به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، در سال 86 سازمان تامین اجتماعی ابلاغیه ای را صادر کرد مبنی بر اینکه تمامی رانندگان حمل و نقل عمومی با توجه به قانون بیمه های اجتماعی رانندگان سال 1379 باید تحت پوشش بیمه قرار گیرند، اما این ابلاغیه یک اشکال بزرگ داشت و آن این بود که این قانون برای رانندگان بالای 50 سال اجرا نمی شد. در چند ماهه اخیر با تلاش شهرداری تهران و سازمان تاکسیرانی تهران رانندگان بالای 50 سال تحت پوشش بیمه تکمیلی قرار گرفته اند تا کمی از مشکلاتشان کاسته شود ولی تامین اجتماعی هم چنان بر سر حرف خود مبنی بر بیمه نکردن این قشر پا فشاری می کند.
 مدیر عامل سازمان تاکسیرانی تهران ضمن تاکید و پافشاری بر مساله بیمه رانندگان در این باره می گوید: تاکسیرانی امروزه شغلی تخصصی است  و با کانالیزه شدن سیستم جذب تاکسیرانان مبنی بر استخدام افراد غیر بازنشسته که از طرف نهاد خدمتی خود بیمه بازنشستگی دارند بحث بیمه رانندگان تاکسی شکل جدی تری به خود می گیرد.
 وی می افزاید: بحث بیمه رانندگان تاکسی در حالی مطرح است که اگر مشکلات این قشر را بررسی کنیم می بینیم که این قشر بیش از همه اقشار و اصناف نیازمند توجه اند. افرادی که روزانه تا 15 ساعت در سطح شهر تهران سر می کنند و در معرض انواع بیماریها و فشارهای روحی و روانی هستند. حالا مشکلات معیشتی و وضع بد مالی را هم به این مشکلات اضافه کنید. بسیاری از رانندگان تاکسی در کشور هستند که تا سن 70-80 سالگی پشت فرمان تاکسی می نشینند تا درآمدی هر چند کم برای گذران زندگی داشته باشند.
 احمدی بافنده با اشاره به اقدامات سازمان تاکسیرانی در این رابطه تصریح کرد: در زمینه حل این مشکل مکاتبات فراوانی از سوی سازمان تامین اجتماعی و وزارتخانه های مربوطه و دفتر ریاست جمهوری انجام شده که تا به حال به هیچ نتیجه ای نرسیده  و متاسفانه اولین پاسخی هم که از سوی سازمان تامین اجتماعی گرفتیم بر غیر قانونی بودن بیمه کردن تاکسیرانان بالای 50 سال تاکید می کرد.
 مدیر عامل سازمان تاکسیرانی تهران سوالی را مطرح می کند که به راستی جای تامل دارد: " مگر قانون بیمه برای حمایت از قشر مستضعف نیست؟ مگر دولت شعار عدالت محوری سر نمیدهد ؟ پس چرا توجهی به این رانندگان ندارد؟" اما در کنار رانندگان بالای 50 سال تعداد زیادی از رانندگان هستند که بین 20 تا 50 هستند و قانونا باید از حق بیمه تامین اجتماعی برخوردار باشند.
 احمدی بافنده در این رابطه اظهار کرد که مابقی رانندگان که پایین تر از 50 سال سن دارند از بیمه برخوردارند ولی ما در چگونگی بیمه این افراد نیز بحث داریم ، چرا که نرخ بیمه رانندگان حمل و نقل عمومی طبق قانون تامین اجتماعی به میزان 27 درصد و بر اساس دستمزد اشاره شده در لیست تامین اجتماعی خواهد بود که این به این معناست که یک سوم حق بیمه توسط دولت و دو سوم دیگر آن توسط بیمه شده پرداخت می شود. حالا اگر در چنین شرایطی بیمه شده بیمار شود و نیاز به بستری شدن داشته باشد چه خواهد شد؟ این اظهار نظر به این معنی است که بیمه رانندگان پایین 50 سال هم خالی از اشکال نیست و این رانندگان حتی در هنگام بازنشستگی حقوقی دریافت نمی کنند.
هزینه بیمه رانندگان که باید توسط رانندگان و دولت پرداخت شود معادل یک سوم پایه حقوق آنان است و مورد استقبال رانندگان نیز قرار گرفته است ولی سازمان تامین اجتماعی هم چنان بر حرف خود ایستاده است . شاید بهتر است مسئولان تامین اجتماعی کمی تامل کنند تا شاید ببینند که همه انسانها در جایی از زندگی خود به حامی نیاز دارند تا در مواقع نیاز و ناگوار زندگی به آنان کمک کند ، دستشان را بگیرد تا دوباره روی پا بایستند. کاری که در مورد رانندگان تاکسی بیش از هر قشر خدماتی دیگری در جامعه صدق می کند و این دست یاری گر متعلق به همان کسانی است که شاید فراموش کرده اند اگر اکنون در آرامش و با آسودگی رندگی می کنند و نگران روزی خانوده خود نیستند روزی کسی هم دست آنان را گرفته و حامی آنها شده است./ز
 گزارش از آریاناز میرزامحمدی