به گزارش خبرنگار قضائي باشگاه خبرنگاران؛ (الف. ش) در جايگاه اعترافات گفت: هيچ كدام از اتهامات وارد شده را قبول ندارم و جرم ايجاد شده مالي است؛ نه سندي را امضا كردم نه اختلال و نه فسادي را ايجاد كردم پس اتهام فساد في الارض را كه به من نسبت داده ايد قبول ندارم.
 

متهم در ادامه افزود: من بعنوان معاون سرمايه گذاري آريا مشغول به فعاليت و نه در شركت گروه ملي جرم شكل گرفته بود. شغل من بعنوان سرمايه گذار و تأمين مالي تعريف مي شد.

وي ادامه داد: من در دوره اي كه با آقاي (م. خ) كار مي كردم چهار طرح در شركت آريا در حال فعاليت بود. از نظر تأمين مالي بنده با بورس كار مي كردم.

(الف. ش) درادامه تمام اتهامات خود را مجددا تكذيب كرد و اظهار داشت: من تمام موارد ذكر شده در كيفرخواست خود را رد كرده و مي گويم كه هيچ سندي را امضا نكرده ام و عضو هيئت مديره هيچ كدام از شركت ها نبوده ام.

وي اضافه كرد: در رابطه با اتهام پولشويي نيز 90 ميليارد تومان به حساب شخصي من واريز شد كه 60 ميليارد از نظر سرمايه گذاري واريز شد و 30 ميليارد هم كه مستقيما به حساب آقاي (م. الف) بازگشت و من حتي يك ريال از اين حساب برداشت نكردم.
 

قاضي در ادامه از (الف. ش) پرسيد: چرا ارقام ذكر شده به حساب شما واريز مي شد؟ متهم در پاسخ به سوال قاضي گفت: در شعبه آناهيتا من حساب داشتم به همين دليل مستقيما به حساب من واريز مي شد.
 

(الف. ش) در اعترافات خود به حاشيه پرداخته و قاضي سراج چندين بار تأكيد كرد كه به دفاعيات خود بپردازيد چون به ضرر خودت تمام مي شود.
 

(الف. ش) در ادامه خاطرنشان كرد: آقاي (م. الف) به من گفته بود به خاطر اينكه سهامداران اصلي در شركت مشخص نشوند به تمام پول ها را به حساب تو مي ريزيم كه البته من هيچ رقمي را نتوانستم برداشت كنم.
 

(الف. ش) در رابطه با اعترافات يكي از متهمين ديگر گفت: در رابطه با اينكه خانم (م. ز) گفتند كه با من همكاري داشته اند اين اصلا به اين شكل نبود لذا مستقيما با شخص خود آقاي (الف.خ) كار كردم. و اگر من صحبتي يا عملي را انجام مي دادم به اين دليل بود كه از آقاي خسروي دستور مي گرفتم و عنوان مدير وظيفه داشتم كه همه آنها را انجام دهم.
 

قاضي مجددا تأكيد كرد كه لطفا توضيحات مهم خود را بدهيد و به حاشيه نرويد چون به ضرر خودتان تمام مي شود.
 

(الف ش) مجددا تكرار كرد: بنده اگر اقدامي را انجام داده ام جزء وظايفم بوده و بايد انجام مي دادم من مدير شركت بودم و وقتي دستور مي دادند بايد انجام مي دادم. نمي توانستم بگويم كه تبصره صادر كنيد بعد من كاري را انجام دهم.
 

متهم در ادامه اعترافات خود در رابطه با جعل اسناد خاطرنشان كرد: اصلا جعلي صورت نگرفته و شخصيت ها حقوقي بودند درحالي كه همه فكر مي كنند حقيقي هستند. بنده فقط يك مورد امضا جاي آقاي (الف. خ) انجام دادم كه آن هم با اطلاع خودشان صورت گرفت.
 

لذا از بانك تماس گرفتند و گفتند آقاي (الف. خ) در حساب خود موجودي ندارد و وي به من گفتند كه از جانب خودشان امضا كنم.

در ادامه قاضي گفت: شما چرا امضاي آقاي (الف. خ) را جعل كرديد به شما چه ربطي داشت؟ متهم در دفاع از خود تصريح كرد: كاملا طبيعي است چون كه حساب من مربوط به خود آقاي (الف. خ) مي شد و زماني كه خودش به من دستور داد من انجام دادم و من هيچ چك و سندي را امضا نكردم و من مقصر نيستم و خود آقاي (الف. خ) مقصر است به من ارتباطي ندارد.
 

