اطلاعات دارويي ایبوپروفن (Ibuprofen)
داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش و نیز به عنوان تب‌بر و ضد درد به ویژه در دردهای ناشی از التهاب استفاده می‌شود.
به گزارش سرويس علمي، پزشكي باشگاه خبرنگاران؛ قرص‌های 200 میلی گرم ایبوپروفن یک داروی مسکن است که بدون نسخه پزشک قابل تهیه است. اما قرص‌های 400 میلی گرم توسط پزشک تجویز می‌شود. این دارو یک داروی ضد درد غیر مخدر برای دردهای خفیف تا متوسط، نظیر سردرد ، دردهای هنگام عادت ماهانه، و حملات نقرس است. به علت خواص التهابی این دارو در درمان بیمارهای روماتیسمی مثل آرتریت روماتوئید ، و دیگر مشکلات التهابی غیر روماتیسمی مثل آسیب‌های حین ورزش (پیچ خوردگی‌ها و رگ به رگ شدن‌ها)، بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها (التهاب تاندون)، و استئوآرتریت (آرتروز) بسیار مفید است. ایبوپروفن همچنین تب را نیز کاهش می‌دهد. ایبوپروفن از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی است.
چگونگی مصرف
سوسپانسیون ایبوپروفن را با غذا یا داروهای ضداسید معده باید مصرف کرد، پیش از مصرف دارو شیشه آن را به خوبی تکان دهید، قرص ایبوپروفن را باید با غذا و همراه یک لیوان پر از آب خورد. پس از خوردن قرص‌های ایبوپروفن برای جلوگیری از آسیب و تحریک وی 30-15 دقیقه از خوابیدن یا دراز کشیدن اجتناب کنید. اگر روزی یک یا دوبار ایبوپروفن مصرف می‌کنید. و یک نوبت را فراموش کردید، اگر حداکثر تا 2 ساعت آن را به یاد آورید بلافاصله مصرفش کنید، در غیر این صورت نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه منظم‌تان برگردید. اگر روزانه بیش از دو نوبت ایبوپروفن مصرف می‌کنید، به مجردیکه نوبت فراموش شده را به یاد آورید مصرفش کنید. اما اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را مصرف نکنید. مقدار دارو را دو برابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هر یک از علایم زیر مصرف ایبوپروفن را قطع کرده، با پزشکتان تماس بگیرید: خستگی یا خواب آلودگی شدید ، درد یا سوزش معده ، تهوع یا استفراغ ، مدفوع سیاه و قیری ، علایم شدید آنفلوآنزا (لرز، تب ، دردهای عضلانی، به ویژه اگر درست هنگام یا پیش از بروز بثورات جلدی رخ دهند ، افزایش وزن ، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی ، بثورات جلدی ، زخم‌های دهانی ، یا تب یا گلو دردی که پیش از شروع درمان وجود نداشته و با مشکلی که در حال حاضر به خاطرش تحت درمان هستید ارتباطی نداشته باشد. بیماران مسن بیشتر از سایرین در معرض خطر مشکلات گوارشی و خونریزی دهنده هستند. یک پاسخ حساسیتی نادر به ایبوپروفن آنافیلاکسی است، که به توجه و مراقبت فوری پزشکی نیاز دارد. آنافیلاکسی سریع پیشرفت می‌کند. خس‌خس سینه یا مشکل در تنفس مصرف ایبوپروفن را قطع کرده با یک مرکز اورژانس تماس بگیرید.
موارد احتیاط
در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف ایبوپروفن، پزشکتان را مطلع سازید:
حساسیت به آسپرین یا دیگر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی.
بارداری یا شیردهی.
مصرف داروهای دیگر ، به ویژه دیگر داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی (مثل ناپروکسن )، آسپرین، ضدانعقادها (رقیق کننده‌های خون، نظیر وارفارین )، آنتی‌بیوتیک‌ها ( سفالسپورین‌ها)، داروهای ضد سرطان (یک داروی مدر)، و والپروئیک اسید یا دیوالپروئکس .
مصرف سه قوطی یا بیشتر مشروبات الکلی در روز.
ابتلا به سابقه پولیپ‌های بینی مرتبط با آسپرین ، زخم یا التهاب در دستگاه گوارش ، پرفشاری خون، هموفیلی یا دیگر مشکلات خونریزی دهنده ، نارسایی مغز استخوان ، زخم‌های دهانی ، یا بیماری‌های کبدی یا کلیوی.
توصیه هنگام مصرف
برچسب روی دارو را مطالعه کرده از دستوراتش پیروی کنید.
برچسب سایر داروهای مجاز بدون نسخه را بخوانید تا مطمئن شوید حاوی داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (مثل آسپرین یا ناپروکسن) یا داروهایی که با ایبوپروفن تداخل ایجاد می‌کنند نباشد.
اگر ایبوپروفن را برای درد یا تب می‌خورید و درد ظرف 14 روز و تب ظرف 3 روز بهتر نشده یا حتی بدتر شده است با پزشکتان مشورت کنید.
ایبوپروفن را به اندازه تجویز شده مصرف کنید.
به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید (اگر برای مدتی طولانی قرار است ایبوپروفن مصرف کنید).
پیش از انجام هرگونه عمل جراحی یا کارهای دندانپزشکی، دیگر پزشکان را از اینکه ایبوپروفن مصرف می‌کنید مطلع سازید.
ایبوپروفن را دور از دسترس کودکان، دور از گرما، نور مستقیم یا حرارت مرطوب نگهداری کنید (در این شرایط ایبوپروفن فاسد می‌شود)
ایبوپروفن تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس کودکان در توالت دور بریزید.
نبایدها
نباید بیش از مقدار مشخص شده بر روی جعبه دارو مصرف کنید. مگر طبق دستور پزشک. این دارو می‌تواند موجب کبودی و خونریزی بیش از حد شود.
نباید مشروبات الکلی بنوشید. زیرا احتمال آسیب به معده بیشتر خواهد شد.
نباید تا مشخص شدن پاسخ بدنتان به دارو رانندگی یا در فعالیت‌های خطرناک شرکت کنید. این دارو در برخی از افراد موجب گیجی، سرگیجه، یا خواب آلودگی می‌شود./ح
