به گزارش

، بهرام بيضايي كارگردان با سابقه تئاتر و سينماي ايران در سال 1317 و در شهر كاشان به دنيا آمد پدر وي شاعر و تعزيه خوان بود و شايد آشنايي او از كودكي با تاريخ و فرهنگ ايران به همين دليل باشد.

بهرام بيضايي علاوه بر كارگرداني و نمايشنامه نويسي در عرصه هايي چون تدوين و تهيه كنندگي نيز فعاليت كرده است.

فعاليت سينمايي وي با فيلم برداري يك فيلم 8 ميلي متري 4 دقيقه اي سياه و سفيد در سال 1341 آغاز شد و اولين فيلم بلندش به نام رگبار را در سال 1351 ساخت.

نمايشنامه نويسي بهرام بيضايي در ميان اهالي هنر تئاتر، زبانزد است و آثار بسيار ارزشمندي در حيطه نويسندگي براي تئاتر به رشته تحرير درآورده است.

وي به پژوهش در تئاتر علاقه زيادي داشته و از ابتدا نيز در خصوص تئاتر در ايران و كشورهايي مثل چين و ژاپن تحقيق كرده و كتاب هايي را چاپ نموده است اين كتاب ها هنوز از منابع درسي دانشجويان است.

بهرام بيضايي نوشتن نقد، تحقيق، و مطالب پراكنده درباره تئاتر و سينما را در نشرياتي چون علم و زندگي، هنر و سينما، گاهنامه آرش، مجله موسيقي، كيهان ماه، ماهنامه ستاره سينما، كتاب چراغ و در سال 1338 آغاز كرد.

اجراهاي صحنه اي بيضايي اغلب با استقبال از سوي مخاطب تئاتر روبرو شد وي در سال 1358 نمايش مرگ يزدگرد را اجرا كرد.

وي پس از اين نمايش و گذشت 18 سال در بهار 1377 دو نمايشنامه، كارنامه بندار بيدخش و بانو آئويي را همزمان در سالن چهارسو و قشقايي تئاتر شهر به صحنه برد.

نمايش شب هزار و يكم را نيز در سال 1381 به صحنه برد.

نمايش مجلس شبه در ذكر مصائب استاد نويد ماكان و همسرش مهندس رخشيد فرزين ديگر نمايشي بود كه بيضايي آن را در سال 84 در سالن اصلي تئاتر شهر به روي صحنه برد.

آخرين نمايشي كه از بيضايي به روي صحنه رفته است نمايش افرا بود كه در تالار وحدت اجرا شد.

از نمايشنامه هايي كه بيضايي به نگارش درآورده است مي‌توان به مترسك ها در شب سال 1341، عروسك ها 1341، غروب در درياي غرب 1341، قصه ماه پنهان 1342، پهلوان اكبر مي‌ميرد 1342، هشتمين سفر سندباد، 1343، سلطان مار 1345 ، ميراث و ضيافت 1346 ، چهار صندوق 1346، ساحل نجات 1347، در حضور باد 1347، ديوان بلخ 1347، گمشدگان 1348، ندبه 1356، نوشته هاي ديواري 1357، خاطرات هنرپيشه نقش دوم 1360 ، پرده خانه 1364 جنگنامه غلامان 1367، طربنامه 1373، سهراب كشي 1373 و مجلس بساط برچيدن 1376 اشاره كرد./ي2