد تا از ماليات عادلانه تر و امتيازات ديگر اقتصادي بهره مند شوند.

نتيجه چنين كاري رونق اقتصادي و كاهش بيكاري در اسكاتلند به قيمت ركود وافزايش بيكاري در ديگر مناطق بريتانيا خواهد بود.

 از سوي ديگر دولت محلي اسكاتلند نظام بهداري و درماني عمومي را همچنان رايگان نگه داشته و دانشجويان اسكاتلندي نيز از پرداخت شهريه هاي دانشگاهي معاف هستند.

 دولت مركزي بريتانيا كه قادر نيست شرايط مشابهي براي كل كشور ايجاد كند و به مردم انگلستان هزينه هاي سنگيني براي آموزش عالي و حتي تهيه دارو تحميل مي كند از اين لحاظ هم نگران عادلانه تر يا «رقابتي تر»تلقي شدن شرايط اسكاتلند است.

يك مشكل عمده ديگر ديويد كامرون، نخست وزير بريتانيا اين است كه حزب او (حزب محافظه كار) در ميان مردم اسكاتلند محبوبيت و پايگاه عمده اي ندارد.

از ميان 59 نماينده حوزه هاي انتخابيه اسكاتلند در پارلمان بريتانيا (در لندن)، تنها يك نماينده از حزب محافظه كار وجوددارد، آن هم از يك حوزه انتخابيه هم مرز با انگلستان.

 بدين ترتيب آقاي كامرون در مقابله با طرح استقلال اسكاتلند به شدت به حمايت حزب ائتلافي ليبرال - دموكرات و حزب مخالف كارگر نيازمند است.

اسكاتلند داراي جمعيت كمي نسبت به كل جمعيت بريتانياست اما از منابع غني نفت و گاز در درياي شمال برخوردار است.

دولت محلي اسكاتلند معتقد است با حفظ برنامه هاي عدالت اجتماعي درحوزه هاي آموزشي و بهداشتي، ايجاد شرايط رقابتي براي تجارت و صنعت و همچنين دسترسي به درآمد ناشي از نفت و گاز درياي شمال كه در حال حاضر به خزانه داري دولت مركزي ريخته مي شود قادر خواهد بود درصورت راي موافق مردم در رفراندوم كشورمستقل اسكالتند را - پس از 307 سال يكپارچگي با انگلستان- بار ديگر تاسيس كند.

همچنين به گزارش شبكه تلويزيوني راشاتودي، انگليس سال ها يك كشور تركيبي بوده اما با مطرح شدن موضوع استقلال اسكاتلند، اين كشور در آستانه جدا شدني پر هرج ومرج قرار گرفته است به اين معنا كه اسكاتلند از انگليس جدا مي شود.

 آلكس سالموند رئيس حزب ملي گراي اسكاتلند خواهان استقلال اسكاتلند از انگليس است.

وي تاكيد دارد استقلال به نفع مردم اين منطقه تمام خواهد شد اما لندن با اين امر مخالف است.

دولت انگليس نگران آن است كه با استقلال اسكاتلند منابع غني در درياي شمال را از دست بدهد.
انتقادهايي كه مقامات انگليسي از اين طرح مطرح مي كنند به روشني مويد همين مساله است، ديويد كامرون نخست وزيرانگليس با برپايي هر گونه همه پرسي درباره استقلال اسكاتلند مخالف است و بر ضرورت حفظ يكپارچگي انگليس تاكيد دارد.

لندن تاكيد دارد اگر اسكاتلند بخواهد مستقل شود بايد ميلياردها پولند به لندن بدهد زيرا درگذشته از پول ماليات دهندگان انگليسي براي سرپا نگه داشتن بانك هاي اسكاتلند هزينه كرده است.

فشارهاي انگليس به اين حد محدود نمي شود، مقامات لندن اعلام كرده اند در صورت استقلال اسكاتلند بايد اين منطقه واحد پولي مستقلي براي خودش تعريف كند و اين كارسبب بيكار شدن هزاران اسكاتلندي خواهد شد اما مردم اسكاتلند از اين وضع خسته شده اند و مي گويند كشورشان از سال ها قبل در چنگال انگليس خفه شده است.