به گزارش سرویس علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران، دکتر بابایی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد با اشاره به خواص درمانی زیره گفت: از زیرۀ سبز در درمان نفخ و سوء هاضمه استفاده می‌شود و در درمان بیماری‌های مختلف به عنوان ضد تشنج، ضد صرع، مقوی معده، بادشکن، قاعده‌آورو معرق استفاده می‌شود. علاوه بر آن دارای اثر مدر و زیادکننده شیر است.

وی عنوان داشت: در کشور هند، از آن برای رفع بی‌خوابی استفاده میشود. روغن این گیاه ضد باکتری است.

دانشیار فارماكولوژی دانشگاه علوم پزشكی شهید صدوقی یزد افزود: از این گیاه بعنوان چاشنی، همراه با ادویه ها و ترشیجات استفاده می‌شود. به صورت استعمال خارجی، قرار دادن ضماد آن بر روی پستان، در موارد جمع شدن شیر و احتقان پستان موثر است. در دامپزشکی با خوراندن زیرۀ سبز به چهارپایان، تمایل جنسی را در انواع مادۀ آنها زیاد می‌کنند.

وی یادآورشد: در طب گذشته زیرۀ سبز را در درمان نفخ، سوء هاضمه مؤثر دانسته و برای آن اثر زیاد کنندۀ شیر قائل بوده‌اند. از زمانهای قدیم از زیرۀ سبز بعنوان ادویه برای معطر کردن غذا استفاده می‌شده که در حال حاضر احتمالاً بعنوان یکی از اجزاء زردچوبه هندی (Curry) بهتر شناخته می‌شود و علاوه بر معطر کردن غذا به آن یک رنگ زرد پررنگ می‌دهد.

این فارماکولوژیست در خصوص آثار فارماکولوژیکی زیره سبز بیان داشت: زیرۀ سبز به علت داشتن مقادیر قابل توجه اسانس دارای خاصیت کلی اسانس‌های فرار بوده و با تأثیر بر روی عضلات صاف اندام گوارشی موجب بروز اثر ضد اسپاسمی و ضد نفخ می‌شود. علاوه بر این خاصیت ضد میکروبی آن به خوبی بر روی میکروارگانیسم‌های گرم مثبت ظاهر شده و بر عفونت‌های میکروبی اندام گوارشی نیز مؤثر است.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد ادامه داد: همانند تقریباً تمامی خانواده چتریان، زیره سبز یک اشتهاآور و هضم‌کننده و ضد نفخ خوب است. اسانس زیرۀ سبز محرک هضم غذا، تونیک و آنتی‌اسپاسمودیک است و دردهای کولیکی شکم که ممکن است توأم با نفخ و اسهال باشد را برطرف می‌کند. همچنین زیرۀ سبز تونیک و محرک عمومی‌ است؛ مخصوصاً روی قلب و سیستم عصبی اثر می‌ گذارد و ممکن است تا حدودی افزایندۀ میل جنسی باشد./عط