شفق های آسمانی زمانی به وجود می آیند که این ذرات باردار در مسیر میدان مغناطیسی زمین جاری شده و پس از برخورد با اتمسفر زمین و تحریک مولکولهای هوا در بخشهای قطبی، انرژی اضافی را به صورت نور آزاد می کنند. فعالیتهای این شفق های قطبی در هفتم و هشتم ژانویه در حلقه قطب شمال به نقطه اوج خود رسید اما تماشاگران آسمان که در ارتفاعات بیشتری قرار داشتند روزهای بیشتری شاهد این رویداد زیبا بودند. فورانهای خورشیدی منجر به شکل گرفتن طوفانهای مغناطیسی می شوند که می توانند بر روی فضانوردانی که در حال راهپیمایی فضایی هستند، ماهواره های مدارگرد زمین و سیستمهای ارتباطاتی و شبکه های انرژی تاثیرگذار باشند و یا حتی عملکرد آنها را مختل کنند.
انسانها شفق های قطبی را در طیفهای رنگی سبز-زرد می بینند زیرا چشم انسان نوری را می بیند که توسط اتمهای اکسیژن و در ارتفاعی پایین در حدود 100 تا 300 کیلومتری از سطح زمین به وجود آمده است. در ادامه تصاویری از اولین نمایش آسمانی از شفقهای قطبی را در سال 2011 مشاهده می کنید.