بعد از انقلاب اسلامی امید به زندگی در ایران از 58/5 سال به 72 رسیده یعنی حدود 14/5 سال افزایش یافته است.

دکتر فریبا مرادی، متخصص پزشکی اجتماعی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران افزود: امید به زندگی میزان متوسط سالهایی است که انتظار می رود یک فرد در یک کشور به آن عمر برسد، امید به زندگی در کنار شاخص های درآمد سرانه و سواد به عنوان شاخص توسعه تلقی می شود، امید به زندگی مردان در همه جوامع چند سال کمتر از زنان است.

وی گفت: براساس آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، میانگین سن امید به زندگی در کشورمان توسعه یافته در زنان 84/6 و در مردان 78/6 سال است و در کشورهای توسعه نیافته در زنان 67 و در مردان 65 سال است.

مرادی در خصوص وضعیت امید به زندگی در ایران عنوان کرد: در ایران امید به زندگی در 31 سال اخیر به طور متوسط 14/5 سال افزایش یافته و از 58/8 به حدود 72 سال رسیده است سن امید به زندگی قبل از انقلاب در مردان 3 سال بیشتر از زنان بود اما در حال حاضر سن امید به زندگی در زنان 3 سال بیشتر از مردان گزارش شده است.

وی ادامه داد: طبق اطلاعات دفتر آمار جمعیتی ثبت احوال کشور شاخص امید به زندگی در ایران در سال 90 در مناطق شهری برای مردان به 70/5 و برای زنان به 73/15 سال و در مناطق روستایی نیز برای مردان به 67/98 سال و برای زنان 69/9 سال افزایش یافته است.

این متخصص پزشکی اجتماعی در خصوص علل افزایش امید به زندگی اظهار داشت: افزایش سواد خانم های جامعه کاهش مرگ و میر کودکان زیر 5 سال، نوزاد زیر یک ماه و ارتقای سلامت جوانان است که در قبال توجه به سلامت زنان بوجود آمده است.

همچنین از علل پائین تر بودن سن امید به زندگی مردان نسبت به زنان ایران می توان به حوادث کار، سکته، بیماری های قلبی و عروقی و حوادث اشاره کرد.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در سرتاسر جهان زنان بیشتر از مردان عمر می کنند و ایران هم از این قاعده مستثنی نیست و علنل این امر افزایش سواد خانم های جامعه، کاهش مرگ و میر کودکان زیر 5 سال و نوزاد زیر یک ماه مرگ کمتر دختران در هنگام تولد، افزایش آمار مردان سیگاری، افزایش حوادث کار و بیماری های قلبی در مردان است./ح
 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار