مجید سروش، کارشناس ارشد هوا فضایی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه نجوم باشگاه خبرنگاران گفت: وظیفه اصلی مدار گرد شاتل ها حمل فضا نوردان و محموله ها به فضا و باز گرداندن آنها به زمین است و شکلی شبیه به یک هواپیما با دوبال دلتا و عمودی دارد.
وی افزود: مدار گرد شاتل زمان برگشت به زمین درست مانند یک هواسر عمل کرده و بدون هیچ گونه نیروی پیشران بر روی باند فرود می آید.
سروش اظهار داشت: مدار ها از سه قسمت اصلی تشکیل شده که شامل قسمت جلویی آن کابین کنترل و محل استقرار فضا نوردان است.
وی قسمت میانی را دارای فضایی خالی با طول زیاد که محلی برای حمل محموله ها است دانست و عنوان کرد: در آخر که عقب شاتل قرار دارد سه موتور پیشران جای گرفته که در هنگام پرتاب از مخزن سوخت خارجی تغذیه می کنند.
سروش تصریح کرد: قسمت آخر بخشی از نیروی رانش مرحله اول و تمام نیروی مرحله دوم پرتاب را تامين و در حرکت آنها موثر است.
 

** مدار گردها در موارد ضروری 11 فضا نورد را جابه جا می کنند
وی تاکید کرد: هر یک از موتورها در مدار گرد نیروی رانشی معادل 1/2 میلیون نیوتن در خلاء و 67/1 میلیون نیوتن در سطح دریا را تامین می کنند.
سروش اظهار داشت: نسبت سوخت در موتور این دستاورد فضایی هیروژن مایع 6 و اکسید کننده ( اکسیژن مایع) یک است.
وی یاد آور شد: تمام مدار گردها دارای ابعاد کاملا یکسانی هستند و تنها از نظر برخی ویژگی های سامانه ای با هم متفاوتند.
سروش تصریح کرد: مدل های جدیدتر مدار گردها به لحاظ سازه ای سبک تر شده و قابلیت حمل سامانه و محموله آنها افزایش پیدا کرده است.
وی گفت: همین تفاوت ها باعث می شود تا به لحاظ قابلیت ها ماموریت با هم تفاوت داشته باشند و هر مدار گردها برای حمل 4 تا 7 فضا نورد که و نفر آنها خلبان هستند است.
سروش خاطر نشان کرد: گر چه ماموریت ها با 8 فضا نورد نیز تجربه شده به همین دلیل در مواقع ضروری مدار گردها قادر به حمل 11 نفر نیز می باشند./عط