دوباره قاضي به حاشيه پرداختن (الف. ش) تذكر داد و گفت: شما لازم نيست قضاوت كنيد و وقت دادگاه را نگيريد لذا به دفاع از اتهامات خود بپردازيد.
 

متهم دررابطه با اعترافات آقاي س.ك گفت: آقاي (س. ك) اظهار داشته اند كه با من در جلساتي شركت كرده اند تمام دروغ است چرا كه من هيچ جلسه اي با وي نداشته ام.
 

(الف. ش) مجددا در رابطه با اعترافات آقاي (ع) گفت: در رابطه با اينكه آقاي (ع) اظهار داشته كه بنده آنها را اغفال كرده ام هيچ گونه صحتي ندارد لذا تمام اين اشخاص طمع كرده اند و اقدام به يك سري از كارها كرده اند و قصد دارند تمامي آنها را به گردن بنده بيندازند.
 

وي در ادامه مجددا تكرار كرد: من هيچ گونه سندي را امضا نكرده ام و مرتكب هيچ فسادي نشدم اگر حقيقت داشت چرا در همان ابتدا هيچ كس هيچ صحبتي نكرد. تمام اسناد را خودشان امضا كردند و به گردن مي اندازند.

وقتي آقاي (الف. خ) كه رئيسمان بود به من دستور مي داد مسلما طبيعي بود كه بنده نيز بايد انجام وظيفه مي كردم آقاي (ر) و آقاي (ك) خود سود بردند جعل كردند و حقوق برده اند به من چه ارتباطي دارد.
 

وي در ادامه اظهار داشت: تيرماه 1390 آقاي (الف. خ) به من خودروي 140 ميليون توماني را داد مبني براينكه اقساط اين ماشين را بپردازم در حالي كه بعد از يك ماه از بنده گرفتند.
 

قاضي از متهم پرسيد: چرا آقاي (الف. خ) بايد بدون امضاي هيچ سندي چنين ماشيني با اين رقم را به شما بدهد؟
 

متهم در دفاع از خود به قاضي پاسخ داد: كاملا مشخص است لذا بنده قرار بود با حقوقي كه درماه دريافت مي كنم اقساط اين ماشين را بپردازم. درحالي كه بعد از يك ماه اين خودرو را از بنده گرفتند.
 

قاضي از متهم پرسيد درباره خروج اسناد از شركت (الف. خ) توضيح دهيد.

متهم در پاسخ به قاضي گفت: قبل از زماني كه آقاي خسروي را دستگير كنند وي به ما دستور داد كه اسناد خريد روي ميز كار من و اسناد خريد منزل آقاي (الف. خ) را ازشركت خارج كنيم.
و زماني كه (الف. خ) دستگير شدند آقاي (ر) بعنوان قائم مقام ايشان گفتند: تمام دسته چك هاي شركت را به من بدهيد.

متهم ادامه داد: بعد از دستگيري (الف. خ) زماني كه به شركت برگشتم آقاي (ب. ب) سكه و دلارها را و مدارك را جابجا كرد و من از اين جابجايي ها هيچ گونه اطلاعي نداشتم.
 

در ادامه اعترافات (الف.ش) فراهاني بعنوان نماينده دادستان تهران از متهم پرسيد: شما گفتيد در اين عمليات سوري حضور داشتيد ولي به شما گفتند كه در هيچ كاري دخالت نكنيد و سرتان به كار خودتان گرم باشد آيا شما واقعا اطلاع داشتيد يا خير؟
 

متهم در پاسخ به نماينده دادستان تهران گفت: به من ياد داده اند كه اگر چيزي به صورت حكم به من ابلاغ نشود بنده نمي توانم بگويم درجريان آن كار بوده ام يا نه. بنده كه گردش كالا در دستم نبوده و فقط مشاهده مي كردم كه فروش و ماليات ها ثبت مي شود وهيچ گونه دخل و تصرفي درثبت آنها نداشتم.
 

قاضي به متهم گفت: من بايد تشخيص بدهم كه شما بي گناه هستيد يا خير؟ مجددا تأكيد مي كنم كه از خود دفاع كنيد و اتهامات خود را برگردن ساير متهمين نيندازيد.
 

با پاسخ قاضي به متهم، متهم ديگري به جايگاه احضار شد و اعترافات "الف. ش" پايان يافت.

/ع2